به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، از اولویت‌های یک فرایند بازرگانی در هر زمینه، وجود روابط صمیمی و تخصصی برای تجارت بهتر و سهولت بیشتر است. در واقع سفارتخانه‌ها همواره کارشناسان ویژه‌ای را جهت راهنمایی و برقراری رابطه‌های بازرگانی برای صادرکنندگان و واردکنندگان تعیین می‌کنند.

 

علامت سوالی که این روزها در سر تجار ایرانی مقیم در چین، کره جنوبی و هند ظاهر شده است، فقدان سفیر و نماینده جمهوری اسلامی ایران در این کشورهاست. کشورهایی که در سطح تراز تجاری بالایی تبادلات را با ایران انجام می‌دهند.

 

مجیدرضا حریری عضو اتاق بازرگانی ایران و چین در این باره می‌گوید: سفیر به عنوان یک نماینده برای آشنایی و سهولت در تمام زمینه‌های لازم در کشور مقصد حضور دارد در واقع یک ایرانی برای برقراری ارتباط با آن کشور به سفرا پناه می‌برد.

 

وی افزود:  بُعد تجاری وسعت بالایی دارد و تاثیر بیشتری از این موضوع می‌گیرد و این در حالیست که مدت‌ها تجار روند معاملاتی خود را در دست گرفته‌اند و به کار خود ادامه می‌دهند.

 

عضو اتاق بازرگانی ایران و چین گفت: نمی‌توانیم کم و کاستی در تجارت را تنها به فقدان سفیر مربوط کنیم اما قطعا بی‌تاثیر هم نیست. نوعی سرگردانی و همچنین بلاتکلیفی در سفارتخانه و حتی بازرگانان مشاهده می‌شود.

 

وی تصریح کرد: البته در حال حاضر این سفارتخانه با سرپرست به روند خود ادامه داده و تا حد توان به مراجعه کنندگان در حوزه تجاری یاری می‌رسانند اما قطعا وجود یک نماینده در این کشورها الزامی است.

 

حریری گفت:چین  دومین کشور قدرتمند جهان در عرصه اقتصاد محسوب می‌شود و ما می توانیم با ایجاد روابط صمیمی‌تر راهرویی را برای برون رفت از تحمیل‌های اجباری آمریکا باز کنیم.

 

اعتقادها بر این است که تجار سال‌ هاست بدون اتکا به سفارتخانه و با ایجاد روابط شخصی بین تاجران کشورهای مقصد کار خود را به پیش می‌برند اما قطعا در مواجهه با شکست‌ها و تخلفات صورت گرفته از جانب کشورهای مورد تجارت، سفارتخانه نقش ارجعیتی را نشان خواهد داد.

 

حسین صمصامی، کارشناس ارشد اقتصادی با تاکید به ساختار سست سفارتخانه‌ها در حوزه اقتصادی تصریح کرد: سه کشور چین، هند و کره جنوبی از کشورهایی محسوب می‌شوند که سهم بیشتری در معاملات تجاری ما دارند.

 

وی افزود: در چهار ماهه اول سال 97 میزان صادرات ایران به چین 19 درصد،کره جنوبی 5 درصد و هند 5.2 درصد بوده است که در واقع بیانگر اهمیت این موضوع است.

 

سرپرست سابق وزارت اقتصاد و دارایی در ادامه گفت: به لحاظ اقتصادی در سفارتخانه‌هایمان ضعف اساسی موجود است زیرا در زمینه شناسایی فرصت های اقتصادی در کشورها، کاری انجام نمی‌گیرد و در نهایت فصل اقتصادی سفارتخانه‌ها به نوعی همواره خزان است.

 

وی اذعان کرد: ما برای جلوگیری از آسیب‌های جدی بعد از تحریم‌ها باید دیپلماسی فعالی داشته‌ باشیم، طبق سفرهایی که شخصا به سفارتخانه چند کشور داشتم به طور جدی ضعف این مورد را لمس کردم.

 

صمصامی با اشاره به تاثیر فقدان سفیر در کشورهای قابل توجه بازرگانان ایرانی گفت: کارشناسان اقتصادی  فعال در سفارتخانه‌ها باید برای شناسایی بازارها و ساختارهایی که می تواند زمینه مناسبی برای حضور ایران در کشورهای مقصد باشد تلاش کنند ولی این امر اتفاق نیفتاده و تاثیر آن فعلا پنهان مانده است.

 

وی گفت: وزارت امور خارجه هر چه سریع تر باید سفیران مربوط در این کشورها را تعیین کند تا در آبان ماه با وجود تحریم‌ها بتوانیم با کشورهایی که توانایی مقابله با استبداد تحمیلی آمریکا را دارند روابط محکمی برقرار کنیم.

 

گفته‌ها به سمتی پیش می‌رود که تاثیر جای خالی سفیر در سفارتخانه مانند ویروسی که هنوز نمودی از بیماری را نشان نداده، پنهان مانده است و اگر به مقابله با آن قدمی برداشته نشود قطعا در آینده ضربه مهلکی را وارد خواهد کرد.

 

وی افزود: اخیرا تصویب شد تا هر سفارتخانه حداقل 5 کارشناس اقتصادی را در درون خود داشته باشد تا بتواند نقش پررنگی در افزایش میزان تبادلات تجاری ایفا کنند.

 

عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی بیان کرد: در حال حاضر چین که کشوری بسیار ارزشمند برای مبادلات تجاری محسوب می‌شود بدون سفیر رها شده است که این ضعف به وزارت امور خارجه مربوط می‌شود.

 

وی در  پایان به موضوع انتخاب سفیر اشاره کرده و  گفت: فردی که قرار است برای سفارتخانه های چین،کره جنوبی و هند انتخاب شود باید از هر لحاظ غنی بوده و سواد اقتصاد بین المللی را داشته باشد.

 

 هند و کره جنوبی این روزها، در خرید نفت از ایران دست دست می‌کنند و قطع به یقین سرد شدن روابط اقتصادی به دلیل نبود سفیر در این کشورها می تواند به جو روانی که ایالات متحده آمریکا برای برهم زدن روابط با ایران ایجاد کرده است، دامن بزند.

 

بنابر این گزارش عمده‌ترین خریداران کالاهای ایرانی در سه ماهه نخست سال‌جاری به ترتیب شامل چین به ارزش 2 میلیارد و 245 میلیون دلار، امارات متحده عربی با 2 میلیارد و 123 میلیون دلار، عراق با یک میلیارد و 769 میلیون دلار، افغانستان با 788 میلیون دلار و جمهوری کره با 748 میلیون دلار و سایر کشورها به ارزش 3 میلیارد و 944 میلیون دلار بوده است، پس در واقع چین پر و پا قرص ترین مشتری ایران در 6ماهه گذشته بوده است.

 

در طرف دیگر داستان خرید و فروش بین کشورها عمده صادرکننده کالا به ایران  به ترتیب شامل کشورهای چین با 2 میلیارد و 936 میلیون دلار، امارات متحده عربی با یک میلیارد و 692 میلیون دلار، جمهوری کره با 712 میلیون دلار، آلمان 573 میلیون دلار، ترکیه با 551 میلیون دلار بوده است.

 

در نتیجه وجود رابطی که توانایی برقراری ارتباط در سطوح مختلف  برای بازرگانان خرده و حتی کلان را داشته باشد بسیار حائز اهمیت است، بنابراین  این روزها با تعلل مسئولان کشور در انتخاب سفیر برای چین، هند و کره جنوبی زمینه را برای چینش دیوارهای منفی تبادلات اقتصادی از سوی دشمنان ایران فراهم خواهد کرد.