یک فعال کارگری می‌گوید: افرادی که به شکل زیرپله‌ای به انجام شغل‌های کاذب مشغولند، از کمترین حقوق و مزایای قانونی برخوردار نیستند و در تعریف بیکاری پنهان قرار می‌گیرند.
رحمت اله پورموسی ـ در گفت وگو با ایسنا، به اثرات بیکاری پنهان در کشور اشاره کرد و گفت: افرادی که به اسم بیکاران پنهان شناخته می‌شوند در اقتصاد غیر رسمی فعالیت می‌کنند وعلیرغم داشتن درآمد، عمدتا بیمه نیستند و حقوق دولت را نمی‌پردازند لذا هیچ نقشی در چرخه اقتصاد ندارند.
وی ادامه داد:در تعریف برخی سازمانها، درصد بیکاری جامعه به این شکل محاسبه می‌شود که اگر کارگری در هفته تنها یک ساعت کار کند، شاغل محسوب می شود. حتی گفته شده دانشجویان و سربازان هم شاغل شناخته می‌شوند، در صورتی که شغل ندارند.
این فعال کارگری افزود: متاسفانه امروز بسیاری از جوانان و فارغ التحصیلان در رشته‌های کارشناسی و کارشناسی ارشد بیکارند و ناچار شده‌اند برای امرار معاش و کسب درآمد به کارهایی روی بیاورند که هیچ کمکی به رونق تولید و تحرک بازار کار و تامین درآمدهای دولت نمی‌کند.
به گفته پورموسی در پدیده بیکاری پنهان، افراد شاغل و کارگران از حداقل حقوق و مزایای قانون کار محرومند و عمدتا به شکل زیرپله‌ای و به انجام شغل‌های کاذب مشغولند و بهره‌وری لازم را ندارند.
وی در پایان گفت: برای ساماندهی این مساله وزارت کار باید با همکاری دستگاههای مربوطه و تشکیل شورای گفتگو در این زمینه به نقطه اشتراک برسد و از ظرفیت تشکل‌های کارگری و کارفرمایی، صنوف و اتحادیه‌ها به شکل سه جانبه برای حل معضل بیکاری پنهان استفاده کند.
به گزارش ایسنا، در اقتصاد به شخصی که به کاری مشغول است و منبع درآمدی دارد اما کار او در اقتصاد کشور اثر مثبت ندارد، بیکار پنهان گفته می شود. در بیکاری پنهان افراد با توجه به تناقض شغلی که دارند نه تنها نقش سازنده‌ای را ایفا نمی‌کنند، بلکه مشکلات فراوانی برای آن سیستم و کل جامعه به وجود می‌آورند و این امر یکی از مشکلات ریشه‌ای سازمانها، ادارات، تشکیلات دولتی و غیردولتی به شمار می‌آید.
