العالم نوشت: نمونه های متعددی از تقلید کورکورانه از غرب در جوامع ما وجود دارد؛ جوانان ما بدون اطلاع از عواقب وخیم این اقدام به تقلید کورکورانه از غرب روی می آورند؛ از جمله تقلید از غرب در نحوه لباس پوشیدن و غذا خوردن و سخن گفتن و حتی آرایش مو. تمام قهرمانان ما، قهرمانان فیلم های آمریکایی و غربی هستند حتی اگر جنایتکار و یا منحرف باشند.

تازه ترین مورد از تقلید های کورکورانه از جوامع غربی در تظاهرات لبنان نمود پیدا کرد. برخی از تظاهرکنندگانِ پسر و دختر چهره جوکر بر چهره خود ترسیم کردند؛ زیرا بر این باورند که این نقاب نماد "سرکشی و نافرمانی" است. در حالی که واقعیت چنین نیست؛ و به گواه امریکایی ها و غربی ها، این نقاب نماد "خشونت"، "قتل"، "جنایت" و "انحراف جنسی " است.

رسانه های غربی می گویند که "جوکر" یک فیلم آمریکایی است که زندگی یک کمدین شکست خورده(دلقک) و ناموفق، منحرف، دارای اختلال عقلی و حرام زاده را بازگو می کند که در کودکی مورد تجاوز قرار گرفته بود. جزییات این داستان تخیلی در سال 1981 در شهری به نام گاتهام اتفاق می افتد.

این دلقک تلاش می کند تا از پدر نامشروع خود کمک بگیرد تا آنها را از فقر برهاند. زمانی که به نزد پدرش می رود متوجه می شود زنی که او را بزرگ کرده است، مادر واقعی او نیست. این زن به او بی توجهی کرده و به دوست خود اجازه می داد تا او را کتک بزند. ناپدری اش چنان او را کتک می زد که از ناحیه سر به شدت آسیب می بیند و پس از آن به ارتکاب جنایت در شهر گاتهام روی می آورد.

فیلم جوکر از زمان اکران تاکنون با بحث و جدل بسیاری همراه بود. برخی از تماشاگران هنگام اکران فیلم سینما را ترک کرده و آن را فیلمی آزاردهنده عنوان کردند. بسیاری نیز خواستار منع اکران فیلم شدند. آنها می گویند که این فیلم خشونت را تبلیغ می کند و برخی را به ارتکاب جنایت تشویق می کند. در حاشیه پخش فیلم برخی حوادث و اتفاقات روی داد؛ از جمله آنکه نیروهای پلیس نیویورک، برخی از حاضران در سینما را به بیرون سالن منتقل کردند؛ زیرا پس از هر صحنه قتل فریاد می کشیدند و دست می زدند چنانکه ترس دیگر تماشاگران را برانگیختند.

تماشاگران برای اظهار نقطه نظرات خود درباره فیلم به "توئیتر" روی آوردند؛ بسیاری از آنها توئیت کردند که به خاطر خشونتهای بسیار در فیلم که باعث ترس و وحشت آنها شده بود، سینما را ترک کردند. آنها تاکید کردند که این فیلم به ارتکاب خشونت و تیراندازی تشویق می کند و این علاوه بر اینکه سلامت روانی افراد را تحت تاثیر قرار می دهد بخصوص آنهایی که دچار مشکلات روحی روانی هستند.

بسیار از منتقدان آمریکایی نیز می گویند که جامعه آمریکا در حال حاضر تاب تحمل چنین فیلمی را ندارد. علت آن نفرت پراکنی در جامعه، تکرار حوادث تیراندازی و افزایش خشونت های مسلحانه است که در سایه دولت نژادپرست و تندرو دونالد ترامپ به مشخصه بارز امریکا بدل شده است.

آنچه که نظر مطبوعات را در این خصوص جلب کرد، اقدام خواکین فینیکس هنرپیشه آمریکایی در مصاحبه با روزنامه تلگراف است. وی که نقش آرتور فلیک(جوکر) را ایفا کرده بود پس از مطرح کردن سوالی درباره فیلم جوکر، از ادامه دادن به مصاحبه خودداری می کند. از او پرسیده شد آیا این فیلم به خشونت و قتل در جهان واقعی تشویق می کند؟ وی پس از آنکه یک ساعت از مصاحبه امتناع کرد، بار دیگر بازگشت و در پاسخ به این سوال گفت که هنگام طرح این سوال احساس رعب و وحشت کرد و هیچ گاه به چنین سوالی فکر نکرده بود.

حال اگر نقاب جوکر حامل تمام آن معانی و مفاهیمی باشد که از مطبوعات آمریکایی و غربی نقل کردیم و اگر شخصیت قهرمان فیلم نیز دارای همان ویژگی هایی باشد که برشمردیم، پس چه لزومی دارد که برخی این نقاب را بر صورت خود بزنند؟ آیا این اقدام دعوت به خشونت و قتل و آشوب و انحراف است و یا تقلیدی کورکورانه؟