1ـ دوازدهمین دوره از انتخابات مجلس شورای اسلامی، با تمام چالش‌ها و سختی‌ها برگزار شد و مجلس ما شکل گرفت. در شرایطی که برخی مسائل نظیر سرمای هوا، سیل در سیستان و بلوچستان، مضیقه زمان برای شورای نگهبان و نامزدها و... از یکسو و همچنین توطئه‌های ضدانقلاب در جهت تحریم انتخابات و ایجاد آشوب، می‌رفت که بار دیگر کشور را با التهاب همراه کند و مشارکت را به حداقل ممکن برساند، دیدیم که انتخابات مجلس شورای اسلامی با درصد قابل توجهی به مدد حضور مردم انجام شد و از این حیث باید دست‌مریزاد به مردم ایران گفت.
2ـ در این وضعیتی که مجلس شکل گرفته است، طبیعتاً برخی از امور به عنوان مسائل فوری باید در دستور کار قرار گیرد و مجلس و نمایندگان مردم به آن مسائل فوری و پراهمیت رسیدگی کنند. برخلاف برخی؛ بنده معتقدم مجلس به مدد رسانه‌ها باید تصور مردم را از ابعاد اقتصادی کشور تصحیح کند. متأسفانه برای بسیاری از مردم ایران چنین ذهنیتی ایجاد شده است که حکومت باید نیازهای آنها را در هر زمینه‌ای تأمین کند. این در صورتی است که در کشورهای ثروتمند مثل آمریکا و ژاپن و حتی کشورهای فقیر مثل پاکستان و بنگلادش، مردم به خوبی مطلع هستند که این جامعه است که باید خرج دولت را تأمین نماید.
3ـ علت شکل‌گیری این تصور این است که گمان میرود کشور ما کشور ثروتمندی است. بله! ایران از منابع و ثروت بالایی برخوردار است، اما این ثروت داشتن لزوماً به معنای آن نیست که سرمایه باید خرج تک‌تک نفرات بشود، چرا که در این صورت اصلا چنین سرمایه‌ای وجود نخواهد داشت. به طور مثال ما در اوج صادرات نفت هم همواره با کسری بودجه رو به رو شده بودیم. پس از این جهت نباید تصور داشت که حکومت باید خرج مردم را در همه برهه‌ها بدهد.
4ـ ریشه‌های فساد باید از بین برود و تقنین و فعالیت‌های مجلس یکی از آن راهکارهایی است که می‌تواند این مهم را پیگیری نماید. هرجا که بین نرخ‌های دولتی و نرخ آزاد فاصله بیفتد، فرصتی برای رشد و جولان دادن فساد و رانت است، مثل ارزهای چند نرخی. در همین راستا، نقش نظارت مجلس بر دولت بسیار حائز اهمیت است تا بتواند کنش و واکنش‌های اقتصادی را مورد بررسی قرار دهد تا از این طریق بتواند در برابر فسادهای اقتصادی مقابله کند. همچنین فعالیت در جهت رفع فسادهای اقتصادی می‌تواند از طریق ایجاد اشتغال و تولید از طریق قانون‌گذاری صحیح شکل بگیرد.
