به گزارش ایسنا و به نقل از نیوز مدیکال نت، پژوهش جدیدی که در "دانشگاه اُهایو"(Ohio University) انجام شده است و ارتباط میان دوز روزانه انسولین و ابتلا به سرطان را در میان بیماران مبتلا به دیابت نوع یک جستجو می‌کند، نشان می‌دهد که افزایش دوز انسولین به طور مثبت با بروز سرطان ارتباط دارد و این ارتباط در افرادی که مقاومت به انسولین دارند، قوی‌تر است.

دکتر "یوآنجی مائو"(Yuanjie Mao)، سرپرست این پژوهش گفت: نتایج پژوهش ما نشان می‌دهند که در بیماران مبتلا به دیابت نوع یک، فاکتورهای متابولیک سنتی مانند چاقی، قند خون و فشار خون، با بروز سرطان مرتبط نیستند. با وجود این، بروز سرطان در میان افرادی که دوز بیشتری از انسولین مصرف کرده بودند، بیشتر بود. نتایج ما حاکی از آن است که پزشکان باید خطر احتمالی سرطان را هنگام درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع یک با دوز بالای انسولین روزانه در نظر بگیرند و در نظر داشته باشند که بهبود حساسیت به انسولین، بر افزایش دوز انسولین ترجیح داده شود.

مائو برای انجام دادن این پژوهش، با دکتر "ونجون ژونگ"(Wenjun Zhong)، متخصص اپیدمیولوژی "آزمایشگاه تحقیقاتی مرک"(Merck Research Labs) در وست پوینت همکاری کرد تا ارتباط بیش از ۵۰ عامل خطر رایج مانند سیگار کشیدن، مصرف الکل، ورزش، فاکتورهای خطر متابولیک، مصرف دارو و سابقه خانوادگی را در ۱۳۰۳ بیمار مبتلا به دیابت نوع یک تجزیه و تحلیل کند که اطلاعات آنها طی ۲۸ سال جمع‌آوری شده است.

این گروه پژوهشی، داده‌های مطالعه "کنترل و عوارض دیابت"(DCCT) و مطالعه "اپیدمیولوژی مداخلات و عوارض دیابت"(EDIC) را بررسی کردند و تجزیه و تحلیل آماری را روی آنها انجام دادند. کنترل و عوارض دیابت، یک کارآزمایی بالینی کنترل‌شده است که روی ۱۴۴۱ بیمار مبتلا به دیابت نوع یک صورت گرفت که به طور تصادفی تحت درمان معمولی دیابت یا درمان فشرده قرار گرفتند. پژوهشگران تصمیم داشتند که ارزیابی کنند آیا کاهش قند خون، خطر عوارض دیابت نوع یک را کاهش می‌دهد یا خیر.

همچنین، مائو دریافت که سن و جنسیت با بروز سرطان مرتبط هستند و دوز روزانه انسولین به ویژه دوز بالاتر انسولین، خطر ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهد.

مائو توضیح داد که به طور ویژه، زنان بیشتر از مردان در معرض خطر هستند. با وجود این، مشخص نیست که چه عوامل خطری ممکن است در افزایش سرطان مرتبط با دیابت نوع یک نقش داشته باشد.

دکتر "لیز بورلی"(Liz Beverly)، از پژوهشگران این پروژه گفت: ما می‌دانیم که افراد مبتلا به دیابت نوع یک در مقایسه با افراد بدون دیابت، بیشتر در معرض ابتلا به سرطان هستند. تحقیقات دکتر مائو، مکانیسم بالقوه‌ای را برای توضیح دادن این ارتباط شناسایی می‌کند. یافته‌های او می‌توانند به ادامه تحقیقات در این زمینه و تغییر احتمالی سیاست موثر در غربالگری سرطان و توصیه‌های مربوط به دوز انسولین کمک کنند.

اگرچه پژوهش‌های پیشین به این نتیجه رسیده‌اند که بیماران مبتلا به دیابت به طور کلی بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان قرار دارند اما این نخستین پژوهشی است که عوامل بروز سرطان را در دیابت نوع یک بررسی می‌کند.

مائو گفت: دیابت نوع یک حدود پنج تا ۱۰ درصد از کل موارد ابتلا به دیابت را تشکیل می‌دهد و پژوهش‌های اخیر در مورد دیابت نوع یک نیز نشان داده‌اند که این بیماری، بروز سرطان‌های خاصی مانند سرطان معده، کبد، پانکراس، آستر رحم و کلیه را به همراه دارد. این در حالی است که در دیابت نوع دو، افزایش خطر به عوامل متابولیکی مانند چاقی، التهاب مزمن و مقاومت به انسولین نسبت داده می‌شود.

اگرچه نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که هرچه دوز انسولین بالاتر باشد، امکان بروز سرطان بیشتر است اما مائو باور دارد که انجام دادن تحقیقات بیشتر، ضروری است.

این پژوهش، در مجله "JAMA" به چاپ رسید.