به گزارش ایسنا، علی فراهانی متخصص طب سنتی در یادداشتی نوشت: هفت هزار سال تاریخ تمدن ایران زمین، مملو از قهرمانی‌ها و پهلوانی‌های مردان و زنان جنگاور است. جنگ‌هایی که هر لشکر شاید صدها یا حتی بیش از هزار کیلومتر راه را با وضعیت لجستیک آن‌زمان طی می‌کرد و در نهایت طی نبردی طاقت‌فرسا باید پیروز میدان می‌شد و به وطنش باز می‌گشت. تصور کنیم این عملیات سنگین و جابه‌جایی این نیروها از نظر دانش بهداشت، قدرت بدنی، شادابی روانی و حضور پزشکان متعدد به چه صورت بوده است.
دانش طب کهن ایرانی، سرمایه عظیمی است که با سختی و مرارت حکما و دانشمندان از دالان قرون و اعصار عبور کرده و اکنون در دسترس ما قرار دارد. دانشی که هرچند بی‌مهری‌های متعدد جهان مدرن و آدم‌های صنعت‌زده و راحت‌طلب دنیای امروز، پیکرش را نواخته است اما در دو حوزه حفظ صحت افراد سالم جامعه از یک‌سو و درمان بیماران صعب‌العلاج از سوی دیگر بسیار پرصلابت و مستحکم ایستاده است.
وقتی صحبت از سبک زندگی ایرانی و دانش کهن ملی می‌کنیم، غیر از طب سنتی ایرانی، موضوع دیگری نیز همزمان به ذهن متبادر می‌شود و آن ورزش کشتی است؛ ورزشی که از دیرباز ایرانیان سرآمد آن در جهان بوده‌اند و چقدر خوب می‌شد اگر این دو حوزه، یکدیگر را در آغوش می‌گرفتند و بار دیگر مانند هزاره‌های گذشته همزمان به میدان می‌آمدند.
دستورات، اصول و قواعدی که طب سنتی ایرانی برای ورزش و ورزشکاران ارائه می‌دهد، آنچنان غنی و قابل استفاده است که اکنون بسیاری از ورزشکاران و مربیان ورزشی برای بهبود وضعیت جسمانی خود و پیروزی در مسابقات سراغ اطبای سنتی را می‌گیرند.
یکی از موفق‌ترین تجربیات ملی ما در اتصال این دو شاخه کهن ایرانی، یعنی طب و ورزش کشتی به یکدیگر، در سال 1400 اتفاق افتاد. «سال 1398 یکی از دوستان آقای دبیر رئیس فدراسیون کشتی دچار بیماری شد که بعد از 40روز بستری‌بودن در بیمارستان، متخصصان موفق به تشخیص علت دردهای شکمی او نشدند تا اینکه ایشان با من تماس گرفتند و ماجرا را تعریف کردند و بعد از مشاوره با آن بیمار و تشخیص علت مرض، بیماری در عرض یک‌هفته مرتفع شد. بعد از مدتی به دعوت آقای دبیر به فدراسیون کشتی رفتم و در جلسه‌ای با آقای محسن کاوه که آن‌زمان مدیر تیم‌های ملی و سرمربی تیم ملی کشتی آزاد جوانان بود شرکت کردم. بعد از گفت‌وگوی مفصل، آقای کاوه به بنده گفتند: «ما در این تیم دو یا سه نفر کشتی‌گیر طلایی داریم و مابقی امید چندانی ندارند؛ در مسابقات پیش رو که مسابقات جهانی مسکو است، هر تعداد مدالی که بیشتر از این به دست بیاید، کار شما و نتیجه دستورات طب سنتی ایرانی خواهد بود.» بلافاصله شروع به مصاحبه با 13 نفر از کشتی‌گیران حاضر در اردو کردم و پس از تشخیص و تعیین مشکلات بدنی، ذهنی و روانی، مسائل یافته‌شده را با گزارش مربیان تیم از وضعیت کشتی‌گیران روی تشک مطابقت دادم و بسرعت اقدام به اصلاح وضعیت غذایی، سبک زندگی و روانی و جسمی کشتی‌گیران کردم.
گذشته از تجربیات بسیار گران‌بهایی که در این دوره دوماهه به دست آمد، آنچه برای خودم بسیار جذاب می‌نمود این بود که یکی از کشتی‌گیران وزن 125 کیلو به نام علی اکبرپور که اصلاً در ترکیب اصلی نبود، با اجرای دقیق دستورات توانست نفر اول وزن خود را شکست دهد و وارد ترکیب اصلی تیم شود و در مسابقات هم مدال طلا بیاورد.
از روزی که دیدم تیم ما توانسته 5 مدال طلا، یک نقره و یک برنز به دست بیاورد و با یک سروگردن اختلاف از تیم دوم که روسیه بود، بایستد تمام توانم را روی مطالعات تخصصی طب سنتی ایرانی در حوزه ورزش گذاشتم.»
وقتی این‌گونه می‌توانیم به موفقیت‌های بزرگ در عرصه ورزش جهانی برسیم، چرا این راه را ادامه نمی‌دهیم؟
در جلسه‌ای دوستانه با آقای مهرداد اردشی مربی تیم ملی شطرنج، گزارش دستاوردهای تیم ملی کشتی آزاد را ارائه کردم و ایشان تصمیم گرفت که از توانمندی‌های طب ایرانی در تقویت بدن و ذهن و مغز شطرنج‌بازان استفاده کند؛ اما وقتی کار به سطح مدیریت رسید، متوقف شد.
این اتفاق در فدراسیون کشتی کاملاً برعکس بود و ریاست فدراسیون، پیگیرانه و به‌جد به دنبال اثرگذاری روی وضعیت کشتی‌گیران ملی است. در خرداد ماه سال جاری، مجدداً به دعوت آقای دبیر در جلسه‌ای با حسن رنگرز سرمربی تیم ملی فرنگی، متوجه وجود مشکلاتی در برخی کشتی‌گیران شدم. بعد از مشاوره و مصاحبه با آن‌ها متوجه شدم که ایراد از نوع تغذیه‌ای است که یک پزشک تغذیه ایرانی کانادانشین به آن‌ها ارائه می‌دهد و باعث شده تا چابکی و سبکی لازم را نداشته باشند. این‌قدر بگویم که بلافاصله به اتفاق آقای رنگرز به رستوران کشتی‌گیران رفتیم و با دستور مستقیم آقای دبیر، بخشی از مشکلات را فوراً مرتفع کردیم.
جالب آنکه بعد از این اقدام و چند اقدام خاص دیگر، در تماسی که با یکی از فرنگی‌کاران به نام ناصر علیزاده داشتم، عمیقاً و شادمانه از تغییرات بدنش تعریف می‌کرد و خبر از برطرف شدن بسیاری از مشکلاتش می‌داد.
نوع مدیریت آقای دبیر در برخورد چالش‌های فیزیکی و روانی کشتی‌گیران به حدی برای من جذاب بود که طی 12سال فعالیتم در حوزه طب سنتی با رویکرد تخصصی ورزشی، هرگز چنین شجاعت و بلندنظری را در میان مدیران میانی ورزش کشور ندیده‌ام؛ البته که دستاوردهای آن نیز بزودی به نوک پیکان کشتی ایران یعنی تیم ملی کشتی آزاد هم خواهد رسید و در دوره‌های بعد شاهد موفقیت‌های خارق‌العاده پهلوانانمان خواهیم بود.
