به تازگی شاهد انتشار خبر دعوت از رئیس جمهور ایران جهت شرکت در نشست صلح شرمالشیخ بوده ایم. نشستی که پس از حصول توافق آتشبس جنگ غزه و به ابتکار دولت آمریکا برگزار می شود. دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا نیز در بحبوحه آمادهسازیها برای برگزاری نشست شرمالشیخ عازم منطقه شده است. با این همه، خیلی زود این خبر منتشر شد که رئیس جمهور ایران قصدی برای حضور در نشست شرمالشیخ ندارد.
اندکی بعد این موضوع مطرح شد که شاید وزیر امور خارجه کشورمان در این نشست شرکت کند که سخنگوی وزارت امور خارجه ایران نیز اعلام کرده که ایران در هیچ سطحی در نشست مذکور حضور نخواهد داشت. در پاسخ به این سوال که چرا ایران در نشست شرم الشیخ شرکت نمی کندبایستی دو مولفه را مد نظر داشت.
اول اینکه نشست شرم الشیخ به ابتکار دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا تشکیل می شود و نمایندگان کشورهای مد نظر و متحد او در آن حضور پیدا می کنند. ترامپ از منظری خاص که نزدیک به دیدگاه های رژیم اشغالگر قدس است به مساله فلسطین می نگرد و در این چهارچوب، نمی توان امید داشت که خیر و صلاح مردم فلسطین تامین شود. ترامپیست ها حضور ایران در یکچینین نشستی را نه گامی به سمت صلح واقعی بلکه مهر تایید ایران بر مصوبات خود ارزیابی می کنند و می خواهند ایران را در زمین بازی قرار دهند که مطلوب خودشان است.
وقتی ایران دیگاه های غربی در مورد مساله فلسطین را قبول ندارد، دلیلی وجود ندارد که بخواهد در نشستی شرکت کند که مروج این دیدگاه ها در مساله فلسطین است و یا اینکه خود را به اهرمی در قالب سیاستهای غربیها در موضوع فلسطین تبدیل کند.
نکته دوم اینکه در نشست شرم الشیخ، نمایندگان واقعی مردم فلسطین حضور ندارند. این در حالی است که ایران بارها تاکید کرده که جامعه فلسطین باید شاهد حضور نمایندگان واقعی خود در مجامع بینالمللی باشد. نمایندگانی که به نحوی جامع و واقعی از حقوق ملت فلسطین حمایت و حراست می کنند. اگر از این زاویه نیز نگاه کنیم، ایران یک نقد منطقی را به چهارچوب برگزاری نشست شرم الشیخ مصر مطرح می کند و عملا به نشانه حمایت واقعی از منافع ملی مردم فلسطین، در نشست مذکور حضور نمی یابد. موضوعی که هم منطقی و هم اخلاقی است.
