به گزارش ایرنا به نقل از ریانووستی، دانشمندان در مقاله ای که در مجله محیط بین المللی «Environment International» به چاپ رسیده است به وجود مقادیر بالایی از سزیم-137 بجا مانده از حادثه چرنوبیل در شیر گاوهای مناطق غربی اوکراین اشاره کرده اند که در برخی موارد تا پنج برابر بالاتر از استانداردهای بهداشتی مجاز است.
«ایرینا لابونسکا» استاد محیط زیست در دانشگاه بریتانیایی «اکستر» در این باره گفت: حتی پس از گذشت 30 سال از حادثه چرنوبیل، ساکنان این منطقه در صورت مصرف محصولات محلی از جمله شیر تحت تاثیر عوارض آن قرار می گیرند.
وی افزود: برغم آنکه خاک منطقه تقریبا توسط رادیونوکلئیدها آلوده نشده است، تجمع سزیم-137 در گیاهان و جانوران ادامه دارد و ساکنان روستاهای منطقه هنوز در معرض تابش قرار دارند و این مساله برای کودکان خطرناک تر است.
در ادامه این گزارش آمده است، حوادث رخ داده در نیروگاه های اتمی چرنوبیل در اوکراین و فوکوشیما در ژاپن منجر به انتشار مقادیر زیادی از رادیونوکلوئیدها در فضا شد که بخش قابل توجهی از آن وارد خاک و آب های سطحی شدند و بر زندگی جانوران تاثیر مستقیم گذاشتند.
برطبق داده های بدست آمده از مشاهدات اخیر بر روی زندگی جانوران در مناطق ممنوعه، تابش این مواد پس از تاثیر اولیه شدید بر روی تعدادی از جانوران، عملا بر سلامتی آنها تاثیر داشته است و تغییرات منفی در سطوح فردی به وضوح قابل مشاهده است به گونه ای که در منطقه ممنوعه و مناطق نزدیک به آن در اوکراین و بلاروس پرنده های نابینا و جانوران دیگری که دچار اختلالات ژنتیکی شده اند، آشکار است.
لابونسکا و همکاران وی در انستیتو رادیولوژی کشاورزی در کی یف موفق به کشف تاثیر «سایه چرنوبیل» بر روی زندگی جانداران دیگری از جمله گاوها و دیگر دام ها و حیوانات خانگی شدند.
به گفته کارشناسان محیط زیست در صورت آلودگی رادیواکتیویته محیط، شیر دام به یکی از خطرناک ترین محصولات برای سلامتی انسان ها تبدیل می شود چرا که سزیم-137 از نظر ساختاری شباهت زیادی به اتم های پتاسیم دارد و به سرعت جذب می شود.
دوره فروپاشی نسبی این ایزوتوپ 30 سال و قدرت رادیواکتیویته آن بالا است.
به منظور اندازه گیری میزان سزیم-137 موجود در شیر گاوهای استان ریونه در اوکراین و مناطق اطراف آن که 32 سال پیش با مقادیر قابل توجهی از ذرات منتشر شده از نیروگاه اتمی چرنوبیل روبرو شدند، کارشناسان محیط زیست به صورت تصادفی به 14 روستا در شرق این منطقه مراجعه کردند و از مردم محلی نمونه هایی از شیر گاو، سیب زمینی و قارچ، سه محصولی که رادیونوکلوئیدها را به سرعت جذب می کنند، تحویل گرفتند.
تجزیه و تحلیل هزاران نمونه برداری شیر و دیگر محصولات طبیعی نتایج بسیار ناامید کننده ای را نشان داد؛ تقریبا تمامی نمونه های آزمایش شده حاوی مقادیر قابل توجهی از سزیم-137 بودند.
به عنوان مثال در شیر حیوانات شش روستا از 14 روستای نمونه برداری شده، مقادیر رادیونوکلوئید به مراتب بالاتر از استانداردهای مجاز بهداشتی و در هشت روستا این مقدار بالاتر از شاخص حد مجاز برای کودکان بود.
براساس این گزارش در برخی موارد میزان رادونوکلوئید موجود در شیر پنج برابر حد مجاز بود که مصرف آن برای سلامت انسان بسیار خطرناک است.
مشکل زمانی حادتر می شود که زندگی اکثر ساکنان استان ریونه مستقیما به چهارپایان بستگی دارد و آنها نمی توانند از شیر و گوشت این حیوانات به سادگی صرف نظر کنند.
براساس برآوردهای محققان شیر گاوهای استان ریونه حداقل 17 تا 30 سال دیگر نیز به مواد رادیواکتیویته آلوده است که می تواند عوارض بسیار جدی را برای ساکنان آن در پی داشته باشد.
به گفته محققان دولت اوکراین نه تنها هیچ اقدامی برای مبارزه با این نوع آلودگی نمی کند، بلکه پیگیری تغییرات وضعیت تابشی را نیز متوقف کرده است.
به گفته لابونسکا در صورتی که دولت تصمیمی برای رفع این مشکل اتخاذ نکند، این رویداد تاریخی تا مدت های مدیدی بر زندگی ساکنان این مناطق تاثیر خواهد گذاشت.