به گزارش الف؛ "جولی برچیل" نویسنده و تحلیلگر نشریه اسپکتیتور در گزارشی با اشاره به افزایش قابل توجه دزدی از مغازه ها در بریتانیا از سوی افرادی که به عنوان مشتری وارد این مکان ها می شوند، به طور خاص به انتقاد از سازوکارهای قانونی در بریتانیا پرداخته که زمینه را برای اوج گیری این فاجعه در این کشور هموار کرده‌اند. 

به بیان ساده تر، "جولی برچیل" معتقد است که اکنون در بریتانیا افراد به راحتی می توانند وارد مغازه ای شوند و چیزی را بدزدند و حتی اگر صاحب مغازه متوجه شود نیز وی حق ندارد با دزدها برخورد فیزیکی انجام دهد و یا به آن ها آسیب بزند! مساله ای که به گفته جولی برچیل عملا بریتانیا را در شرایط کنونی به کشورِ دزدی از مغازه ها تبدیل کرده است. 

جولی برچیل در گزارش خود می نویسد: «من زمانی که یک نوجوان 12 یا 14 ساله بودم، اعتیادی شدیدتر از مواد مخدر به دزدی از مغازه ها داشتم! این کار به من حسی از ترشح شدید آدرنالین و هیجان می داد. با این حال، حتی وقتی دستگیر می شدم، تنها مدت زمان کوتاهی در زندان پلیس بودم و پدرم نیز با اخم و عصبانیت فراوان به سراغم می آمد و مرا آزاد می کرد. پدرم سعی داشت با عصبانیت خود مطمئن شود که من بار دیگر به دزدی از مغازه ها نمی پردازم. 

پیشتر دزدی و کِش رفتن از مغازه ها در بریتانیا پدیده ای بود که با عصبانیت والدین و حضور محدود در بازداشتگاه پلیس، این امکان وجود داشت که از آن خلاص شویم. با این حال دیگر چنین نیست. اکنون ما در جهانی پُر از تهاجم و سواستفاده و دزدی از مغازه ها زندگی می کنیم! 

در شرایطی کنونی، کِش رفتن از مغازه ها و فروشگاه‌ها، به امری کاملا راحت تر تبدیل شده و حتی پلیس نیز با انفعال خود از آن جرم زدایی کرده است. در سال گذشته، دزدی از خرده فروشی ها در بریتانیا تا 19 درصد افزایش یافته است. این میزان در 10 مورد از بزرگترین شهرهای بریتانیا، افزایش 27 درصدی را نشان می دهد. 

اکنون محله های فقیرنشین در بریتانیا مجبورند که دزدی و خشورنت های طبقه جوان این کشور را در رابطه با سرقت از مغازه ها و فروشگاه ها تحمل کنند. با این حال، عجیب است که این جنونِ بدخیم حتی به روستاهای سرسبز لندن هم سرایت کرده است. حتی در منطقه ای در حومه لندن که خودِ من در آن زندگی می کنم هم ما با افراد زیادی طرف هستیم که از مغازه ها سرقت می کنند. بدون تردید افرادی که به دزدی از مغازه ها دست می‌زنند، از وضعیت مالی خوبی برخوردار نیستند و باید به نوعی از آن ها حمایت شود. 

من اخیرا با صاحبِ مسن یک فروشگاه که تقریبا هر روز صبح وی را می بینم، در مورد پدیده دزدی مشتریان از مغازه ها صحبت کردم. جالب است که او اگرچه در لباس خود و مغازه اش دوربین دارد با این حال حق ندارد که به هیچکدام از دزدانی که به مغازه او قدم می گذارند، هشدار دهد و یا با آن ها درگیر شود(به دلیل محدودیت‌های قانونی). وی تصریح کرد که مخصوضا در اواخر هفته، در یک روز با 6 تا 10 مورد دزدی از مغازه خود رو به رو می‌شود. 

جالبه اینکه وی می گوید یکی از افرادی که از مغازه او سرقت می کند به قدری گستاخ است که وقتی می خواهد مغزاه اش را ترک کند می گوید: "فردا همین ساعت برمی گردم!" کارگران مغازه نیز می گویند هر کاری که لازم بوده انجام داده و می دهند با این حال، باز هم دزدی از مغازه اتفاق می‌افتد. برخی بر این باورند که انفعال شدید دولت در وضع و اجرای قوانین سبب شده تا وضعیت جاری در بریتانیا ایجاد گردد. البته که برخی دیگر نیز به این نکته اشاره می کنند که مردم در دوره پساپاندمی کرونا از یاد برده اند که چگونه با یکدیگر به نحوی محترمانه و توام با عزت رفتار کنند. 

همانطور که وضع مقررات قرنطینه در دوره پاندمی کرونا تا حد زیادی بر سلامت ذهنی کودکانِ مدرسه ای اثر منفی گذاشت و آن ها را مضطرب تر کرد، اینطور به نظر می رسد که این مساله، تمایلات پرخاشگرانه افراد ضداجتماعی را نیز تشدید کرده است. در این میان، کارگران مغازه ها نیز مجبورند تا رفتارهای غلطِ برخی مشتریان و البته افرادی که در لوای مشتری از مغازه ها دزدی می کنند را تحمل کنند. 

در سال جاری، 200 حمله به کارگران سوپرمارکت ها و فروشگاه های زنجیره ای Tesco در بریتانیا به صورت ماهانه صبت شده است. میزانی که در مقایسه با سال گذشته، بیش از یک سوم افزایش نشان می دهد. کنسرسیوم خرده فروشی بریتانیا می گوید که "اقدامات خشونت آمیز علیه کارگرانِ سوپرمارکت ها و فروشگاه ها از سال 2020، تقریبا دو برابر شده است" و البته که برخی گزارش های دیگر نیز نشان می دهند که 89 درصد از کارگران مغازه ها، تجربه خشونت و سواستفاده را داشته اند. تنها در یک مورد، یک کارگر مغازه به دلیل سرقت یک بطری آب توسط دزدان، هدفِ ضرب و شتم سه نفر قرار گرفته است. 

اگر این وضع ادامه یابد، بریتانیا نیز با وضعیتی بحرانی که اکنون آمریکا با آن رو به رو است، مواجه خواهد شد. در سانفرانسیسکوی آمریکا، جایی که سرقت هر چیزی که قیمتی کمتر از 950 دلار داشته باشد، تا حد زیادی از سوی مجاری قانونی جرم‌زدایی شده و حتی قانون، آن دسته از مغازه‌دارانی را که بخواهند با دزدان مغازه هایشان برخورد کنند را هدفِ برخورد قرار می دهد، بخش هایی از شهر عملا به شهرِ ارواح تبدیل شده است. 

تقریبا نیمی از مغازه های مرکز شهر بسته و تعطیل شده اند. برخی برندهای مهم تجاری شعبه های خود را در سانفرانسیسکو تعطیل کرده اند و دلیل اصلی این مساله را نیز اوج گیری قابل توجه دزدی مشتریان از مغازه ها و فروشپگاه‌هایشان اعلام کرده اند. 

مرگ مغازه و فروشگاه ها در بریتانیا تابع و بازتابی از اَتمیزه شدن(فردی گرایی حداکثری) در جامعه برتیانیا است که در پی مقررات محدودکننده و قرنطینه پاندمی کرونا، به شدت شارژ و تقویت شده است. در این چهارجوب، انسان های تنها، تنها تر شده اند. انسان های تنبل، تنبل تر شده اند. و البته که انسان های دیوانه، دیوانه تر شده‌اند. 

اگر افراد بیکار و انگل این شانس را داشته باشند که بدون ترس از عواقب اقداماتشان، به انسان ها و شرکت های مولد حمله کنند و از آن ها سرقت کنند، بریتانیا از کشورِ مغازه داران و فروشگاه ها، به ملتی که از مغازه ها دزدی می کنند، تبدیل خواهد شد.»

لینک: 

https://www.spectator.co.uk/article/britain-is-now-a-nation-of-shoplifters