برنامه ۹۰ این هفته از آن ۹۰های جذاب و دیدنی بود که اصلی‌ترین دلیل آن هم حضور علی کریمی بود. جادوگری با لباس صورتی و کت مغزپسته‌ای که از همان ابتدا خودش را متمایز از عادل فردوسی‌پور و محمدرضا ساکت دبیر کل فدراسیون فوتبال نشان می‌داد. او که آخرین بار قبل از حضور در بایرن مونیخ به ۹۰ آمده بود، حالا بعد از ۱۲ سال در قامت یک معترض در این برنامه حضور داشت تا سوالات خود را درباره مسائل فدراسیون فوتبال مطرح کند. او در پاسخ به عادل که به او گفت جوان مانده، پاسخ داد: «گریم کرده‌ام» تا از همان ابتدا با این جواب و نوع نشستن خود، حالتی تهاجمی بگیرد.
کریمی همانی بود که انتظار می‌رفت. او مانند دوران بازیگری، دریبل می‌زد، نامنظم بود، احساسی حرف می‌زد و البته کاملاً خودش بود. یک میهمان کاملاً تهاجمی که می‌خواست گل بزند. ساکت هم همان بود که انتظار می‌رفت. یک مدیر سیاستمدار که حرف زدن بلد است و می‌خواهد از طریق بندهای قانونی و تبصره‌ها به انتقادها پاسخ دهد. او تا جایی هم موفق بود اما نتوانست به ابهامات کریمی درباره دستیار کی روش پاسخ دهد و کلی گویی کرد. برنده اما فردوسی‌پور بود. او در طول هفته گذشته اتهامات زیادی را از کریمی شنیده بود، در آن چند روز سکوت کرد و در خیلی از اوقات برنامه در قالب منتقد فدراسیون ظاهر شد و در پایان اعتراف کریمی را گرفت که در این برنامه طرفدار فدراسیون نبوده است.
اما برگ برنده را عادل در لحظات بعد رو کرد. او که هفته پیش پرت کردن لوگوی برنامه ۹۰ توسط کریمی را بی‌احترامی به مردم قلمداد کرده بود، این بار به تصحیح حرف خود پرداخت و در لحظه مناسب که کریمی آرام شده بود، به انتقاد از جادوگر پرداخت تا جایی که کریمی وادار به عذرخواهی از رفتار خود شد. مانند کاری است که رضا رشیدپور در مقابل هادی حجازی فر و ابراهیم حاتمی کیا انجام داد.
او با تمرکز، پاسخی مناسب به بازیگر توانای لاتاری داد و حجازی فر را وادار به عذرخواهی کرد. رشیدپور مقابل حاتمی کیا هم واکنشی مناسب و حرفه‌ای داشت و بسیاری را همراه خود کرد. هر چند که شاید حاتمی کیا که خودش و فیلم‌هایش دوست داشتنی است و علاقه مندان زیادی دارد، عذرخواهی نکند. چه آنکه او می‌گوید از کارهایش شرمنده نیست و این پایبندی به اصولش ستودنی است. بازنده اما کارلوس کی روش بود. مربی که بسیاری از مردم را همراه خود کرده بود اما سکوت نکرد و در پاسخی عجولانه، کریمی را بزدل خواند تا بسیاری علیه او و به نفع جادوگر جبهه بگیرند؛ لقبی که به‌هیچ عنوان برازنده کریمی نیست. جادوگر فوتبال ایران شاید اشکالات زیادی داشته باشد که همه آنها قابل نقد است اما بزدل و ترسو خواندن او، واژه‌ای است که کسی آن را باور ندارد.
