به گزارش الف؛ در مدت اخیر، تشدید تنش ها از سوی نهادهای قانونی و سیاستمداران آمریکایی علیه شبکه اجتماعیِ چینی "تیک تاک"، یکی از موضوعات مهم در حوزه مسائل فناوری و سیاستی در آمریکا بوده است. در این راستا، طرفِ آمریکایی که سال هاست در عرصه بین المللی، رقابت های راهبردی با چین دارد و حتی وزارت دفاع آمریکا(پنتاگون) نیز از سال 2006 تاکنون، چین را به مثابه اصلی‌ترین تهدید علیه امنیت و منافع ملی آمریکا ارزیابی می کند، بر این باور است که نفوذ و گسترش قابل توجهِ شبکه اجتماعی تیک تاک در آمریکا، به ویژه در میان طیف های نوجوان و جوان، می تواند حامل هزینه ها و خسارات جدی برای آمریکا باشد. 

در این راستا، آمریکایی ها به این نکته اشاره می کنند که تیک تاک در واقع همان اسبِ تروای چینی است که با توجه به موقعیت خاص خود در آمریکا(این اپلیکیشن در سال های 2021 و 2022 در صدر دانلود کاربران فضای مجازی در آمریکا بوده است) می تواند نفوذ گسترده و خزنده چین در آمریکا را به همراه داشته باشد. از این رو، در روزهای اخیر، مدیر اجرایی شبکه اجتماعی تیک تاک یعنی "شوژی چو" در جلسات مختلف کنگره آمریکا حاضر شده و به پرسش های نمایندگان کنگره آمریکا پاسخ داده است. جلساتی که از نظر زمانی طولانی هستند و در فضایی پرتنش برگزار می شوند. از این رو، اینطور به نظر می رسد که تقابلات اخیر دولت و سیاستمداران آمریکایی با اپلیکیشن تیک تاک، به طور خاص حامل 3 پیام عمده و محوری است. 

اول اینکه دانشگاه های مختلف در اقصی نقاط آمریکا که آخرین نمونه آن دانشکاه فلوریدا است، هرگونه استفاده از اپلیکیشن تیک تاک را ممنوع کرده اند، این سوال اساسی و محوری را تداعی می کند که چرا دولت آمریکا(و البته مقام های ارشد ایالات مختلف آن) به عنوان یکی از اصلی ترین مدعیان دموکراسی جهان، خود را در موقعیت و جایگاهی می بینند تا به جای قشر فرهیخته و دانشگاهی، تصمیم بگیرند و استفاده از یک اپلیکشن خاص را ممنوع کنند. آیا از افکار عمومی آمریا در این رابطه نظرخواهی شده و یا اساسا تلاشی انجام گرفته تا آن ها در استفاده نکردن از اپلیکشن تیک تاک قانع شوند؟ 

از این منظر، صرفِ اینکه مقامهای نظام حکمرانی در آمریکا خود را در جایگاه تصمیم گیری به جای شهروندان کشورشان می بینند و از آن ها نظرخواهی نمی کنند، محلِ مناقشه و چالش است. موضوعی که سبب شده مثلا دانشگاه فلوریدا و دیگر مدارس و و دانشگاه ها در اقصی نقاط آمریکا که استفاده از شبکه اجتماعی تیک تاک در آن ها ممنوع شده، دست به اعتراض بزنند. 

دوم ، دولت آمریکا همواره بر مفهوم "آزادی" مانور زیادی داده و سعی داشته تا خود را به مثابه لنگرگاه آزادی (در اقسام و انواع مختلف آن) در جهان معرفی کند. در این راستا، شاهد آن بودیم که یکی از انتقادات اصلی دولت آمریکا از ایران در جریان تحولات اخیر کشورمان این بود که چرا فلان شبکه اجتماعی محدود می شود؟ این در حالی است که اکنون دولت آمریکا نه تنها گزاره آزادیِ ادعایی و شعاری خود را در مورد مردم کشورش زیر پا می‌گذارد بلکه حتی در شرایطی که شرکت تیک تاک تعهد کرده تا سرورهای خود را که مرتبط با کاربران آمریکایی آن هستند به آمریکا منتقل کند هم راضی نمی شود و تاکید دارد که تیک تاک باید به یک شرکت آمریکایی فروخته شود و اگر چنین نشود، استفاده از این شبکه اجتماعی در آمریکا به کل ممنوع خواهد شد. 

جالب‌تر اینکه علی رغم تمامی مواضع تقابلی واشینگتن علیه تیک تاک، این شرکت در مدت اخیر 11 درصد تبلیغات و کاربران بیشتری را به خود جذب کرده و انگار نفوذ بیشتری را در چه در آمریکا و چه در جهان کسب کرده است. از این رو، مقام های آمریکایی اکنون با یک پارادوکس اساسی در رابطه با نسبت شان با مفهوم آزادی، چه در تئوری و چه در عمل رو به رو شده اند.

سوم، در نهایت باید گفت مدل تقابل دولت آمریکا با اپلیکشن تیک تاک، تا حد زیادی این سوال را در ذهن بسیاری از افکار عمومی بین المللی ایجاد می کند که چرا آمریکا دغدغه های خود در مورد امنیت داده و اطلاعات کاربران آمریکایی در سایه رقابت های راهبردی اش با چین را برای دیگر کشورها نظیر ایران به رسمیت نمی‌شناسد؟ در واقع، چرا درمورد دیگر کشورها، واشینگتن آزادی بی ملاحظه شبکه های اجتماعی و اپلیکیشن های مختلف را امری مطلوب می داند اما وقتی نوبت به خودِ آن می رسد، دغدغه هایی نظیر آسیب های دسترسی آزاد به تیک‌تاک برای کودکان و نوجوانان آمریکایی و یا تهدیدات جدی علیه امنیت داده و اطلاعات شهروندان آمریکایی را مطرح می سازد؟ 

به بیان ساده تر، چرا واشینگتن دغدغه های مشروع و درست دیگران در مورد شبکه های اجتماعی که بنیان آن‌ها در غرب است را به رسمیت نمی شناسد و در عوض، با یک شبکه اجتماعی غیرغربی همچون تیک تاک، اینچنین خصمانه و تقابلی رفتار می کند؟ البته که بعید است این قبیل پرسش ها پاسخ های منطقی را از جانب دولت آمریکا و سیاستمداران آن دریافت کنند با این حال، حامل درس ها و پیام های خوب و معناداری برای دیگر ملت‌های جهان هستند ک تامل در مورد آن ها کاملا ضروری است.