دشمن اكنون در حال تدارك مختصات جنگ نرم جديد است. كانون اصلي اين جنگ، كم‌انگاري يا هيچ‌انگاري «خدمات انقلاب» است.
رهبر معظم انقلاب اسلامي در بيانيه گام دوم، فهرستي از بركات بزرگ انقلاب اسلامي در ايران، منطقه و جهان را بيان فرمودند. بركاتي كه مي‌شود آن را با چشم ديد و با عقل سرخ به تحليل و تقويم آن نگاه كرد.
دشمن امروز در حال توليد نفرت از شيوه و روش حكمراني و نظام سياسي در ايران است. يك تيم مجرب و مجهز با بودجه سرويس‌هاي امنيتي غرب مشغول سياه‌نمايي، نااميدسازي، مشغول‌سازي نيروهاي انقلابي به هم و هنجارسازي براي مذاكره مجدد با آمريكا از طريق تقويت دوقطبي معيشت و مقاومت است. عناصر نفوذي در دولت طوري عمل مي‌كنند كه با گراني و تورم افسارگسيخته و كاهش ارزش پول ملي كه خود با تصميمات غلط، وضعيت اقتصاد را به اين وضع رسانده‌اند، مي‌خواهند القا كنند مشكلات اقتصادي راه‌حلي جز مذاكره با آمريكا ندارد.
از سوي ديگر عده‌اي اجير شده‌اند تا با اخلال در منظومه فكري امام(ره) و رهبري، نظريه ما «هيچ» هستيم، راه‌حل همه چيز را بايد در غرب جست‌وجو كرد، يك جبهه تئوريك از راه‌حل‌هاي «ليبرالي» و «نئوليبرالي» را كه الان پوسيده‌ترين شكل آن در غرب نمود پيدا كرده، به عنوان يك مدل ارائه دهند.
از طرفي يك جماعتي را به راه انداخته‌اند كه خود آن‌ها بخشي از مشكلات كشور و بروز اختلالات در خدمات به مردم هستند تا پرچمداري مطالبات مردم را به دست گيرند، با صغرا و كبرا مغالطه‌آميز، با چاشني راست و دروغ و تحليل‌هاي وارونه و جهت‌دار و دشمن‌شادكن، مسيرهاي آشوب و فتنه جديد را نشان دهند.
ظرفيت نخبگي سياسي كشور، بصيرت مردم و هوشمندي رهبري در هدايت امور، ترفندهاي جنگ نرم را خنثي كرده است، به گونه‌اي كه هر حركت براندازانه در نطفه مي‌ميرد و عقيم مي‌ماند.
قدرت نظامي كشور و عمق راهبردي آن در منطقه، دشمن را به هراس انداخته است. دشمن به جز تحريم اقتصادي و توطئه سياسي، راه‌حلي ندارد.
همين جمعه گذشته ژنرال كنت مك‌كنزي فرمانده نيروهاي تروريست آمريكايي در منطقه گفته است: «ايران براي بيرون راندن آمريكا از منطقه برنامه دارد».
پنتاگون طي دو دهه گذشته هر وقت كاخ سفيد از آن خواسته دست به ماشه ببرد، عدم آمادگي خود را اعلام كرده است. مقامات پنتاگون مي‌گويند: هر حمله‌‌اي به ايران باعث مي‌شود در همان ساعات اوليه صدها خشاب موشكي از ايران، سوريه، لبنان و غزه به سوي رژيم صهيونيستي و پايگاه‌هاي آمريكا در منطقه شليك شود! لذا عملا چيزي نمي‌ماند تا بشود روي آن مذاكره كرد، حتي اگر آمريكا عليه ايران دست به حمله اتمي بزند. آن‌ها مي‌گويند: اين حقيقت غير از قدرت پهپادي و توان رزمي انساني ايرانيان در كل منطقه است.
امروز ارتش رسانه‌اي غرب به بهانه افزايش قيمت ارز، طلا، مسكن و خودرو روي اعصاب مردم راه مي‌روند. دولت بايد به اين رجزخواني‌هاي نرم خاتمه دهد. كاخ سفيد بايد بداند در حالي كه مردم آمريكا نمادهاي سرمايه‌داري، برده‌داري و تبعيض نژادي را در 50 ايالت اين كشور به زير كشيده‌اند و علي‌رغم خطرات كرونا، هنوز در كف خيابان مشغول نافرماني مدني هستند، نمي‌توانند در ايران به راه‌اندازي يك فتنه جديد فكر كنند.
نيروهاي انقلاب بايد در مسير همدلي، هم‌افزايي و هفكري قرار گيرند تا بتوانند با تعميق وحدت ملي، با ارتقاي قدرت ملي و بسط گفتمان رهبري در برابر توطئه‌هاي آمريكا بايستند. ما امروز بيش از هر زمان به آرامش نياز داريم تا با عقلانيت بر شبه‌بحران‌هاي امنيتي، اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي توليدشده از سوي دشمن و عناصر نفوذي، فائق آييم.
جنبش مواسات و كمك مؤمنانه امروز يك راهبرد براي خنثي كردن توطئه‌هاي نرم دشمن است. هر كس كه به اين جنبش بپيوندد، در حقيقت يك سرباز به جبهه نبرد نرم با دشمن گسيل داشته است. امروز كشور با هدايت‌هاي رهبري در مسير تحول بنيادين گام برمي‌‌‌دارد، عقب‌ماندگان از اين مسير بايد خود را به قافله تحول‌خواهي برسانند.
ناكارآمدي دولت را بايد با نقد مشفقانه و ارائه راه‌حل‌هاي عملي براي برون‌رفت از مشكلات به كارآمدي تبديل كرد. دولت در عمر كوتاه باقيمانده خود نياز به تغيير «مسير» دارد نه تغيير «رئيس»! اعتراف به اشتباه و برگشتن از مسير غلط را نبايد «هو» كنيم. اكنون وقت «تصفيه» حساب نيست. جلوي ضرر، زيان و خسارت را هر قدر بگيريم، سود است. نبايد از اين سود بگذريم.