ملت ایران تجربه دفاع از آرمان ها و میهن را در جنگ تحمیلی 8 ساله با موفقیت در کارنامه خود دارد اما آیا این تجربه باز هم در جنگ اقتصادی تکرار خواهد شد؟ در جنگ نظامی عموما رزمندگان آموزش دیده بودند اما در جنگ اقتصادی، عامه مردم که پیاده نظام و در خط اول هستند اکثرا آموزشی ندیده اند و حتی بسیاری هنوز نمیدانند که خواسته یا ناخواسته در صف اول مبارزه قرار گرفته اند.
در جنگ نظامی رزمنده ای که مجروح میشد سریع همه مطلع میشدند و جهت مداوا به عقب منتقل میشد اما در جنگ اقتصادی میلیون ها نفر از طبقه ضعیف و متوسط در حال مجروح شدن هستند اما دیگران متوجه نمی شوند. خود مجروح هم از درد آبرو خم به ابرو نمی آورد. در جنگ نظامی همه فرماندهان در خط اول و چه بسا جلوتر از رزمندگان بودند اما در جنگ اقتصادی به غیر از رهبر معظم انقلاب که به زعم دوست و دشمن همیشه سکاندار اصلی بوده اند، فرماندهانش همه در صف آخر هستند، همه با یقه های کوتاه و سقید و لباس های اتوکشیده در پایتخت.
آن زمان فرمانده جانباز و شهید کم نبود اما حالا دریغ از یک زخم کوچک اقتصادی بر روی فرماندهانش. در زمان جنگ فرماندهان کمتر از رزمندگان مرخصی میرفتند اما در این جنگ در اوج حملات دشمن و نابسامانی های اقتصادی، دو هفته تعطیلات تابستانی نمایندگان مجلس فراموش نمی شود و پس از اتمام تعطیلات رئیس مجلس نطق انقلابی و اقتصادی دارد. در جنگ نظامی اگر شهید و مجروح میدادیم چندین برابر کشته از دشمن میگرفتیم. اما در این جنگ، دشمن خارجی که تقریبا از تیررس خارج است. دشمن داخلی هم در حاشیه امن غفلت و نادانی فرماندهان جنگ اقتصادی است.
هنوز مفسدهای اقتصادی به اندازه ای که انتظار داریم، مجازات نشده اند. حتی اسامی آنها به صورت ب ر و س ش اعلام میشود. زمان جنگ دادگاه نظامی بود برای جاسوس و... اما حالا مسئولان قضائی هنوز در تشخیص جرائم اقتصادی در مباحث تئوریک بحث می کنند. آن موقع یک بار روی خوش به دشمن متجاوز نشان ندادیم اما امروز یک روی خوشمان دائم به سمت دشمنی است که در دشمنی اش کم نگذاشته است. فرماندهان ما با آنها میخندند و در هر حال حتی خروج از قراردادهایشان، اخمی به رو ندارند و دائم از مردم میخواهند که مقاومت کنند. و صدها تفاوت دیگر.
تجربه موفق 8 سال دفاع مقدس تکرار شدنی است. امیدواریم
