به گزارش الف، شاید اگر جنایاتی که داعش در منطقه و به طور خاص عراق و سوریه مرتکب شد، در دیگر مناطق جهان اتفاق می‌افتاد، جهانیان به این زودی فراموش و از کنار آنها عبور نمی‌کردند.
گروه تروریستی-تکفیری داعش حمله وحشیانه خود به عراق در ژوئن 2014 را با جنایت‌هایی آغاز کرد که روی بزرگترین جنایتکاران تاریخ را سفید می‌کند. 9 ژوئن 2014 تاریخ سقوط موصل و اشغال آن توسط تروریست‌های داعش بود و این گروه تکفیری بلافاصله قتل عام مردم بی‌گناه را آغاز کرد. سال 2014 سال اوج‌گیری داعش در منطقه محسوب می‌شود و بزرگترین جنایت‌های آن نیز در همین سال اتفاق افتاد.
اما جنایت هولناکی که بشریت نمی‌تواند فراموش کند، کشتار نزدیک به 2000 دانشجوی نیروی هوایی عراق در پایگاه «اسپایکر» بود. اسپایکر یک پایگاه هوایی در شمال غرب تکریت واقع در مرکز استان صلاح‌الدین و 170 کیلومتری بغداد است که جزء مکان‌های راهبردی عراق محسوب می‌گردد. آمریکایی‌ها در زمان اشغال عراق در سال 2003 این نام را برای پایگاه مذکور انتخاب کردند که برگرفته از نام یک خلبان آمریکایی به نام «مایکل اسکات اسپایکر» بود.
اسپایکر بزرگترین پایگاه هوایی عراق است و گفته می‌شود که آمریکایی‌ها برای تحقیر عراقی‌ها، نام بزرگترین پایگاه هوایی این کشور را از نام یک خلبان آمریکایی گرفتند. هم‌زمان با سقوط موصل به دست داعش، حدود 2000 دانشجو که عمدتا از استان‌های شیعه‌نشین در جنوب و مرکز عراق بودند و دوره آموزشی خود را در پایگاه اسپایکر می‌گذراندند، به شکل وحشتناکی قتل عام شدند.
در شرایطی که فرماندهان نیروی هوایی به این دانشجویان هشدار داده بودند از پایگاه خارج نشوند اما آنها از ترس حمله داعش اقدام به ترک پایگاه کرده و درحالی که هیچ سلاحی نداشتند در دام برخی عشایر وابسته به صدام، دیکتاتور معدوم عراق در تکریت افتادند. این عشایر که با داعش همکاری داشتند، این دانشجویان را فریب و وعده دادند که به آنها کمک می‌کنند تا به شهرشان برگردند اما آنها نمی‌دانستند که چه اتفاق هولناکی در انتظارشان است.
عصر 12 ژوئن 2014 درحالی که عشایر تکریت این جوانان شیعه را اسیر خود کرده بودند، تصمیم گرفتند تا به بهانه انتقام خون صدام، همه آنها را قتل عام کنند. چند صد تن از این دانشجویان شبانه موفق به فرار شدند اما روز بعد مجددا در دام عشایر تکریت افتادند و همانجا در خیابان قتل عام شدند. روز بعد تروریست‌های داعش به تکریت رسیدند و سایر دانشجویان را کنار رودخانه دجله سر بریدند و تصاویر و فیلم‌های آن را منتشر کردند تا دنیا شاهد بزرگترین جنایت قرن باشد.
حدود 4000 دانشجو در پایگاه هوایی اسپایکر بودند که تقریبا نیمی از آنها گرفتار داعش و خیانت عشایر تکریت شدند. یکی از دانشجویانی که توانسته بود جان سالم به در ببرد و شاهد عینی این کشتار بزرگ بود می‌گوید: «ما هنگامی که خبر نزدیک شدن داعش به اسپایکر را شنیدیم، لباس شخصی پوشیدیم ولی دیر شده بود زیرا عناصر داعش که حدود یکصد نفر بودند، وارد اسپایکر شده بودند. عناصر داعش دستان ما را بستند و سوار ده‌ها کامیون کردند و هر کسی را که کوچکترین حرکتی از خود نشان می داد، می کشتند و کسانی که زیر دست و پا مانده بودند نیز جان خود را از دست دادند. ما را به صف کردند و با تیر همکلاسی‌هایم را کشتند و خون یکی از آنها به چهره‌ام پاشید و تیری که به سوی من شلیک شد، به من اصابت نکرد و من خودم را در چاله‌ای که روبرویم حفر شده بود، انداختم و خود را به مُردن زدم.»
همانطور که گفته شد اسپایکر یکی از مهمترین مواضع راهبردی عراق به شمار می‌رود و از شریان‌های حیاتی شمال این کشور است و به این ترتیب داعش با اشغال اسپایکر عملا راه‌های کمک‌رسانی به شمال عراق را نیز مسدود کردند. گردن زدن نزدیک به 2000 دانشجویی که بیشتر آنها زیر 20 سال بودند جنایتی است که نمی‌توان تصور کرد اما با این وجود چندان در کانون توجه مجامع و نهادهای جهانی به ویژه سازمان ملل و سازمانهای وابسته به غرب و آمریکا قرار نگرفت.
حتی این نهادها که همواره به دنبال بین‌المللی کردن پرونده‌های داخلی کشورهای منطقه همانند پرونده ترور رفیق حریری، نخست‌وزیر فقید لبنان یا انفجار بیروت و ... هستند هرگز اقدام جدی برای شناسایی و دستگیری و محاکمه عاملان کشتار اسپایکر انجام ندادند. سازمانهای حقوق بشری غربی نیز که به هر اتفاق کوچکی در سطح داخلی کشورهای منطقه توجه دارند، در گزارش‌های خود اشاره زیادی به قتل عام نزدیک به 2000 نوجوان شیعه نکرده‌اند.
پدر یکی از دانشجویان نیروی هوایی عراق که از قربانیان جنایت اسپایکر بود در مراسم سالگرد این دانشجویان در بغداد با صدای بلند سازمانهای غربی و نهادهای جهانی را خطاب قرار داده و گفت:«مگر خون شیعه با دیگران فرق دارد؟ سازمانهای جهانی کوتاهی کرده‌اند و به ویژه نهادهای حقوق بشری به شکل بی‌رحمانه‌ای در برابر این جنایت سکوت کردند».
اما علاوه بر غرب، بسیاری از کشورهای عربی در منطقه که در آن زمان با هدف سرنگونی نظام سوریه، از داعش حمایت مالی و نظامی می‌کردند نیز نسبت به جنایت اسپایکر بی‌توجه بودند و تا چند روز حتی هیچ خبری از این فاجعه که باید دنیا را تکان می‌داد منتشر نشد. رسانه‌های وابسته به داعش اولین رسانه‌هایی بودند که با انتشار عکس و فیلم‌های وحشیگری خود در سر بریدن نوجوانان شیعه پایگاه اسپایکر، جهانیان را از این جنایت آگاه کردند.
آنچه که بیشتر مایه تاسف است، کوتاهی خود عراقی‌ها و از جمله دولت این کشور نسبت به فاجعه اسپایکر می‌باشد؛ تا جایی که حتی یک مراسم یادبود رسمی نیز برای این دانشجویان که بی‌گناه قتل عام شدند، برگزار نمی‌گردد. اما یک روز بعد از آغاز این جنایت که چند روز طول کشید، یعنی 13 ژوئن 2014 آیت‌الله سید «علی سیستانی» مرجع عالیقدر شیعه در عراق فتوای «جهاد کفایی» را برای مبارزه با داعش صادر کرد؛ فتوایی که مقدمه تشکیل حشد شعبی و مقاومت مردمی عراق تا زمان اخراج داعش شد.
