به گزارش الف "نیکولاس کریستف" ستون نویس نیویورک تایمز که دو بار برنده جایزه پولیتزر شده است، در این روزنامه نوشت، جو بایدن علاوه بر تحریم "بن سلمان" ولیعهد عربستان، باید این پیام را به ریاض بدهد که پادشاهی سعودی به ولیعهدی نیاز دارد که بدن خبرنگاران را قطعه قطعه نمی کند. 

<< دولت آمریکا آشکارا  "محمد بن سلمان" ولیعهد عربستان سعودی را به عنوان قاتل یک فردِ ساکنِ آمریکا معرفی کرده است و رئیس جمهور بایدن، واکنش مناسبی نشان نداد. 

بایدن به جای آن که بن سلمان را تحریم کند، ظاهرا آماده است او را رها کند. پیام ضعیف به سایر دیکتاتورهای ستیزه جو در خصوص چنین قتلی این است: لطفا این کار را نکنید، اما اگر مجبور باشیم، همچنان با شما همکاری خواهیم کرد. پیام آمریکا به عربستان این است: به کار خود ادامه دهید و اگر مجبورید، بن سلمان را به مقام پادشاهی ارتقاء دهید. 

تمام اینها، خیانتی است به دوستم "جمال خاشقجی"، ارزش های او و ارزش های ما. حتی اگر از منظر سیاستِ مبتنی بر منافع به این مساله نگاه کنیم، باید بگوییم که این واکنش، فرصتی از دست رفته برای کمک به عربستان است تا دریابد منافعش در گروِ پیدا کردن ولیعهدی جدید است که بی مهابا عمل نمی کند، خبرنگاران را به قتل نمی رساند و اعضای بدن آنها را تکه تکه نمی کند. 

بایدن چه باید می کرد؟ 

او باید بن سلمان را مشمول همان تحریم هایی می کرد که آمریکا در سال 2018 علیه شخصیت های نه چندان عالیرتبه سعودی و عوامل قتل خاشقجی اعمال کرد، یعنی مسدود کردن دارایی ها و ممنوعیت ورود به آمریکا. این تحریم ها همچنین باید گریبانگیر عوامل و شرکت های مهمی شود که به ولیعهد عربستان کمک کرده اند دارایی ها را در سراسر جهان جمع آوری کند. 

"آگنِس کالامارد" که به عنوان یک مقام سازمان ملل درخصوص قتل جمال تحقیق کرده است، به من گفت: " باید به بن سلمان و دیگر مقامات در دادگاه ها و دولت عربستان، و همچنین سایر قاتلان خبرنگاران در سراسر دنیا این پیام مهم ارسال شود که ارتکاب چنین جنایاتی بهایی سنگین درپی دارد و هیچ راه گریزی برای آن وجود نخواهد داشت." 

آمریکا باید فروش تسلیحات به عربستان را متوقف می کرد. بر اساس قوانین آمریکا، کمک های نظامی به واحدهای امنیتی که حقوق بشر را نقض می کنند، ممنوع است. و این مساله قطعا شامل حال نیروهای امنیتی تحت امر بن سلمان می شود که هم زمان وزیر دفاع عربستان نیز است.

بنابر گزارش ها، بایدن نگران بود که تحریم بن سلمان، روابط آمریکا و عربستان را خدشه دار کند. بله، این یک نگرانی منطقی است، و من هم می پذیرم که اغلب ضروری است با رهبرانی را که حتی دستانشان آغشته به خون است، همراه شد. اما در این روند بسیار مهمِ توازن میان ارزش ها و منافع، خطر آشکارِ موجود آن است که بن سلمان، که فقط 35 سال سن دارد، پس از مرگ پدر پیرش به پادشاهی عربستان خواهد رسید و سالیان سال بر آن کشور، بی مهابا حکم رانی خواهد کرد. در آن صورت خلیج فارس در آشوب فرو رفته، روابط عربستان-آمریکا نیز در چند دهه آینده، دچار بحران خواهد شد.  
به عبارت دیگر، دقیقا چون عربستان سعودی جایگاهی بسیار مهم دارد، بایدن باید در این شرایط که دریچه ای برای تغییر دیده می شود، با اقتدار این پیام را بفرستد که به نفع آن پادشاهی است تا ولیعهدی جدید داشته باشد که بدن خبرنگاران را قطعه قطعه نمی کند. 

بن سلمان ششمین ولیعهدی است که عربستان در دهه ی گذشته به خود دیده است، و در میان آنها تنها یک نفر (شاه سلمان) بود که به مقام پادشاهی رسید. دو نفر درگذشتند و دو نفر برکنار شدند. اگر مشخص شود با پادشاهی بن سلمان، عربستان روابط کارآمد با غرب نخواهد داشت، احتمالا شاهد ظهور هفتمین ولیعهد خواهیم بود. این به معنای تحمیل دیدگاه های آمریکا به عربستان نیست بلکه خاطرنشان کردن واقعیات است. 

"سارا لیئه ویتسون" مدیر اجرایی سازمان "دمکراسی برای جهان عربِ امروز"، در واشنگتن می گوید "شاه سلمان و مشاوران مستقلی که احتمالا دارد باید بدانند که حفظ بن سلمان به عنوان ولیعهد چقدر برای عربستان غیرقابل دوام است. بن سلمان بارها ثابت کرده که برای پادشاهی عربستان یک خطر و مشکلی است که جامعه جهانی از او ابراز تنفر و وی را طرد کرده است." 

مقامات آمریکایی گاهی می گویند اگر ما به عربستان سلاح نفروشیم، فرانسه یا روسیه خواهند فروخت. اما آن چه که عربستان از آمریکا دریافت می کند، صرفا تسلیحات با فناوری پیشرفته نیست، بلکه بسیار مهم تر از آن، وعده ای تلویحی برای دفاع در برابر ایران و سایر کشورها است. فرانسه و روسیه نمی توانند چنین وعده ای بدهند. 

برخی سعودی ها به من می گویند این که بن سلمان پادشاه خواهد شد، قطعی است. شاید! اما این که بن سلمان رقبای خود نظیر شاهزاده "احمد بن عبدالعزیز" (که در جامعه عربستان بسیار محبوب است)، و شاهزاده "محمد بن نایف" را بازداشت کرده است، نشان می دهد که از نظر او چنین معامله ای هنوز نهایی نشده است. 

دکتر "خالد الجبری" ساکن آمریکا که با خانواده سلطنتی عربستان روابطی نزدیک دارد و پدرش به اتهام قتل، از اهداف بن سلمان است،  می گوید "این گونه نیست که اگر کسی ولیعهد باشد، پادشاه خواهد شد. فقط قانون را اجرا کنید. بن سلمان را تحریم کنید! اگر آنها بن سلمان را تحریم کنند، کلِ کشور دچار رکود خواهد شد و شاه سلمان چاره ای ندارد جز برکناری پسرش، حتی اگر چنین نخواهد." 

شاید من جانبدارانه فکر می کنم زیرا جمال را می شناختم. ممکن است برخی فکر کنند: این موضع بیش از حد در خصوص مساله قتل جانبدارانه است، سایر رهبران نیز افرادی را کشته اند. درست است، اما بن سلمان هرچیزی را که لمس کند، مسموم خواهد کرد. او نخست وزیر لبنان را به گروگان گرفت. وی نظاره گر دشمنی با قطر بود. او مسبب شدیدترین بحران انسانی در یمن است. او فعالان حقوق زنان را زندانی کرده است. وی وجهه کشورش را بسیار بسیار بیشتر از آن چه که ایران تاکنون انجام داده، خدشه دار کرده است. 

لذا، اقای بایدن تحریم کردن بن سلمان، "ژست" حقوق بشری نیست. جمال مرد عملگرایی بود که به حرکات کم اثر اعتقاد نداشت. او در آرزوی جهان عربِ دمکرات تر بود که منافعش عاید اعراب و آمریکایی ها شود. شما با رها کردن یک قاتل، به این دیدگاه خیانت می کنید.