انتقاد فرشاد مومنی از اینستکس
به گزارش ایلنا، فرشاد مومنی در نشست هفتگی موسسه دین و اقتصاد با بیان اینکه به اعتبار شرایط تحریمی در مورد صنعت دارو یک مسئله حیاتی وجود دارد، گفت: اگر سهل انگاری و برخوردهای غیر کارشناسی که در نحوه اداره کشور وجود دارد و متاسفانه در وجوه اقتصادی مسئله تحریمها خیلی آسیب دیدهایم استمرا داشته باشد، بنده بصورت شفاف و صریح هشدار میدهم که راهاندازی ابزار اینستکس به مثابه تیر خلاص برای بسیاری از صنایع استراتژیکی کشور میتواند باشد.
وی ادامه داد: ما در حال حاضر ۹۶ درصد نیازهای دارویی کشور را در داخل تولید میکنیم در حالی که اگر اینستکس با یک برنامه جدی توسعهگرا همراه نباشد در چهارچوب تحریم مواد اولیه به ما نخواهند داد و این همان موضوعی است که ریچارد نفیرو بر آن تاکید دارد، مبنی بر اینکه مثلا در شرایط تحریم بجای قطعات خودرو باید خودروی آماده و ساخته شده تحویل داد. بنابراین اینستکس میتواند یک دام برای ما باشد و جالب اینکه برای آن ژست انساندوستانه هم میگیرند و میگویند هر قدر دارو میخواهید، ما تامین خواهیم کرد.
مومنی متذکر شد: بنابراین ما به سطح بالایی از هوشمندی نیازمندیم تا اینستکس ابزار تسهیل واردات کالاهای ساخته شده نشود که اگر اینگونه باشد زمینگیری اقتصاد، جامعه و فاجعهسازی آن برای کشور میتواند چندین برابر شرایط کنونی باشد.
***
ردصلاحیت برخی از اصلاحطلبان در هیئت اجرایی
به گزارش فارس، طبق شنیدهها، برخی از فعالان سیاسی این جریان که برای یازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی نام نویسی کرده بودند از سوی هیئتهای اجرایی احراز صلاحیت نشدهاند.
جواد امام دبیرکل مجمع ایثارگران اصلاحطلب، علی شکوری راد دبیرکل حزب اتحاد ملت ایران، آذر منصوری عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت ایران و عضو سابق حزب منحله مشارکت از جمله این فعالان سیاسی اصلاحطلب هستند که صلاحیت آنها برای هیئت اجرایی احراز نشده است.
پس از آنکه فارس خبر از ردصلاحیت علی شکوری راد دبیرکل حزب اتحاد ملت، جواد امام دبیرکل حزب مجمع ایثارگران و آذر منصوری عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت خبر داد؛ بررسی های خبرنگار جماران این خبر را تایید کرد.
همچنین بر اساس خبر جماران، صلاحیت مولاوردی و راکعی از سوی هیات اجرایی تایید شده است.
***
چرا دولت روحانی به عواقب امنیتی افزایش قیمت بنزین توجه نکرد؟
صبح نو نوشت: «سرلشکر مصطفی ایزدی، فرمانده قرارگاه جنگهای نوین ستادکل نیروهای مسلح در اولین همایش سراسری قدرت نرم انقلاب اسلامی در دانشگاه افسری امامحسین(ع) با اشاره به هشدارهای امنیتی واصله به ایران در جریان آشوبهای آبان گفت: «رییسجمهوری ترکیه و سیستم اطلاعاتی این کشور بهصورت غیرمستقیم به جمهوری اسلامی ایران اعلام کردند که دشمنان در ایران برنامه دارند، اما دیدند که توجهی نمی شود؛ لذا رییسجمهور ترکیه این موضوع را در سخنرانیهای خود اعلام کرد و روسیه، حزبالله لبنان و حشدالشعبی عراق هم این موضوع را تذکر دادند.»
حال با توجه به اظهارات روز گذشته سردار ایزدی این سوال در اذهان متبادر میشود که دولتی که چهرههای با سابقه امنیتی در خود دارد چگونه چشمهای خود را نسبت به عواقب و پیامدهای امنیتی طرح مهم بنزین بستند. نکته جالب توجه در این میان آن است که چهرههای امنیتی مستقر در پاستور که از قضا تاثیر بسزایی در آرا و اندیشههای شخص رییسجمهور دارند به جای پاسخگویی به چنین شبهات امنیتی، دیگران را در نهادها و جایگاههای دیگر متهم میکنند.»
***
چرا FATF دوباره در رسانهها مطرح شده است؟
فرهیختگان نوشت: «چند روزی است که دوباره ماجرای FATF و لوایح مربوط به آن موضوع بحث محافل سیاسی و رسانهای کشور شده است...
واقعیت ماجرا این است تا آنجاکه از ظواهر امر برمیآید، نه در عرصه بینالمللی اتفاق جدیدی رخ داده و نه در مجمع تشخیص مصلحت نظام مسیر جدیدی در پیش گرفته شده است، از اینرو باید چرایی پرداختن دوباره به FATF مورد سوال و بررسی واقع شود.
اول نزدیکان دولت و حامیان اصلاحطلب آن بهخوبی میدانند که در آستانه انتخابات مجلس شورای اسلامی وضعیت رایآوری بغرنجی دارند و احتمالا نخواهند توانست حداقلهایی از رایآوری را در این انتخابات تجربه کنند. آنها البته این را هم خوب میدانند که سریعترین و بهترین راه برای فرار از زیر بار این مسئولیت، ساختن یک مقصر و انداختن ایرادها به گردن اوست. سومین مسالهای که بهخوبی واقفند این است که عموم مردم از جزئیات مسائلی چون FATF اطلاع چندانی ندارند، لذا بهترین فرصت است که با استفاده از مصادیق اجتماعی ناکارآمدی مانند مساله استراماچونی، بار سنگین عملکرد ضعیف به دوش منتقدان و مخالفان FATF انداخته و اینطور وانمود شود که مشکلات کشور از جدایی مربی استقلال گرفته تا گرانی بنزین و سیل خوزستان و بوی نامطبوع تهران و ریزگردهای عراقی و عربستانی همگی بهخاطر نپذیرفتن FATF است.
دوم حامیان دولت بنا دارند کشور را در یک منگنه دوباره در عرصه سیاست خارجی قرار دهند، یعنی بگویند یا مردم باید مصائب «بنزینی» را پشتسر هم تحمل کنند یا در سیاست خارجی کوتاه بیایند. حسن روحانی پس از مالزی راهی ژاپن خواهد شد تا آخر هفته را به رایزنی با میانجی شرق آسیایی آمریکا بپردازد. در آستانه این سفر که خبرهای زیادی از جانب رسانههای اصلاحطلب درمورد نتایج آن منتشر شده، فرصت مناسبی پدید آمده است تا مساله سیاست خارجی و لزوم کوتاهآمدن کشور در مقابل آمریکا و غرب دوباره مطرح شود و چه ابزاری بهتر از FATF و دوقطبیسازی بر سر آن.»
***
زیدآبادی: جهانگیری درک درستی از روابط بینالملل ندارد
احمد زیدآبادی، روزنامهنگار اصلاحطلب در کانال خود نوشت: «اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهور گفته است: "هیچ وقت فکرش را هم نمیکردم که کشور مستقلی مانند هند با تحریمهای آمریکا همراه شود و نفت ایران را نخرد!" راستش من هم هیچ وقت فکر نمیکردم که درک معاون رئیس جمهور از روابط بینالملل تا این اندازه بسیط باشد!
یعنی آقای جهانگیری نوع بازیگری هند در نظام جهانی را نمیشناسد؟ از سطح روابط تجاری و سیاسی هند و آمریکا خبر ندارد؟ میزان وابستگی هند به نفت کشورهای حوزۀ خلیج فارس از جمله عربستان را نمیداند؟ از دوستی صمیمانۀ نارندرا مودی نخست وزیر هند با بنیامین نتانیاهو همتای اسرائیلی او و روابط نزدیک دو کشور مطلع نیست؟ افزایش گرایشات هندوئیسم افراطی در حزب بهاراتیا جاناتا در دورۀ ریاست جمهوری مودی برایش ناآشناست؟
یعنی همۀ اینها کافی نیست تا هند برای حفظ منافع خاص خود، جمهوری اسلامی را به حال خود رها کند؟ ظاهراً در دستگاه دولت یا چرخش دقیق و صحیح اطلاعات مخدوش و معیوب است و یا دستگاه تحلیلی مجریان و مشاوران از رده خارج است! و یا هر دو! ظاهراً هر دو، زیرا اگر اینگونه نبود، همشهری گرامی من با چنین لحن سوزناکی از پشت کردن هند به دولت ایران این همه تعجب نمیکرد!»
***
دولت نمیخواهد بودجه ۹۹ نقد شود
اسحاق جهانگیری معاون اول رئیسجمهور در ابلاغیهای به دستگاهها تاکید کرده است که هیچ یک از مدیران و نمایندگان دستگاههای اجرایی حق مخالفت با هیچ بخشی از لایحه بودجه ۹۹ و یا درخواست تغییر هیچ بخشی از آن در مجلس را ندارند.
محسن مهدیان، فعال رسانهای در این زمینه در کانال خود نوشت: «درخبرها امده بود که معاون محترم رئیس جمهور در نامه ای خطاب به دستگاه های اجرایی نوشتند که نه تنها از بودجه دفاع کنید که طرح اصلاحی و ترمیمی و غیره هم ندهید. این خبر همزمان با درخواست یک نهادمرتبط رسانه ای است که از رسانه ها خواسته است در شرایط فعلی بودجه را نقد نکنند.
عمق ماجرا زمانی درک می شود که متوجه باشیم دولت محترم، بودجه 99 را با درآمدهای به غایت موهوم بسته است و سال آینده کسری بودجه ای گسترده و بسیار متفاوت از گذشته خواهیم داشت. این درحالی است که دولت به وظایف قانونی خود در حوزه اصلاح سیاست های مالیاتی و افزایش درآمد حاصل از این بخش عمل نکرده است و همچنان سوداگران بازار مسکن و طلا و ارز و غیره از مالیات معاف و سلبریتی ها و پزشکان و غیره با مجوز دولت از مالیات فراری اند.
وضعیت اسفبار بودجه یک سوی ماجراست و دستور جلوگیری از نقد مصیبت بزرگتری است. تحریم اگر هیچ ثمری نداشته است، برای تکنوکرات های وطنی فرصتی فراهم کرد تا به بهانه های امنیتی مانع انتقاد شوند. خصلت ذاتی جریان تکنوکرات مردم گریزی است. دهها نمونه از این خصلت آشکار را می توان فهرست کرد که مهمترینش در روزهای اخیر تکبربنزینی است. این فرمان سرکوب ریشه در همین تکبر ساختاری دولت دارد که تصور می کند نه تنها مردم رعیت اند که می شود شبانه تصمیم گرفت و مردم را شوک زده کرد، بلکه می تواند در اتاق های تاریک، سندی در ابعاد بودجه را تصویب و نقد کارشناسان و رسانه ها را سرکوب کند.
اما مجلس نباید سکوت کند. مجلس در ماجرای بنزین شکایت داشت که از راس افتاده است؛ اما اگر از اصل نیافتاده، میدان آزمون اینبار بودجه است. رد کلیات بودجه یک پیام به دولت است که بجای امنیتی کردن جداول اعداد و ارقام، باید به وظیفه اش برای اصلاح ساختاری بودجه و ایجاد تناسب با شرایط تحریم عمل کند.»
بیشتر بخوانید:
کارشناسان اقتصادی: مجلس کلیات بودجه را رد نکند، اشتباهات گذشته تکرار میشود
***
روایت عباس عبدی از علت مخالفت اصولگرایان با استعفای روحانی
عباس عبدی، تحلیلگر سیاسی درباره مخالفت گروههایی از اصولگرایان با استعفای روحانی در اعتماد نوشت: «پرسشي كه براي هر كسي ممكن است طرح شود، اين است كه چرا اين گروه[از اصولگرایان] كه تا اين حد ترمز بريده عليه دولت روحاني تبليغ و روز و شب براي سقوط آن لحظهشماري ميكردند؛ يكباره در برابر اين پيشنهاد موضع معكوس گرفتند؟ موضعي كه در بسياري از موارد پر از تناقض بود، چند علت براي اين مساله ميتوان برشمرد.
اولين علت كه خوشبينانهترين نيز هست، ترس آنان از وقوع چنين اتفاقي بود. آنان متوجه شدند كه حملات عليه دولت و روحاني اگر به حذف آن منجر شود، چون مخالفان برنامهاي براي بعد ندارند، با خلأ مديريتي مواجه ميشوند. آنان تا حدي سادهانگارانه ميخواهند از اين جهت ميان وضع ايران و لبنان و عراق نيز مقايسه كنند، ولي متوجه نيستند كه خلأ قدرت در عراق و لبنان ممكن است رخ دهد، ولي در ايران خير.
چون قدرت برتر در جايي غير از دولت است و به سادگي ميتوان خلأ آن را پر كرد و اين برخلاف لبنان و عراق است... آنان تازه متوجه شدند كه حملات عليه دولت به تنهايي كافي نيست، بلكه بايد ايدهاي براي پس از آن نيز داشت كه نداشتند... حالت اول خوشبينانه بود. ولي حالتهاي بدبينانه هم وجود دارد كه بيشتر مقرون به واقعيت است. يكي اينكه آنان گمان دارند براي شور و شوق انتخاباتي و جلب مردم براي مشاركت و سپس راي دادن به آنان لازم است كه از دولت و روحاني يك كيسه بوكس بسازند و حملات نمايشي خود را عليه آن سامان دهند...
ولي علت بعدي شايد مهمتر باشد. اين نگاه آنان را چند جا ديدهام كه نوشتهاند رييسجمهور بايد تا پايان كارش با همين وضع ادامه دهد و پاسخگوي عملكردش باشد. معناي روشن اين سخن اين است كه ما ميخواهيم هر چه بيشتر چوب لاي چرخ او بگذاريم و كشور وضع بدتري پيدا كند تا در سال 1400 به راحتي به مصدر امور وارد شويم. هيچ منطق ديگري جز اين؛ توجيهكننده مخالفت تندروها با ايده انتخابات زودهنگام نيست. اين يعني قرباني كردن منافع ملي پيش پاي منافع حقير جناحي. روزها و هفتههاي آينده نشان خواهد داد كه كدام يك از سه علت فوق درست است.»
***