شعری از حسن بشیر
همنوا گردیده هر دل با نوای اربعین!
هر زمینی، کربلا، در راستای اربعین!
راه خاکی بسته شد، اما به روی عاشقان
آسمان بگشود راه خود، برای اربعین
یا حسین از هر دلی جوشید، در پرواز عشق
شد ملاقات حسینی، با خدای اربعین
سینه هر دردمندی شد زمین کربلا
هر دلی در سجده شد، در پیش پای اربعین
مرزهای عشق بشکستند با فریاد دل
یا حسین ما نشسته، جای جای اربعین
ما نمی‌ترسیم از راه شهادت با حسین
با حسین‌ایم و کنارش در سرای اربعین
هر چه ما داریم از نسل حسین و یا حسین
جان و مال و زندگی، باشد، فدای اربعین
حسن بشیر، مدرس و نویسنده حوزه رسانه و ارتباطات در سال ۱۳۳۳ در خراسان متولد شد. او عضو هیئت علمی گروه معارف اسلامی، فرهنگ و ارتباطات دانشگاه امام صادق و عضو هیئت امنای دانشگاه مذاهب اسلامی است. از آثار بشیر در حوزه تالیف می‌توان به «روابط عمومی اسلامی»، «رسانه‌های بیگانه؛ قرائتی با تحلیل گفتمان» و «رسانه و دین» و از ترجمه‌های او می‌توان به «گفتارهایی درباره فرهنگ، ارتباطات و توسعه» و «ضد جریان در اخبار جهانی» اشاره کرد.
***
۲
شعری از زین‌الدین کیائی‌نژاد
خواهری بر مزار برادر
من آن روزی که از کوی دلارامت سفر کردم
دل تسلیم خود را در غمت تسلیم‌تر کردم
اسیری را علی‌رغم عدو چون جان پذیرفتم
شکست خویش را با صبر توأم با ظفر کردم
چه ایام سیه‌فامی که بی روی تو کردم شام
چه شب‌های غم‌انگیزی که با یادت سحر کردم
نمی‌گویم در این راه ولا جانا چها دیدم
که با سر همسفر بودی مرا هر جا گذر کردم
تو این ره را به سر پیمودی ای شه خواهرت با پای
تو بر روی سنان من روی خاکستر مقر کردم
تو روی نیزه آیات محبت خواندی و من هم
به پای نی حدیث عشق و شیدایی زبر کردم
چو گلگون دیدم از خون گلو رخسار ماهت را
رخ افسرده‌ام را لاله‌گون از خون سر کردم
تو را گر بی‌خبر کشتند در این وادی محنت
من از این ظلم بی‌مانند عالم را خبر کردم
اگر در بزم آن بیدادگر خون جگر خوردم
به ذکر حق بساط باطلش زیر و زبر کردم
«کیائی» قصه کوته کن که اوراق پریشان را
ز آب دیدگان خویشتن یکباره‌تر کردم
زین‌الدین کیائی‌نژاد، نویسنده، مترجم و مدرس دانشگاه سال ۱۲۹۶ در طالقان متولد شد. از او علاوه بر تعدادی مقاله، کتاب‌هایی چون «بقاء روح پس از مرگ» (ترجمه)، «اعترافات امام محمد غزالی»(ترجمه)، «علم لدنی از دیدگاه غزالی» (ترجمه رساله «اللدنیه»)، «نور و ظلمت» (ترجمه)، «سیر عرفان در اسلام» و «جلوه‌هایی از عرفان در ایران باستان» و ... به جا مانده است.
زین‌الدین کیائی‌نژاد در سال ۱۳۷۸ درگذشت.
