سال ۱۳۹۷ در پهنه سیاسی کشور یک سال ویژه و پررویداد بود که با توجه به آنکه چهل سالگی انقلاب اسلامی در آن رقم می خورد از همان ابتدا متفاوت تر از سالهای قبل به نظر می رسید.

دشمن نیز از همان روزهای نخستِ سالی که گذشت به صورت عیان و نمایان برنامه خود برای مواجهه با جمهوری اسلامی را به صحنه آورد. تیپ ها و شخصیت هایی مانند جان بولتون و رودی جولیانی رجز سردادند که آمریکا ضربه آخر را به جمهوری اسلامی خواهد زد و این نظام، جشن چهل سالگی خود را نخواهد دید. در ادامه هم دولت ترامپ از برجام خارج شد (اردیبهشت۹۷) و خبر از بی سابقه ترین تحریم های تاریخ بشر علیه ایران دادند.

این سناریوی دشمن در جنگ تمام عیار اقتصادی ضدایرانی  اضلاع دیگری هم داشت:

۱- عملیات روانی و رسانه ای سنگینی مبنی بر به بن بست رسیدن جمهوری اسلامی

 ۲- تلاش برای ایجاد شورش و ناامنی در کشور

۳- تحمیل مذاکره به ایران به بهانه رفع مشکلات برجام برای مهار قدرت و نفوذ منطقه ای جمهوری اسلامی

۴- فشار حقوق بشری

۵- تضعیف مقاومت در منطقه

۶- بکارگیری عربستان و دوشیدن سعودی برای اقدامات ضدایرانی

۷- نقش مرموز و ضدایرانی فرانسه در کانال روابط با اروپا و ...

اکنون درپایان سالی که گذشت باید دید نقشه دشمن و رجزها و بلوف های او تا چه مقدار به پیش رفته است و واقعیت های میدانی ناظر بر چیست؟ چند نکته به اختصار قابل اعتناست.

یکم-اصلی ترین ابزار و حربه دشمن، تحریم ها بوده که به قول خودشان بی سابقه ترین آن را در سال ۹۷به میدان آوردند ولی طرفی نبستند، چرا؟ چون جانمایه و ستون فقرات پروژه تحریم ها، صفرکردن صادرات نفت ایران بود که به شکست انجامید و در همین سالی که گذشت مجبور شدند هشت کشور بزرگ را از تحریم نفتی ایران معاف کنند.

دو- عملیات روانی و رسانه ای دشمن مبنی بر پمپاژ یاس و ناامیدی درکشور در پی تشدید تحریم های ضدایرانی هم کارگر نیفتاد و این خود دوعلت داشت: یکی روشنگری های رهبرحکیم انقلاب در بزنگاه های مختلف که نقشه دشمن را لو دادند و حریف را آچمز کردند از جمله سوزاندن خط دشمن در برجام موشکی و منطقه ای. و دیگری هوشیاری و بصیرت آحاد مردم که قله آن در راهپیمایی تاریخی و تماشایی ۲۲ بهمن ۹۷ به نمایش در آمد و مردم با تفکیک مشکلات اقتصادی وکوتاهی دستگاه های اجرایی از اصل نظام، پای آرمانها و ارزشها ایستادند و با حضور میلیونی شان ثابت کردند مهم ترین سرمایه نظام جمهوری اسلامی هستند.

سوم-دشمن می پنداشت با فشار بی سابقه ترین تحریم ها و حتی در ادامه با آنچه که "فشار فراتحریمی"، نامید، می تواند پروژه ناامنی اقتصادی و حتی شورش اقتصادی را کلید بزند ولی باز هم ناکام ماند و نتوانست سناریوی اعتراضات اقتصادی در دی سال ۹۶ را تکرار و یا در قالبی دیگر عملیاتی نماید.

چهارم- به موازات جنگ اقتصادی، دشمن تلاش کرد تا به بهانه برجام و رفع مشکلات اجرایی آن، مذاکراتی را با هدف مهار قدرت و نفوذ منطقه ای ایران اسلامی به ما تحمیل کند ولی محاسبات او غلط از آب در آمد؛ همچنانکه در مقطعی می خواستند از تهدیدات نظامی هم کمک بگیرند ولی کارساز نبود و این هشدار رهبر انقلاب محقق شد که: "جنگ نخواهد شد؛ مذاکره نخواهیم کرد"(۲۲ مرداد ۹۷)

پنجم-آمریکایی ها با انتصاب برایان هوک به عنوان مسئول گروه اقدام علیه ایران، فرمان سناریوهای حقوق بشری بر ضد کشورمان را به او سپردند. در امتداد این مساله جاوید رحمان گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران نیز در سال 97، دو گزارش حقوق بشری علیه ما با دیکته آمریکا منتشر کرد. همچنین تحریم های حقوق بشری از سوی اتحادیه اروپا هم علیه جمهوری اسلامی در سالی که گذشت تمدید شد ولی با همه این تحرکات طرفی نبستند و بومرنگ حقوق بشری به متحد آمریکاییها اصابت کرد  و آن رسوایی بزرگ سعودی در قضیه خاشقجی بود. 

ششم- پمپئو که به نوعی فرمانده اتاق فکر دشمن برای اجرایی شدن نقشه های آمریکا علیه ایران در سال ۹۷ بود تا به اصطلاح جشن چهل سالگی در ۲۲ بهمن برگزار نشود، در نهایت به عکس یادگاری با یک خبرنگار درجه دو اپوزیسیون بسنده کرد!

هفتم-پس از بیست و دوم بهمن ماه سالی که گذشت، دشمن در آخرین کمینگاه خود اجلاس ورشو را برای تشکیل ائتلاف گسترده به اصطلاح جهانی علیه ایران اسلامی برگزار کرد و باز هم بصورت مفتضحانه ای شکست خورد؛ بطوریکه پس از این اجلاس، از دستور کار اصلی آن هم عقب نشینی کردند و مدعی شدند موضوع اجلاس ورشو، ایران نبوده است! 

هشتم- دشمن نه تنها در مواجهه با ایران شکست خورد بلکه شکست بزرگتری در منطقه خورد. حضور بشار اسد در تهران، قدرت و ثبات جمهوری اسلامی را به رخ همگان کشید. پیام های این حضور، سیلی محکمی بر گونه شیطان بزرگ بود. همچنانکه خروج فرارگونه آمریکا از سوریه، نشان از ضرب شست مقاومت و جمهوری اسلامی بوده است. ترامپ هم خاطره سفر به عراق با چراغ خاموش را فراموش نخواهد کرد.

نهم- و بالاخره باید گفت؛ سال ۹۷، سال شکست آمریکا و اذناب او در برابر جمهوری اسلامی بود و بار دیگر ثابت شد آمریکا هیچ غلطی نمی تواند بکند.

مشکل اصلی کشور، مشکلات اقتصادی است و راه حل آن بازگشت به ظرفیت های داخلی است. جریانی که نسخه سازش در سیاست خارجی پیچید و وعده داد که با این مدل، ساز اقتصاد کوک خواهد شد، امروز باید جوابگو باشد؛ چراکه خروجی این نسخه، بحرانی کردن معیشت مردم بوده است. این تفکر و مدل سیاست ورزی در کشور باید اصلاح شود و در این صورت است که در گام دوم انقلاب، پیروزی ها و پیشرفت های بزرگ تری رقم خواهد خورد؛ ان شاءالله. 

منبع: حمایت