به گزارش ایسنا، فرادید نوشت: دریاچه «گِیتآله» (Gaet’ale) در دره داناکیل اتیوپی، رکورد جهانی گینس را برای شورترین دریاچه جهان به خود اختصاص داده و غلظت نمک آن به شگفتآورترین میزان، یعنی ۴۳.۳ درصد میرسد. این میزان شوری که بیشتر شامل کلرید منیزیم و کلرید کلسیم میشود، حتی از دریای مرده و دریاچه دون خوان در قطب جنوب هم بیشتر است.
گِیتآله در منطقه آفار اتیوپی و در یکی از گرمترین و پستترین نقاط زمین، در ارتفاع ۱۲۰ متر زیر سطح دریا قرار دارد. این دریاچه در یک چشمانداز بیگانه و خشن جای گرفته که دمایش بسیار بالا و هوایش گوگردی است. با وجود شرایط غیرقابل سکونت، میکروبهای خاصی به نام «هالوفیل» قادر به زندگی در این محیط هستند و اکوسیستم منحصر به فردی را شکل میدهند.
چشمانداز پیرامون گِیتآله فوقالعاده است؛ زمینهای نمکی با اشکال و اندازههای مختلف، دهانههای آتشفشانی و چشمههای آب گرم در پیرامون آن گسترده شدهاند. بوی گوگردی هوا به شدت شبیه بوی تخممرغ فاسد است و گرمای طاقتفرسا، تجربه حضور در این منطقه را غیرواقعی و شبیه قدم گذاشتن روی سیارهای دیگر میکند.
گِیتآله نزدیکی چشمه دالوُل است و از طریق جریانهای ورودی یا خروجی آبی تغذیه نمیشود، بنابراین تبخیر شدید و تجمع نمک موجب ایجاد این سطح بالای شوری شده است. در حالی که این دریاچه برای ماهیها و سایر موجودات زنده غیرقابل سکونت است، میکروبهای هالوفیل نه تنها در آن زنده میمانند بلکه یک اکوسیستم خاص برای خود ایجاد میکنند.
مساحت این دریاچه تنها ۰.۰۳ کیلومتر مربع است و بارش کم باران یکی از دلایل کوچک بودن سطح آن است. گِیتآله به دلیل شرایط شدید و دورافتاده، برای استفاده تفریحی مناسب نیست و بیشتر یک شگفتی طبیعی برای مشاهده علمی به شمار میرود.
