به گزارش الف، تامل در تصمیمات دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، در طول ماههای اخیر نشان می دهد که در مجموع، هیچ تغییری در واقعیت میدانی، قانونی یا سیاسی ایجاد نشده و تنها حجم تنش ها و تحریک ها افزایش یافته است. اعلام قدس بعنوان پایتخت رژیم صهیونیستی در حالی است که قدس همچنان تحت اشغال است و آمریکا نتوانسته تصمیم خود را به یک تصمیم بین المللی تبدیل کند. صهیونیست ها نیز ناتوان تر از آن هستند که بتوانند ساکنان قدس را وادار به مهاجرت کنند. در مورد جولان اشغالی نیز اوضاع به همین منوال است. تصمیم ترامپ در مورد سپاه پاسداران هم شرایطی مشابه دارد.
روزنامه ابناء در ادامه می نویسد: تحریم ها، همه چیز در ایران را هدف می گیرد؛ فرماندهان سپاه، موسسات وابسته به آن و سپاه قدس، که بازوی نظامی فعال سپاه است؛ همگی در لیست تروریسم آمریکا قرار گرفتند. اما این گونه تصمیمات در این مساله اشتراک دارند که باعث افزایش تنش ها شده و تحرکاتی را به دنبال دارند که به واکنشهایی می انجامد که می تواند موجب ورود به مقابله هایی غیر قابل کنترل و بی حدّ و مرز شود.
تصمیمات آمریکا که در طلیعه آنها خروج ایالات متحده از توافق هسته ای با ایران جای می گیرد، همگی محکوم به یک عنوان است و آن، خشنودی سران رژیم صهیونیستی و ایجاد یک فضای فرضی برای ادامه حیات این رژیم است؛ به نحوی که سقوط اسرائیل در زمینه قدرت بازدارندگی آن و ناتوانی از ورود به جنگ های مستقیم را پوشش دهد. این افراط گرایی آمریکا در مورد حمایت روانی از صهیونیست ها، تنها باعث ایجاد فضای تنش آمیزی می شود که خشونت در آن موج می زند و در نهایت، حتی خود واشنگتن هم از مهار آن عاجز است. استراتژی آمریکا در خصوص حمایت از هم پیمان اسرائیلی اش، موجب پیروزی نتانیاهو در انتخابات و تبرئه از اتهامات فساد علیه او شده و در ادامه حمایت نخست وزیر اسرائیل در جریان انتخابات ریاست جمهوری آمریکا را برای ترامپ به همراه داشته باشد اما واشنگتن و تل آویو را در برابر انبار باروتی قرار می دهد که در صورت انفجار خاموش شدنی نیست.
-اوضاع در افغانستان و عراق در معرض تشنج های بزرگی قرار دارد و در جولان نیز شرایط تعریفی ندارد. همین طور شرایط داخلی در فلسطین، نوار غزه، کرانه باختری و قدس، همگی درگیر حالتی از غلیان است. در این میان، تنش زایی آمریکا در برابر ایران، بدون پاسخ نمی ماند و حتی ممکن است پیش از رسیدن موعد انتخابات آمریکا در پایان سال آینده، درگیر جنگ سختی شویم که میدان آن از افغانستان،تا غرب آفریقا امتداد دارد؛ چرا که جنگ های کوچک به سرعت می توانند به جنگ بزرگی بینجامد که ارزیابی خسارتهای آن غیر ممکن است.
-توماس فریدمن، یکی از برجسته ترین نویسندگان نیویورک تایمز، در مقاله اخیر خود که با همکاری سفیر سابق آمریکا در اسرائیل و یکی از طراحان سیاستهای آمریکا در حمایت از تل آویو، نوشته شد، چنین مضمونی را بیان می کند:«دوستی آمریکا با اسرائیل که جمهوری خواهان و دموکراتها بر سر آن اختلاف دارند، یک دوستی کشنده است که به سرعت اسرائیل را در برابر گزینه های سختی قرار می دهد؛ گزینه ای مبنی بر آنکه دولت واحدی در تمام سرزمینهای اشغالی ایجاد شود که در آن یهودیها اقلیت باشند و در نهایت، دولت یهودی سقوط کرده و انتفاضه فلسطین به نحوی فراگیر شود که امنیت اسرائیل به شکلی جدی مورد تهدید واقع شود؛ همانطور که موشکهای شلیک شده به سمت تل آویو نشان داد. حتی ممکن است اسرائیل مجبور به جنگی در جبهه شمالی خود شود؛ جایی که با قدرت ایران، سوریه و حزب الله مواجه است.»
این دو نویسنده تنها به صحبت از سرنوشت نامعلومی که منطقه به سمت آن می رود کفایت می کنند؛ سرنوشتی که می توان گفت خطرناک و بدون یک نقشه راه مشخص است.
در ادامه این اظهار نظر، باید بیفزاییم که این سرنوشت نامعلوم و خطرناک، یک بازی جنون امیز است که برخلاف اعتقاد کسانی که امریکایی ها را باهوش و قدرتمند می دانند، مهر تاییدی بر ضعف و نادانی سیاستمداران آمریکایی خواهد زد...
مترجم: مریم نصرالهی
