فرهیختگان در گفت و گو با سید علی یزدیخواه: «نباید با تصمیمات نسنجیده و زودگذر فضای جامعه را ملتهب کنیم. اینها به هر جهت باید به صورت کارشناسی در جلسات علمی و دانشگاهی موردنقد و بررسی قرار بگیرد. خیلی از مواقع ما کم‌کاری کردیم و این کم‌کاری‌ها الآن خودش را دارد نشان می‌دهد.» این عبارتی است که سیدعلی یزدیخواه، نایب‌رئیس دوم کمیسیون فرهنگی مجلس در رابطه با بحث‌های اخیر درباره مساله حجاب به «فرهیختگان» گفته است. در این گفت‌وگو درباره مواضع دیروز رئیس قوه‌قضائیه و نامه معاون دادستان مشهد نیز صحبت شد که در ادامه مشروح آن را می‌خوانید.
تفکیک بین کسی که بدحجاب است با کسی که ترویج‌دهنده بدحجابی است، درست است و نظر شما در این مورد چیست؟
این تفکیک واقعا سخن درستی است. بین کسی که دارد بدحجابی را ترویج می‌کند و به این فرهنگ دامن می‌زند، با کسی که ممکن است حجابش را خوب رعایت نکند، باید تفکیک قائل شد. این سخن درستی است.
رئیس قوه قضائیه هم به این تفکیک پرداخته‌اند. این تفکیک آیا حدودش هم مشخص شده؟ اگر خاطرتان باشد حدودا یک هفته گذشته از سوی معاون دادستان مشهد نامه‌ای ابلاغ شد پیرامون اینکه هرکس حدود حجاب شرعی را رعایت نکرد باید از ورودش به مترو که یک مکان اجتماعی است، ممانعت شود. با آن نامه‌ای که زده شد، حتی کسی که ذره‌ای تار مویش مشخص باشد باید از ورودش جلوگیری شود؟ صحبت‌های دیروز رئیس قوه قضائیه یک‌جورایی خلاف نامه معاون دادستان مشهد است. نظر شما در این‌باره چیست؟
کسی که کمی مویش بیرون است را ما به‌عنوان بی‌حجاب تلقی نمی‌کنیم. از نقطه‌نظر اصولی و به صورت کلی، حجاب در کشور ما یک قانون است مانند همه قانون‌های دیگر و به هر جهت شرایط خاص خودش دارد. اما اینکه بگوییم هرکسی که ممکن است کمی حجابش ضعیف باشد، این فرد مروج بدحجابی و بی‌بندوباری است، اینکه نمی‌شود. ما خانم‌های زیادی را داریم، در مناسبات و مراسم مذهبی مانند شب‌های قدر، اعیاد شعبان و راهپیمایی‌های ملی مانند روز قدس و 22 بهمن، با عشق و علاقه فراوان به دنبال ترویج ارزش‌های ملی و اسلامی هستند. پس این موضوع مناسبت ندارد که بگوییم هرکسی کمی تار مویش بیرون است مروج بدحجابی است و باید از ورود او به مترو یا مکان‌های اجتماعی جلوگیری کنیم. قطعا نظر مدیران اجرایی و مجموعه‌ها این نیست. اگر کسی باشد که بخواهد به فرهنگ بی‌حجابی تعمدا دامن بزند و قانون را زیرپا بگذارد، این یک مساله دیگر است. پس اینها را باید از هم تفکیک کرد.
یک نکته دیگری هم وجود دارد، برای حل چالش حجاب در این سال‌ها ما برخوردهای متفاوتی با این مساله دیده‌ایم، درصورتی که این مساله نیاز به برنامه‌ریزی بلندمدت دارد تا مشکل حل شود. از طرفی یکی از مهم‌ترین مساله‌ای که به این فاصله گرفتن مردم از حجاب دامن‌زده، عدم همخوانی شعار و عمل برخی از مسئولان است. شما درباره این مساله چه ارزیابی دارید؟
اینکه ما در این حوزه ضعیف عمل کردیم، مساله واضحی است. اینکه ما فرهنگ‌سازی نکردیم، مساله روشنی است. مردم ما اصالتا باحیا، باعفت و با پیشینه تاریخی هزاران ساله هستند که بعد از هخامنشیان هم ایرانیان معتقد به حجاب بودند. اینها در چهارچوب کشور ما درهم تنیده است. ضمن اینکه در دنیای غرب که همه چیز اصطلاحا آزاد است، اوضاع آنها قابل‌مشاهده است، مردم ایران تبعات پیروی از روانشناسی فروید و دیگر اندیشمندان غربی را به وضوح می‌بینند.
از طرفی ما در حوزه حجاب، یک کار منسجم و هماهنگی را از سوی دستگاه‌های فرهنگی و رسانه‌ای و اجرایی شاهد نبودیم. اعتقاد ما این است که مردم ما ذاتا طرفدار عفت و حجاب هستند، اگر چند نفر در این حوزه غفلت یا کوتاهی کردند، نشانه قاطبه جامعه ایران نیست. ضمن اینکه افرادی ممکن است حجاب‌شان حجاب کاملی نباشد، اما این دلیل بر لجاجت و دشمنی آنها با حجاب نیست، خیلی از همین افراد اهل نماز و دعا و دین هستند، تعداد انگشت‌شماری ممکن است هنجارشکن باشند و به دنبال هتک‌حرمت و احساسات جامعه ایران باشند، اینها را ما باید از هم تفکیک کنیم و نباید با تصمیمات نسنجیده و زودگذر فضای جامعه را ملتهب کنیم. اینها به هر جهت باید به صورت کارشناسی در جلسات علمی و دانشگاهی موردنقد و بررسی قرار بگیرد. خیلی از مواقع ما کم‌کاری کردیم و این کم‌کاری‌ها الآن خودش را دارد نشان می‌دهد.
