به نقل از ساینس، خوابیدن در طول شب ممکن است برای بزرگسالانی که به امید جلوگیری از زوال عقل وارد میانسالی می‌شوند، حیاتی باشد.
نتایج تحقیق جدید نشان می‌دهد که افراد میانسالی که اختلال خواب را تجربه می‌کنند ممکن است یک دهه بعد با مشکلات حافظه مواجه شوند. این کشف می‌تواند برای پیشگیری از بیماری آلزایمر - رایج ترین شکل زوال عقل در جهان - بسیار مهم باشد.
به‌طور خاص، افرادی که در دهه ۳۰ و ۴۰ زندگی خود مشکل خواب دارند، در دهه ۴۰ و ۵۰ سالگی با مشکلاتی در تفکر و حافظه مواجه می‌شوند.
محقق این تحقیق می‌گوید: «با توجه به اینکه علائم بیماری آلزایمر چندین دهه قبل از شروع علائم در مغز انباشته می‌شوند، درک ارتباط بین خواب و شناخت در مراحل اولیه زندگی برای درک نقش مشکلات خواب به‌عنوان عامل خطری برای این بیماری ضروری است.»
محقق ارشد این تحقیق، یو لنگ، دکترای بخش روان‌پزشکی و علوم رفتاری دانشگاه کالیفرنیا، سان‌فرانسیسکو (UCSF) اظهار کرد که یافته‌های ما نشان می‌دهد، کیفیت خواب به جای کمیت، بیشترین اهمیت را برای سلامت شناختی در میانسالی دارد.
این تحقیق ۵۲۶ شرکت‌کننده را با میانگین سنی ۴۰ سال و بیش از ۱۱ سال دنبال کرد. این شرکت‌کنندگان که به‌طور متوسط ۶ ساعت می‌خوابیدند، برای ایجاد الگوهای خواب متوسط به مدت سه روز، دو بار در فاصله سالیانه، از یک مانیتور فعالیت مچ دست استفاده کردند.
آنان همچنین دفتر خاطرات خواب داشتند تا زمان خواب و بیداری را ثبت همچنین بررسی کیفیت خواب را تکمیل کردند.
این نظرسنجی که از صفر تا ۲۱ نمره‌گذاری شده، نشان‌دهنده کیفیت خواب ضعیف‌تر با نمرات بالاتر است.
شایان ذکر است، ۴۶ درصد از شرکت‌کنندگان، در مجموع ۲۳۹ نفر، خواب ضعیف را با نمرات بالای پنج گزارش کردند. علاوه بر این، آنها تحت یک سری آزمون‌های حافظه و تفکر قرار گرفتند.
وضعیتی که خواب به‌طور مکرر و کوتاه قطع می‌شود، به‌عنوان بدترین نوع اختلال خواب رتبه‌بندی می‌شود و از ۱۷۵ شرکت‌کننده‌ای که بیشترین اختلال خواب را داشتند، ۴۴ نفر یک دهه بعد عملکرد شناختی ضعیفی از خود نشان دادند. این در مقایسه با ۱۰ نفر از ۱۷۶ نفر با کمترین اختلال خواب بود.
نتایج این تحقیق در نشریه Neurology، مجله پزشکی آکادمی نورولوژی آمریکا منتشر شده است.
