سوریه لحظات ملتهب و سختی را سپری می کند. در این راستا، تروریست های تکفیری تحریر‌الشام و طیفی از دیگر گروه های تروریستی، به شهر حلب و دیگر مناطق مجاور با آن حمله کرده اند و موجی از ناامنی را در سوریه ایجاد کرده اند. البته که نیروهای ارتش سوریه با همراهی متحدان خود، در محورهای گوناگون اقدام به طراحی ضدحمله های قابل توجهی علیه تروریست ها کرده اند و اخبار مختلف از دستاوردهای میدانی ارتش سوریه حکایت دارند. با این همه، ورای تحولات میدانی و به اوج رسیدن تنش ها در سوریه، 2 نکته در مورد کلیت این موضوع توجهات را به خود جلب می کند. 

اول اینکه به تازگی شاهد انتشار گزارش های مختلفی با محوریت ارائه آموزشهای نظامی و تجهیز تروریست ها توسط دولت های خارجی هستیم. جدای از ترکیه که حمایت صریحی از تکفیری های تحریرالشام دارد، به تازگی نشریه "کیِف‌پست" نیز در گزارشی مبسوط اعتراف کرده که تکفیری ها در خاک اوکراین آموزش دیده اند و در صحنه میدانی خاک سوریه نیز افسران اوکراینی و همکاران ترکیه ای آن ها به تروریست های کمک های قابل ملاحظه ای را ارائه می کنند. 

این مسائل در شرایطی مطرح می‌شوند که تاکنون گزارش های مختلفی از کنشگری محوری سازمان های جاسوسی صهیونیست ها در تقویت گروه های تروریستی-تکفیری در سطح منطقه در راستای تسهیل تحقق منافع اسرائیل نیز منتشر شده است. از این رو، اینطور به نظر می رسد که آنچه اکنون در سوریه در جریان است، بازیگران پنهان زیادی دارد که تاکنون کمتر به آن ها پرداخته شده و در آینده بیشتر از آن ها خواهیم شنید و افشاگریهای گسترده‌ای در این رابطه انجام خواهد گرفت.  

نکته دوم اینکه موضع گیری دولت آمریکا نیز در رابطه با تحولات سوریه کاملا عجیب بوده است. واشنگتن مدعی شده که از حمله تروریست ها به خاک سوریه قبل از انجام گرفتن آن هیچ اطلاعی نداشته است! این موضع گیری نهادهای رسمی در آمریکا تا حد زیادی در ادامه دیگر مواضع مشابه آن ها در قالب تحولات منطقه غرب آسیا در یک سال اخیر است. موضع گیری هایی که عمدتا از ترس آمریکا نسبت به اوج گیری خشم ملت‌های منطقه علیه این کشور و حمله به پایگاه های آن در سطح منطقه نشات می گیرند.  این در حالی است که کاملا روشن است کنشگرانی نظیر ترکیه، اسرائیل و یا اوکراین، بدون چراغ سبز واشنگتن در سوریه دست به ماجراجویی نمی زنند. از این رو، اینکه مهندس اصلی تحولات مخرب جاری در سوریه از وقوع این تحولات قبل از رخ دادن آن ها اظهار بی‌خبری می کند، بیش از آنکه یک گزاره واقعی را به ذهن متبادر کند، جلوه ای از مواضع تبلیغاتی و نمایشی آمریکا را پیش چشم جهانیان قرار می دهد.