به گزارش الف، در مناظره تاجزاده، معاون سیاسی وزارت کشور دولت اصلاحات و زاکانی، مسئول وقت بسیج دانشجویی دانشگاه تهران به بیان دیدگاه ها و دفاع از نظرات خود درباره علل و ریشه های حادثه کوی دانشگاه در تیرماه 1378پرداختند. قرار است این سلسله نشست ها با موضوعاتی چون اتفاقات سال 1388 و فتنه 1398 میان این دو فعال سیاسی برگزار شود{متن و فیلم مناظره را می توانید اینجا و اینجا بخوانید و تماشا کنید}
علیرضا زاکانی، بعد از مناظره در توییتر نوشت: دیروز در مناظره با آقای تاجزاده باب جدیدی باز شد که امیدوارم با واکاوی زوایای پنهان گذشته افکارعمومی را با حقیقت آشنا نماید...
زاکانی همچنین درباره یکی از عباراتی که در مناظره استفاده کرد نوشت: برخی ها افسادگران بحران زیستند. دیروز آقای تاجزاده انتخابات آزاد را سربلندی در برابر برخی سران خائن کشورهای عربی دانست. گفتم سرت را در برابر عرب های سوسمارخوری که با اره آدم قطعه قطعه می کنند بالا بگیر، تشکیک کرد. گفتم اعراب ایران و منطقه عزت آفرینند اما بن سلمان بدویست.
مصطفی تاجزاده، امروز در توییتر نوشت: از آقای زاکانی متشکرم که پذیرفت دور دوم مناظره هفته آینده ادامه یابد. به معجزه گفت و گو اعتقاد دارم و آن را گم‌شده ایران کهن اما استبدادزده می‌دانم.
مناظره‌ها را ادامه ندهید
عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت: دوست عزیز آقای مصطفی تاجزاده که در سال ۷۸ معاون سیاسی وزارت کشور بود و آقای دکتر علیرضا زاکانی، نماینده اصولگرای پیشین مجلس روز سه‌شنبه درباره برخی مسائل مهم سیاسی کشور به‌ویژه ماجرای کوی دانشگاه در تیرماه ۷۸ با یکدیگر به مناظره نشستند که باتوجه به مسائل مطرح شده در این نشست، طبعا بازتابی گسترده به همراه خواهد داشت.
اما شخصا معتقدم این‌گونه مناظره‌ها و گفتگو‌های سیاسی-رسانه‌ای کمک خاصی به حل مشکلات کشور و تفاهم عمومی برای عبور از وضعیت کنونی نخواهد کرد؛ به بیان دیگر اگرچه احتمالا محتوای آن برای برخی جذاب و قابل‌توجه و حتی عملی منطقی است زیرا ممکن است که بگویند برای ساختن و پرداختن آینده، ابتدا باید تکلیف گذشته را روشن کنیم، اما به نظر می‌رسد تا زمانی که «گذشته» را به عنوان یک امر سیاسیِ روز بررسی و ارزیابی کنیم، تبعات منفی آن بر اثرات مثبتش می‌چربد...
واقعیت این است که هیچ‌کدام از طرفین مناظره به صفت فردی قادر نیستند از مواضع پیشین خود کوتاه بیایند چراکه در این صورت اطرافیان معمولا او را متهم به سازش و عقب‌نشینی می‌کنند. بنابراین تا زمانی که تاریخ و گذشته را در خوانشی سیاسی تحلیل می‌کنیم، غیرممکن است که این گفتگوها موثر و مفید باشد.
چراکه چنین گفتگوها و مناظره‌هایی در بهترین حالت می‌تواند تجربه‌ای متفاوت از روال جاری باشد؛ حال آنکه اتفاقی که معمولا در پی این گفتگوها می‌افتد، تنش‌ها و بدبینی‌ها را تشدید خواهد کرد و دو طرف صرفا بر اینکه محق بوده‌اند، پافشاری می‌کنند.
اصل این گفتگوها نیاز است
عبدالله گنجی مدیرمسئول روزنامه جوان هم «سه نکته جالب مناظره زاکانی تاجزاده» را برشمرد: «اول: هرآنچه تاجزاده در باره حادثه کوی دانشگاه مطرح می کرد زاکانی نیز محکوم می کرد و اختلاف بر سر منشا مساله بود. دوم اینکه تاجزاده بارها برای اثبات سخن خویش حجت از رهبری آورد و ناخودگاه انصاف ،عدالت و حقانیت رهبری را مرور می کرد. سوم اینکه تاجزاده برای اثبات سخن خود بیانیه بسیج دانشجویی در محکومیت حمله به کوی را خواند که زاکانی گفت: این بیانیه را خود من نوشتم حالا شما برای خودم می خوانی؟ اصل این گفتگوها نیاز است.»
وقتی پای ناطق نوری به مناظره باز شد
روح‌الله جمعه‌ای،مشاور وزیر کشور در یادداشتی توئیتری به اظهارات زاکانی در مناظره با تاجزاده واکنش نشان داد. جمعه ای نوشت: برخلاف گفته های بی پایه و نادرست، ناطق نوری در انتخابات ۷۶ با تبریک قبل از پایان شماش آرا به رقیب خود پایه های مردم سالاری دینی و احترام به حق الناس را در تاریخ جمهوری اسلامی ایران نهادینه و تحکیم کرد .شاید درخواست ابطال انتخابات ۷۶ خواست و میل طراحان این ادعای دروغین بوده است.
علی رضا زاکانی در مناظره با تاج زاده عنوان کرده بود که حجت الاسلام و المسلمین ناطق نوری پس از انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۷۶ به دنبال ابطال انتخابات بوده است.
برخی کاربران توییتر هم برگزاری چنین مناظره هایی را گشاینده باب گفت و گو و تعامل دانستند.
حسام الدین آشنا، رئیس مرکز بررسی های استراتژیک ریاست جمهوری نوشت: «مناظره تاجزاده- زاکانی آغازی بر پایان انحصار دررسانشِ ارتباطات سیاسی ایران است. پوشش زنده اینترنتی و رقابت جانانه خبرگزاری ها برای انتشار اخبار این مناظره نشان داد بدون صدا و سیما هم می توان در سخت‌ترین موضوعات به شیوه‌ای مدنی و محترمانه مناظره کرد و قضاوت را به مردم سپرد.»
عبدالکریم حسین زاده، نماینده مجلس و عضو فراکسیون امید هم در صفحه خود آورد: «مناظره زاکانی و تاج زاده را دیدم، کار به محتوا وجانب حق و ناحق ندارم،هر دو را می گویم غنیمت شمرید تا این آغاز گفتگو ها باشد وگفتگو در میان همگان درگیرد که بهتر است از هر درگیری غیر انسانی که نتیجه ی ان جز خشونت افزایی نیست، باید بدانیم چاره ای جز گفتگوی ملی نداریم.»
