دکتر علی‌باقر نظریان در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: مفصل زانو به علت قرارگیری در بین دو اهرم بلند در معرض وارد شدن نیروهای مختلف است.
وی ادامه داد: جهت‌گیری و ساختار مناسب لیگامان‌ها، کپسول مفصلی و مینیسک به طور چشمگیری در ایجاد ثبات سهیم است اما با درنظر گرفتن نیروهای زیادی که از مفصل می‌گذرند، این میزان ثبات کافی نیست.
نظریان اضافه کرد: عوامل مختلفی در برهم زدن ثبات آن و آسیب‌دیدگی نقش دارند و یکی از عوامل خستگی بوده که به صورت محیطی و مرکز در بروز آسیب نقش دارد.
این عضو هیأت علمی دانشگاه لرستان خاطرنشان کرد: خستگی محیطی شامل فرآیندهایی است که هنگام فعالیت ورزشی منجر به افت ظرفیت نیروی تولیدی عضله در سطح دیستال یا محل اتصال عیبی-عضلانی می‌شود.
وی خاطرنشان کرد: نوع دیگری از خستگی تحت عنوان خستگی عمومی یا مرکزی است که با کاهش توانایی عضلات در تولید نیروی مطلوب مرتبط بوده و در نتیجه آن زنجیره رویدادها از سیستم عصبی- مرکزی تا فیبرهای عضلانی قطع می‌شود.
نظریان گفت: خستگی عضلانی از مهم‌ترین عوامل اختلال و کاهش عملکرد ورزشی محسوب می‌شود و می‌تواند در کاهش قدرت اداری، ظرفیت عملکردی عضلات، اختلال در فعال‌سازی همزمان عضلات موافق و مخالف، تغییر در الگوی حرکت و در نهایت کاهش عملکرد و کارایی سیستم عصبی-عضلانی نقش داشته باشد و در نتیجه افزایش احتمال آسیب‌دیدگی مفصل را افزایش می‌دهد.
