به گزارش مهر، روزنامه وال‌استریت‌ژورنال به نقل از تحلیلگران اندیشکده «کارنگی برای صلح بین‌الملل» نوشت که «خلاف امیدواری مقامات غربی درباره عزل احتمالی رییس جمهور روسیه در کودتای ناگهانی، مسکو در راهبرد خود درباره اوکراین از حمایت عمومی بهره‌مند است.»
یوجین رومر و اندرو وِیس، دو تحلیلگران اندیشکده کارنگی می‌گویند که روسیه نه تنها در راهبرد خود درباره اوکراین از حمایت عمومی برخوردار است بلکه به خوبی بر تحریم‌های اقتصادی فلج‌کننده نیز غلبه کرده است.
در مقاله اندیشکده کارنگی آمده است: مقامات غربی همگی بیش از اندازه در یک تفکر خیالی و جادویی غوطه‌ور شده‌اند و روی تحریم‌ها، ضدحملات موفقیت‌آمیز اوکراین یا تحویل تسلیحات پیشرفته به کی‌یف شرط‌بندی کرده‌اند با این امید که کرملین مجبور به نشستن پای میز مذاکره شود.»
در ادامه این مقاله می‌خوانیم: آنچه رهبران غربی آشکارا از آن طفره رفته‌اند این است که با مردم کشورشان درباره ماهیت همیشگی تهدید از جانب یک روسیه جسور و وفق‌پذیر، روراست نبوده‌اند.
همچنین در این مقاله تاکید شده است: بیش از ۶ ماه پیش از حمله همه‌جانبه روسیه به اوکراین در فوریه ۲۰۲۲، (ولادیمیر) پوتین راهبرد امنیت ملی جدید روسیه را امضا کرد. کانون تمرکز این سند، آماده‌سازی این کشور برای رویارویی بلندمدت با غرب بود. امروز، پوتین می‌تواند به کشورش بگوید که این راهبرد جواب داده است.
هرچند رومر و وِیس مدعی هستند که «هیچکدام از این اتفاقات غافلگیرکننده نیست اما وال‌استریت به تداوم موج جدید و انتقادی رسانه‌های اصلی آمریکا درباره بخت‌های پیروزی اوکراین در جنگ با روسیه، اشاره کرده‌است.»
در واقع، در بحبوحه پذیرش گسترده این حقیقت که ولودیمیر زلنسکی، رییس جمهور اوکراین با تردید متحدان، تلفات گسترده و شکاف فزاینده در تیم حاکمیتی خود روبه‌رو شده، لحن رسانه‌های اصلی آمریکایی نیز تغییر کرده است!
یکی از مقاله‌های جدی دراین‌باره اواخر ماه جای در نشریه تایمز منتشر شد؛ نشریه‌ای که اواخر دسامبر زلنسکی را «چهره سال» معرفی کرده بود. زلنسکی در مقاله جدید تایمز با اشاره به کاهش چشمگیر اشتیاق غرب برای حمایت از اوکراین، گفته بود که «استیصال و خستگی از جنگ، مثل یک موج حرکت می‌کند.(همه را درون خود غرق می‌کند.)»
والری زالوژنی، فرمانده ارشد ارتش اوکراین اوایل ماه جاری به اکونومیست گفت که شرایط در جبهه جنگ «به بن‌بست» رسیده است.
تحلیلگران اندیشکده کارنگی تاکید کرده‌اند که «هیچ نشانه‌ای مبنی بر اینکه روسیه در حال شکست در این جنگ "فرسایشی" است، وجود ندارد. موضع پوتین تقویت شده و پیمانکاران دفاعی روسیه در حوزه تولید سلاح از همتایان غربی پیشی گرفته‌اند و اقتصاد مسکو نیز مقابل تحریم‌ها مقاومت کرده است.»
در ادامه این مقاله آمده است: مستشاران فنی که مسئول اداره اقتصاد روسیه هستند، مقاومت، وفق‌پذیری و کاردانی خود را ثابت کرده‌اند. افزایش قیمت نفت تحت تاثیر همکاری نزدیک با عربستان سعودی، به پر شدن دوباره منابع مالی روسیه منجر شده و در سوی دیگر، اوکراین به شدت به تزریق منابع مالی از سوی غرب وابسته است.
تحلیلگران در ادامه این مقاله خواسته‌اند که رویکرد به «راهبرد بلندمدت مهار و تحدید روسیه تغییر یابد زیرا هیچ احتمالی وجود ندارد که مجموعه اقدامات کوتاه‌مدت، پوتین را مجبور به ترک جنگ کند.»
به ادعای آنها، «رویکرد جدید می‌تواند تداوم تحریم‌های غرب، منزوی کردن دیپلماتیک روسیه و تقویت توانمندی‌های دفاعی ناتو و همچنین کاهش خسارات (دیپلماتیک، اطلاعاتی، نظامی و اقتصادی) ناشی از جنگ را شامل شود.»
این مقاله تاکید کرده که رهبران غربی به جای سرمایه‌گذاری غیرواقع‌بینانه «بر فروپاشی یک‌شبه نظام شوروی» در دوران جنگ سرد، از راهبردی مشابه استفاده کرده بودند.
در پایان این مقاله می‌خوانیم: اقدام به رقابت جهانی با کرملین، سرمایه‌گذاری عاقلانه‌ای برای آمریکا نیست. چنین کاری همچون بازی «موش و چکش» ما را مقابل نفوذ روسیه، در یک چرخه بیهوده حبس خواهد کرد.
