از همان نخستین ساعات پس از سقوط نظام سیاسی سابق سوریه به ریاست جمهوری بشار اسد، رژیم اشغالگر قدس حملات گسترده ای را به بخش های مختلف این کشور و به طور خاص زیرساخت های راهبردی آن انجام داد. موضوعی که همچنان نیز ادامه دارد و نظامیان رژیم صهیونیستی تا 15 کیلومتری دمشق پایتخت سوریه نیز پیشروی کرده اند. ارتش اسرائیل همچنین برخی ارتفاعات راهبردی که بر دمشق و دیگر مناطق راهبردی سوریه مسلط هستند را هم به اشغال خود درآورده است. 

 به تازگی شاهد پیشروی ارتش اسرائیل به سمت درعا (در جنوب سوریه) بوده‌ایم و مهمتر از همه اینکه مقام های ارشد اسرائیلی به صراحت اعلام کرده اند که این رژیم قصد خروج از جنوب سوریه را ندارد و در بخش‌های مختلف این منطقه در حال ساخت پایگاه است. بنیامین نتانیاهو نخست وزیر صهیونیست ها هم اعلام کرده که اسرائیل به این زودی ها قصد ترک جنوب سوریه را ندارد. نکته قابل تامل اینکه صهیونیست ها اعلام کرده اند که قصد دارند از میان دروزی های جنوب سوریه اقدام به استخدام نیروی کار کنند! 

آنچه در بحبوحه همه این قبیل تحرکات نامشروع و اشغالگرانه رژیم صهیونیستی در جنوب سوریه بیش از همه خودنمایی می کند، آشکار شدن جلوه های عینی نفاق و دروغگویی و مکر صهیونیستها است. اسرائیل در طی سال‌های گذشته همواره حضور نیروی های ایرانی و یا نیروهای وابسته به کشورمان در سوریه را به دستاویز و بهانه‌ای برای حمله به این کشور تبدیل کرده بود. با این حال، در وضعیت کنونی، جهان و به طور خاص مردم سوریه به عینه مشاهده می کنند که مشکل اصلی صهیونیستها چیز دیگری بوده و این رژیم صرفا به دنبال تضعیف‌کردن و البته تجزیه و نابودی سوریه بوده است. 

اساسا به همین دلیل هم است که می بینیم در بخش های مختلف سوریه اعتراضات گوناگونی علیه انفعال باند جولانی در صحنه قدرت سیاسی سوریه در برابر تجاوزات رژیم اشغالگر قدس شکل گرفته است.

اسرائیل در طی سال ها و دهه های اخیر همواره ثابت کرده که هیچ احترام و ارزشی را برای ملت ها و کشورهای منطقه قائل نیست و همواره با پوشش لفاظی های زیبا و البته بهره گیری از امپراطوری رسانه ای غرب و لابی‌های اسرائیلی به دنبال فریب ملت های گوناگون است. حال جهان به عینه مشاهده می کند که دغدغه صهیونیست ها در مورد سوریه نه نظام سیاسی اسبق این کشور به ریاست جمهوری بشار اسد و نه نفوذ ایران در سوریه بوده بلکه صهیونیست‌ها صرفا به دنبال تحقق یک سوریه ضعیف و البته اشغال بخش های مختلفی از خاک این کشور بوده‌اند. 

از یاد نبریم که نتانیاهو نخست وزیر صهیونیست ها، همان فردی که از سوی دیوان لاهه به عنوان جنایتکار جنگی معرفی شده، در طی سال های گذشته بارها در موضع گیری هایش به ادعای خود برای مردم ایران در مورد موضوعات گوناگون دلسوزی کرده است! حداقل عملکرد این رژیم در ماجرای سوریه نشان داد تا چه اندازه خوش‌خیالی و البته برای کشورهای گوناگون پرهزینه و خسارتبار است که دروغ های امثال نتانیاهو را باور کنند.