پزشکیان: وزارت کشاورزی بر هزینه‌کردها دقت کند تا کالا گران تهیه نشود

  4040615076 ۱۵ نظر، ۰ در صف انتشار و ۱۰ تکراری یا غیرقابل انتشار

رئیس‌جمهوری با بیان مهمترین انتظاراتش از وزارت جهادکشاورزی و اشاره به اینکه این وزارتخانه یکی از اصلی‌ترین مصرف‌کنندگان ارز دولتی است، تاکید کرد: باید بر هزینه‌کرد این منابع ارزی نهایت دقت به عمل آید تا کالا گران تهیه نشود و بیشترین سود آن، به دقیق‌ترین شکل ممکن، به مصرف‌کنندگان اصلی و هدف اصلی تخصیص این منابع ارزی برسد.

پزشکیان: وزارت کشاورزی بر هزینه‌کردها دقت کند تا کالا گران تهیه نشود

به گزارش ایسنا، مسعود پزشکیان با حضور در شرکت بازرگانی دولتی، در نشست وزیر و مدیران وزارت جهادکشاورزی حضور یافت و ضمن شنیدن گزارش‌ها و دیدگاه‌های آنان، در سخنانی مهمترین انتظارات خود از این دستگاه اجرایی را تشریح کرد.

رئیس‌جمهوری ضرورت کاهش هزینه‌های جاری دستگاه‌های اجرایی از جمله وزارت جهادکشاورزی با توجه به گستردگی و تعدد زیرمجموعه‌ها و نیروی انسانی آن را یکی از مهمترین انتظارات خود عنوان کرد و اظهار کرد: حذف موازی‌کاری‌ها، مدیریت هزینه‌های جاری، افزایش بهره‌وری و کوچک و چابک‌سازی ساختار اداری از جمله اقداماتی است که می‌تواند به کنترل هزینه‌های جاری دستگاه‌های اداری کمک کند.

وی افزود: با توجه به تاثیر قابل توجه هزینه‌های جاری دستگاه‌ها بر روی نرخ تورم، مدیریت این هزینه‌های ضرورت مضاعف دارد.

رئیس‌جمهوری حفظ و ایجاد تعادل میان منابع و مصارف را از دیگر ضرورت‌هایی عنوان کرد که باید به آن توجه بیشتر شود و تصریح کرد: این موضوع مهم باید اصلی‌ترین دغدغه همه ارکان دستگاه‌های اجرایی از جمله وزارت جهادکشاورزی باشد. در وزارت جهادکشاورزی باید این نکته که با توجه به منابع موجود، چه بکاریم، کجا بکاریم و چگونه بکاریم، اولویت محوری همه برنامه‌ریزی‌ها و اقدامات باشد.

پزشکیان همچنین بر ضرورت تلاش برای توزیع عادلانه یارانه‌ها و اطمینان حاصل کردن از رسیدن آن به دست مصرف‌کنندگان اصلی تاکید کرد و گفت: وزارت جهادکشاورزی یکی از بزرگترین مصرف‌کنندگان ارز دولتی است و هزینه‌کرد این منابع باید با دقت رصد و مدیریت شود تا مصرف‌کنندگان اصلی از عواید آن بهره‌مند شوند، نه اینکه افراد بهره‌مندتر که به طور طبیعی خرید بیشتری دارند، بیشتر از این منابع بهره‌مند شوند.

رئیس‌جمهور توجه بیش از پیش بر افزایش سرمایه‌گذاری در بخش فناوری و بهره‌گیری از تجهیزات و راهکارهای نوین در بخش کشاورزی، مدیریت توأمان مصرف و تقاضا در کنار عرضه،  بهینه‌سازی و نظارت دقیق بر فرآیند خرید و تامین کالاهای اساسی از خارج از کشور به منظور جلوگیری از افزایش هزینه‌های تامین کالا در هر مرحله از خرید در خارج تا تحویل در داخل کشور و بهره‌گیری حداکثری از ظرفیت‌های تجاری در منطقه را از جمله دیگر انتظارات خود از وزارت جهادکشاورزی عنوان کرد.

پزشکیان با تاکید بر ضرورت بازنگری در مدل اعطای مجوز و نیز مدیریت احداث واحدهای گلخانه‌ای و نیز الگوی کشت خاطرنشان کرد: احداث گلخانه‌ها نیز با توجه به در دسترس بودن منابع آبی و نیز شرایط صادراتی مطلوب‌تر باید به سواحل جنوبی کشور منتقل شود. از سوی دیگر رویه‌های مرسوم و معمول شیوه کشت باید مورد بازنگری جدی قرار گیرد و البته این مسئله باید با لحاظ دقیق همه جوانب و تبعات اجتماعی احتمالی آن به شکلی جامع بررسی، برنامه‌ریزی و اجرایی شود. این اقدام باید در قالب کارگروه و با روابط بین‌بخشی حداکثری به پیش برده شود.

بهره‌گیری از ظرفیت‌های بلااستفاده در بخش تولیدات محصولات غذایی و صنایع تبدیلی به منظور ایجاد ارزش افزوده بیشتر از تولیدات کشاورزی با رویکرد صادراتی، تلاش برای بهره‌گیری از تجربیات موفق جهانی در عرصه بیابان‌زدایی، بازنگری سیاستی، ماموریتی و عملکردی مراکز تحقیقاتی در حوزه کشاورزی به منظور ارتقای بهره‌وری و استفاده حداکثری از ظرفیت‌های آنها متناسب با منابع تخصیصی و سامان دادن فاصله عرضه محصولات کشاورزی از مزرعه تا سفره خانواده با هدف حذف واسطه‌گری، جلوگیری از افزایش بی‌دلیل قیمت و اختصاص سود محصولات به تولیدکنندگان واقعی و جلوگیری از اجحاف به مصرف‌کنندگان از دیگر انتظارات مطرح شده از سوی رئیس جمهور در این جلسه بود.

پزشکیان همچنین از مدیران بخش‌های مختلف وزارت جهادکشاورزی خواست تا اجرای کامل سیاست‌ها و برنامه‌های ابلاغی با هدف اعتلا، عزت و سربلندی کشور را مأموریت و دغدغه اصلی خود بدانند و اظهار داشت: هر جزئی از برنامه‌ها و سیاست‌ها را که از نظر شما قابل اجرا نیست، به شکل مستدل و مستند ارائه دهید تا برای اصلاح و به‌روزآوری آن در هماهنگی با مجلس شورای اسلامی اقدامات لازم انجام شود.

رئیس جمهور همچنین از وزیر و مدیران وزارت جهادکشاورزی خواست تا با اتخاذ رویکرد «تمرکز خاص»، پیشبرد امور و اجرای برنامه‌ها را به شکل دقیق، مستمر و منظم رصد و ضمن اطمینان یافتن از پیشرفت موثر اقدامات، گزارش آن را نیز ارائه کنند.

پزشکیان همچنین با تاکید بر اینکه در هر زمینه‌ای از تهیه صرف اسناد و برنامه‌های مکتوب خودداری کرده و حتما برنامه اقدام و اجرا تهیه کنید، افزود: رشد یا عقب‌ماندگی از ما و شما مدیران نشأت می‌گیرد؛ آینده همان چیزی است که اراده و نسبت به اجرای آن اقدام می‌کنیم. اگر عزم خود را جزم کنیم می‌توانیم بر مشکلات غلبه و روند را به شکل مستمر بهبود بخشیم، کافی است هر کس در هر روز به اندازه یک قدم مشخص به جلو حرکت کند. شایسته این مردم و این کشور نیست که با این همه نعمت و استعداد تا این حد با مشکل مواجه باشد.

رئیس جمهور تصریح کرد: کار با امر و نهی صرف به پیش نمی‌رود؛ هرکس به جای اینکه از دیگران بخواهد که خود را اصلاح کنند، اصلاح را از خود آغاز کند. به جای آنکه دنبال مقصر باشیم، به دنبال شناسایی علت مشکلات و رفع آنها باشیم. از تجربیات دیگران درس بگیریم، توانمندی‌های خود را ارتقا دهیم، برای بهتر شدن تلاش مستمر داشته باشیم و باور داشته باشیم که می‌توانیم بر مشکلات غلبه و بهترین باشیم. برقراری حداکثری ارتباط بین بخشی با دستور و بخشنامه مقدور نیست، باید ارتباط گرفتن را به شکل علمی دنبال کنیم و در همین راستا با مردم نیز تعامل موثر و مثبت برقرار کنیم تا از مشارکت آنها نیز به بهترین شکل بهره بگیریم.

دیدگاه کاربران

ناشناس۴۰۱۸۷۳۱۱۵:۴۲:۲۸ ۱۴۰۴/۶/۱۵
تشریف ببرید ببینید گوشت کیلویی چند شده ! همچنین سایر محصولات در فروشگاهها . ظاهرا روند افزایش قیمت هیچ توقفی ندارد !
ناشناس۴۰۱۸۸۰۲۱۷:۲۲:۳۰ ۱۴۰۴/۶/۱۵
چرا دولت این امر را مستمرا با پخش آگهی و تشریح وضعیت سدها برای صرفه جویی در مصرف آب برای مردم توضیح نمی‌دهد ،پلیس اب هم لازم است تشکیل شود در این روزهای بریز و بپاش آب ،تصفیه و باز چرخش آب برای استفاده مجدد ،اب خیزداری برای مهار سیلاب ها و تزریق به زمین ،لغو کاشت چمن اب بر در امکان و پارک ها و استفاده از چمن مصنوعی ،تعرفه پلکانی آب برای پر مصرف ها،اتخاذ تصمیماتی در پشت سدها جهت جلوگیری از تبخیر همین آب موجود مطابق تجارب دنیا که موجود است ،نظارت بر کارواشها که بسیاری از تب شهری برای کار خود استفاده کرده و آب و روغن خودرو را به سفره ها ارسال و بار تاسیسات تصفیه آب را برای جداسازی روغن چندین برابر میکنند ،تعبیه حوضچه بازیافت زیر پمپ بنزین‌ها برای ممانعت از نشت بنزین سر ریز به سفره های زیر زمینی ،ارسال کارمندان وزارت کشاورزی در قالب نظارت و آموزش به روستاها نه نشستن زیر کولر ادارات در جهت برنامه ریزی و اجرای تغییر روش های کشت از سمتی به نوین کم اب بر و اقلیم محور و ممنوعیت اضطراری کشت سنتی و احداث کارخانه های تولید مزارع عمودی طبقاتی هیدروپونیک‌و‌استریو پونیک کم اب بر و پر محصول نظیر سنگاپور با مصرف کم انرژی که این مزارع قابلیت مونتاژ داشته و سریعا در روستاها با تشکیل تعاونی های روستایی کشاورزی بجای کشت سنتی به این سمت هدایت شوند ،ممانعت از کشت برنج در مناطق کویری و گرم تهران ،سمنان ،یزد،...کاهش ایجاد غیر کارشناسی سدها که مافیای آب بدنبال منافع مادی در امور مالی پروژه های عظیم نه حل مشکل کشور است ، الزام نظام مهندسی به تعبیه مخازن زیر زمینی برای مجتمع ها برای هدایت آب باران سقف ها به آن در نقشه های ساختمانی و الزام ساختمانها موجود در جهت احداث این چاه های جمع آوری آب ،تصفیه و باز چرخانی آب خاکستری ،ترمیم زیرساخت های انتقال آب شهری که بعلت فرسودگی ۳۰ درصد آب را هدر میدهند ،نصب سلولهای خورشیدی شناور روی سطح آب موجود سدها برای ممانعت از تبخیر بیشتر ....و توجه به تجارب دنیا و گرنه ایران در بحران و ورشکستگی اب فرو می رود بجای اینهمه سفر و سخنرانی یک مقدار عمل گرا و عملکرد داشته باشید بایستی واردات محصولات از جهاد کشاورزی گرفته شود زیرا این امر و منافع واردات با ماموریت اصلی جهاد کشاورزی یعنی ترویج کشاورزی تعارض منافع دارد و مانع ترویج کشاورزی و اصلاح آن میشود ...دو صد گفتار چو نیم کردار نیست ،
ناشناس۴۰۱۸۸۰۴۱۷:۲۳:۳۴ ۱۴۰۴/۶/۱۵
تجربه هلند؛ صادرات کشاورزی بدون صادرات آب هلند، با وجود آن‌که از نظر وسعت جغرافیایی کوچک است و منابع آبی محدودی دارد، یکی از مهم‌ترین صادرکنندگان محصولات کشاورزی در اروپا به‌شمار می‌رود. این دستاورد خیره‌کننده، حاصل برخورداری از منابع طبیعی فراوان نیست بلکه نتیجه سیاست‌گذاری هوشمندانه مبتنی بر بهره‌وری آب، نوآوری تکنولوژیک، و مدیریت دقیق تراز آب مجازی است. در هلند، سیاست‌گذاران به‌روشنی دریافته‌اند که در دنیای امروز، تنها داشتن زمین و آب، تضمین‌کننده موفقیت در کشاورزی نیست. بلکه ارزش اقتصادی هر میزان آب مصرفی باید در اولویت قرار گیرد. از این‌رو تمرکز این کشور بر تولید محصولاتی با ارزش افزوده بالا با مصرف آب پایین است، همچون گل‌ها، بذرها، سبزیجات گلخانه‌ای، و محصولات فرآوری‌شده. کشاورزی در هلند به‌طور گسترده در گلخانه‌های مدرن انجام می‌شود که با سیستم‌های کنترل‌شده آبیاری، بازیافت آب، سنسورهای هوشمند، و مدیریت دقیق مصرف انرژی همراه‌ هستند. این گلخانه‌ها به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که مصرف آب را به کمترین میزان ممکن رسانده و هم‌زمان، بهره‌وری در واحد سطح زیر کشت را به‌شکل چشمگیری افزایش دهند. از نظر سیاست خارجی نیز، هلند در تجارت کشاورزی خود، صادرات محصولات پرمصرف از نظر آبی را محدود کرده و به‌جای آن، به صادرات فناوری، دانش فنی، و محصولات با بهره‌وری بالا پرداخته است. در واقع، هلند نه «آب» را صادر می‌کند و نه «خاک» خود را، بلکه «دانش» و «کارایی» را در قالب محصولات صادراتی به بازار جهانی عرضه می‌کند. تجربه کشور هلند نشان می‌دهد که حتی کشوری بدون منابع آبی فراوان نیز می‌تواند به قطب کشاورزی پایدار تبدیل شود، به‌شرط آن‌که درک عمیق، به‌روز و فناورانه‌ای از مفهوم آب مجازی، بهره‌وری منابع، و اولویت‌بندی اکولوژیکی در فرآیند سیاست‌گذاری داشته باشد.
K1404۴۰۱۸۸۰۵۱۷:۲۴:۴۱ ۱۴۰۴/۶/۱۵
بحران آب امروز، به یکی از اصلی‌ترین چالش‌های امنیتی، انسانی، اقتصادی و محیط‌زیستی بدل شده است و به همین دلیل، مفهوم «آب مجازی» (Virtual Water) اهمیتی دوچندان یافته است. . این اصطلاح که توسط پروفسور آنتونی آلن مطرح شد به میزان آبی اشاره دارد که برای تولید یک کالا، به‌ویژه محصولات کشاورزی و صنعتی، به‌صورت مستقیم یا غیرمستقیم مصرف می‌شود، بدون آن‌که در محصول نهایی دیده شود. به بیان ساده‌تر، وقتی کالایی تولید و صادر می‌شود، آبی که در فرآیند تولید آن مصرف شده نیز همراه آن از کشور خارج می‌شود،حتی اگر نهفته و پنهان باشد. سیاست‌گذاران در ایران، تاکنون کمتر به مفهوم راهبردی و علمی «آب مجازی» در فرآیند برنامه‌ریزی کشاورزی و تجاری کشور توجه نشان داده‌اند. این بی‌توجهی، نه‌تنها نشان‌دهنده شکاف در حکمرانی منابع است، بلکه بازتابی است از ساختاری معیوب که در آن، توسعه صادرات کشاورزی بدون در نظر گرفتن هزینه‌های پنهان محیط‌زیستی و آبی صورت می‌گیرد. در کشورهای خشک و نیمه‌خشک -به‌ویژه در خاورمیانه- تخصیص نادرست در بخش تولید محصولات آب‌بر، در عمل به‌معنای «صادرات آب» است؛ آن هم در شرایطی که ذخایر آبی آن کشور در حال نابودی تدریجی است. ایران، به‌عنوان یکی از کشورهایی که در مرحله ورشکستگی آبی قرار دارد، نمونه‌ای بارز از این بحران سیاست‌گذاری است.
K1404۴۰۱۸۸۱۰۱۷:۲۶:۱۶ ۱۴۰۴/۶/۱۵
ضرورت بازنگری در الگوی کشاورزی یکی از گام‌های ضروری برای اصلاح «تراز منفی آب»  در ایران، بازنگری بنیادین و اصلاح الگوی کشاورزی کشور است. نخستین و فوری‌ترین اقدام، پرهیز از کشت محصولات آب‌بر در مناطق خشک و نیمه‌ خشک است؛ جایی که کمبود منابع آبی، فرسایش خاک و فشار اکولوژیکی، هرگونه کشاورزی پرمصرف را به یک تهدید بدل می‌کند. در چنین مناطقی، تداوم کشت‌هایی مانند برنج، هندوانه، خربزه یا پسته، نه‌تنها توجیه محیط‌زیستی ندارد، بلکه حتی دیدگاه اقتصادی نیز قابل دفاع نیستند در گام بعدی، توسعه کشت گلخانه‌ای و استفاده از شیوه‌های نوین آبیاری مانند آبیاری قطره‌ای، هیدروپونیک و توسعه طرح‌های بازچرخانی آب، می‌تواند مصرف آب در بخش کشاورزی را تا چندین برابر کاهش دهد. گلخانه‌ها، به‌ویژه در مناطق کم‌آب، به‌دلیل کنترل‌پذیری بیشتر و کاهش تبخیر، به‌عنوان یکی از ابزارهای مهم برای افزایش بهره‌وری آب شناخته می‌شوند. با این حال، توسعه آن‌ها نیازمند سرمایه‌گذاری، حمایت دولتی در اعطای تسهیلات  و آموزش فنی گسترده است. از سوی دیگر، تمرکز بر کشت محصولات بومی و کم‌مصرف که با اقلیم منطقه سازگاری دارند، نظیر ارزن، جو، زعفران یا گیاهان دارویی نه‌تنها به حفظ و پایداری منابع آبی کمک می‌کند، بلکه امکان توسعه زنجیره‌های ارزش اقتصادی محلی را نیز فراهم می‌سازد. در حوزه سیاست تجاری، تعیین تعرفه یا مالیات صادراتی بر محصولات پرمصرف از نظر آب، می‌تواند به‌عنوان یک ابزار تنظیم‌گر عمل کند؛ به‌گونه‌ای که هزینه‌های محیط‌زیستی این صادرات در قیمت نهایی آن‌ها منعکس شود و انگیزه برای کشت غیرمسوولانه کاهش یابد. می‌توان سه اقدام کلیدی به‌عنوان زیرساخت تحول پایدار در بخش کشاورزی را مورد توجه قرار داد: ۱. آموزش فراگیر کشاورزان در زمینه بهره‌وری منابع، تغییر الگوی کشت، و آشنایی با مفاهیم نوینی چون ردپای آبی و آب مجازی ۲. حذف یارانه‌های پنهان و مخرب به آب، انرژی و نهاده‌هایی که کشاورزی ناپایدار را تشویق می‌کنند ۳. قیمت‌گذاری واقعی منابع آب و خاک به‌گونه‌ای که مصرف‌کننده نهایی، هزینه‌ واقعی منابع طبیعی را پرداخت کند، نه آن‌که از طریق یارانه عمومی، تخریب سرزمین به‌شکلی غیرمستقیم تامین مالی شود.
K1404۴۰۱۸۸۱۴۱۷:۲۷:۳۶ ۱۴۰۴/۶/۱۵
جغرافیای معکوس کشت  کشت بسیاری از این محصولات آب‌بر، نه در مناطق پرآب و معتدل، بلکه بیشتر در استان‌هایی انجام می‌شود که خود در خط مقدم بحران آب و تغییرات اقلیمی قرار دارند؛ استان‌هایی مانند کرمان، یزد، خوزستان، سیستان و بلوچستان، فارس و اصفهان. این مناطق، به‌جای آن‌که الگوی کشاورزی خود را با منابع آبی محدود و اقلیم شکننده‌شان هماهنگ کنند، همچنان با فشار اجتماعی، سیاست‌های نادرست حمایتی، و نبود برنامه اصلاح و بهره وری زراعت به کشت گسترده محصولاتی مانند پسته، هندوانه، برنج و گندم ادامه می‌دهند. پیامد این رویکرد، نه‌فقط مصرف بی‌رویه منابع آبی تجدید ناپذیر، بلکه آغاز یک زنجیره فروپاشی اقلیمی است که از فرونشست زمین در دشت‌ها و از بین رفتن سفره‌های آب زیرزمینی شروع می‌شود و به خشک‌شدن تالاب‌ها، کاهش دبی رودخانه‌ها، تخریب زیست‌بوم‌های محلی، و مهاجرت اجباری روستاییان ختم می‌گردد. به‌عنوان مثال، استان کرمان که یکی از قطب‌های تولید پسته ایران است، با بحران جدی کاهش سطح آبخوان‌های زیرزمینی روبه‌رو است و سال‌هاست که برداشت آب از چاه‌های غیرمجاز، منجر به نابودی منابع آبی در برخی دشت‌ها شده است. در یزد، خوزستان و سیستان نیز وضعیت به گونه‌ای است که بسیاری از روستاها خالی از سکنه شده‌اند و تنها به کمک تانکرهای سیار آبرسانی، روزگار می‌گذرانند آنچه وضعیت را بیش از پیش بحرانی می‌کند، وابستگی معیشتی صدها هزار خانوار کشاورز و دامدار به این الگوی ناپایدار تولید است. برای بسیاری از این خانوارها، تغییر الگوی کشت بدون حمایت دولتی به معنای از دست دادن تنها منبع درآمد و مهاجرت اجباری به حاشیه‌ شهرهاست. به همین دلیل، هرچند اصلاح ساختار کشاورزی و مدیریت مصرف آب یک ضرورت ملی است، اما این اصلاح باید با در نظر گرفتن ابعاد اجتماعی، حمایتی و معیشتی اجرا شود. در غیر این صورت، سیاست‌های واکنشی و بدون پشتوانه کارشناسی، نه‌تنها بحران آب را حل نخواهند کرد، بلکه سبب بروز بحران‌های اجتماعی و نارضایتی عمومی نیز خواهد شد.
K1404۴۰۱۸۸۱۹۱۷:۳۰:۵۹ ۱۴۰۴/۶/۱۵
سیاست‌های کشاورزی در برخی استانها نظیر اختلافات یزد و اصفهان بوده بر گسترش سطح زیر کشت به‌جای پایداری متمرکز بوده است. در اصفهان، کشت شلتوک و یونجه بدون توجه به محدودیت‌های آبی ادامه یافته، و در یزد، افزایش باغات پسته و ذرت علوفه‌ای با اقلیم خشک ناسازگار است. مدیریت غیرعلمی منابع آبی، از جمله کاهش آبدهی قنات‌ها در یزد و فشار بر آبخوان‌ها در اصفهان، این بحران را تشدید کرده است. کاهش بارندگی و افزایش دما در دهه‌های اخیر نیز منابع آبی هر دو استان را تحت تأثیر قرار داده، اما سیاست‌ها با این تغییرات تطبیق نیافته‌اند. این عوامل نشان می‌دهند که ناپایداری کشاورزی در این مناطق نتیجه ترکیبی از تصمیم‌گیری‌های نادرست، نبود برنامه‌ریزی بلندمدت و فشارهای اقلیمی است. علاوه بر این، عدم هماهنگی بین نهادهای مسئول و نادیده گرفتن نظرات جوامع محلی در تصمیم‌گیری‌ها، به پیچیدگی این بحران افزوده است.
K1404۴۰۱۸۸۲۱۱۷:۳۱:۲۹ ۱۴۰۴/۶/۱۵
باید ساخت و ساز بر مبنای تغییرات اقلیمی در کشور ما تغییر کند من جمله منازل کاملا ایزوله در قبال نفوذ گرد و عبار و سیستم های تهویه قدرتمند بر مبنای برق تولیدی از انرژی باد و به موازات آمایش سرزمینی مجدد انجام شود همچنین توسعه پایدار بر مبنای توجه به پتانسیل زیست محیطی مد نظر قرار گیرد و با توسعه کشاورزی دانش محور هیدروپونیک عمودی و اگواریس و ممنوعیت کشت محصولات با تب پنهان بالا نظیر هندوانه و باز چرخانی آب ،تو سعه آبخیزداری ،انتقال صنایع اب بر به سواحل جنوب ،و بومی سازی روش های کشورهای توسعه یافته در مهار ریزگرد با منشا کانونهای داخل کشور و بحرانهای خشکسالی و دیپلماسی فعال با کشورهایی که کانون ریزگردهای برون مرزی سرزمین ایران را در انطباق با گرمایش و تغییر اقلیم یاری کرد
K1404۴۰۱۸۸۲۴۱۷:۳۳:۲۱ ۱۴۰۴/۶/۱۵
از یک طرف آب ها را از رودخانه ها که عامل طبیعی چند هزار ساله تغذیه سفره ها ی زیر زمینی هستند به پشت سدها هدایت میکنید و موجبات تبخیر شدید آنها و اتلاف آب را فراهم میکنید و از آن طرف بدنبال تغذیه مصنوعی آب خوانها هزاران میلیارد تومان بودجه صرف میکنید عجب چه بگوییم و از طرف دیگر مجوز ساخت صنایع آب بر فولاد و نیروگاه را در کویرهای ممنوعه صادر میکنید این چه استراتژی است به جای آن به اصلاح روش کشاورزی و آبیاری نوین و کشاورزی عمودی هیدروپونیک و اکواپونیک با ممانعت از تماس آفتاب اقدام کنید این منطقی تر است گرچه به نفع برخی شرکت های احداث سد و پروژه های پول تراش نیست
K1404۴۰۱۸۸۲۹۱۷:۳۷:۴۹ ۱۴۰۴/۶/۱۵
کشاورزی ناپایدار در اصفهان و یزد نتیجه سیاست‌هایی است که بدون توجه به محدودیت‌های اقلیمی و توان اکولوژیک اجرا شده‌اند. در اصفهان، گسترش زمین‌های زراعی و باغی به فرونشست زمین و خشک شدن تالاب گاوخونی منجر شده و در یزد، افزایش باغات و کشت محصولات آب‌بر کسری آب زیرزمینی را تشدید کرده است. تنش بر سر انتقال آب، که با تخریب اخیر خط لوله به یزد به اوج رسید، عمق بحران و ناکارآمدی مدیریت منابع آبی را نشان می‌دهد. حرکت به سمت کشاورزی پایدار، بهره‌گیری از فناوری‌های نوین و تقویت همکاری بین‌استانی تنها راه برون‌رفت از این وضعیت است برای کاهش فشار بر منابع آبی، هر دو استان اصفهان و یزد باید به سمت کشاورزی پایدار حرکت کنند. سیاست‌های کشاورزی در هر دو استان بر گسترش سطح زیر کشت به‌جای پایداری متمرکز بوده است. در اصفهان، کشت شلتوک و یونجه بدون توجه به محدودیت‌های آبی ادامه یافته، و در یزد، افزایش باغات پسته و ذرت علوفه‌ای با اقلیم خشک ناسازگار است. مدیریت غیرعلمی منابع آبی، از جمله کاهش آبدهی قنات‌ها در یزد و فشار بر آبخوان‌ها در اصفهان، این بحران را تشدید کرده است.توسعه کشت گلخانه‌ای، که مصرف آب را تا ۹۰ درصد کاهش می‌دهد، و استفاده از ارقام مقاوم به خشکی، مانند گندم کم‌آب‌بر، می‌تواند جایگزین محصولات آب‌بر شود. تجربه دانمارک در کاهش ۳۰ درصدی مصرف آب کشاورزی با بهره‌گیری از سیستم‌های آبیاری هوشمند و کشت‌های کم‌آب‌بر (European Environment Agency, 2017) و هلند در بهینه‌سازی مصرف آب کشاورزی با استفاده از آبیاری تحت فشار و مدیریت دقیق منابع (European Environment Agency, 2023) می‌تواند الگویی برای این مناطق باشد.
K1404۴۰۱۸۸۳۲۱۷:۳۸:۵۴ ۱۴۰۴/۶/۱۵
برای مشکل کم آبی قابل توجه آقای پزشکیان,دو صد گفتار چو نیم کردار نیست : ایران با توجه به بحران بحران شدید آبی و فشار شدید بر منابع آب زیرزمینی و سطحی، برای تأمین امنیت غذایی نیازمند تحولات اساسی در سیاستهای کشاورزی، مدیریت منابع آب، و رویکردهای نوین است. راهکارهای کلیدی برای مقابله با این چالش عبارتند از ۱. بازنگری در الگوی کشت و زراعت - حذف کشت محصولات پرمصرف آب: توقف کشت برنج، گندم آبی، و هندوانه در مناطق خشک و جایگزینی آنها با گیاهان کم اب برمانند زعفران، زیره، گیاهان دارویی (آویشن، گل محمدی)، و حبوبات مقاوم به خشکی. - توسعه کشت گلخانه ای: استفاده از فناوریهای کنترل شده (مانند هیدروپونیک و آیروپونیک) که تا ۹۰٪ مصرف آب را کاهش میدهند - کشت محصولات سازگار با اقلیم: اولویت بندی گونه های بومی و مقاوم به شوری و خشکی (مانند کُنار، پسته، و انار). ۲. بهینه سازی مصرف آب در کشاورزی - اجباری سازی آبیاری نوین: گسترش سیستمهای قطره ای، زیرسطحی، و هوشمند با کمک سنسورهای رطوبت سنج و داده های ماهواره ای - اصلاح شبکه های آبیاری سنتی: نوسازی کانالهای انتقال آب برای جلوگیری از هدررفت - استفاده از آبهای غیرمتعارف: تصفیه و به کارگیری فاضلاب شهری و آبهای شور برای آبیاری ۳. مدیریت یکپارچه منابع آب - احیای قناتها و سفره های زیرزمینی: ممنوعیت حفر چاههای غیرمجاز و تقویت پروژه های تغذیه مصنوعی آبخوان ها - ذخیره سازی آب باران: ساخت سدهای کوچک، آب بندها، و مخازن زیرزمینی در مناطق خشک - تعیین سهمیه آب برای کشاورزی: تخصیص آب بر اساس ظرفیت اکولوژیکی هر منطقه و نظارت سختگیرانه ۴. توسعه صنایع تبدیلی و کاهش ضایعات - کاهش ضایعات غذایی: ایران سالانه ۳۵٪ از محصولات کشاورزی خود را از دست میدهد سرمایه گذاری در سردخانه ها، حمل ونقل مدرن، و بسته بندی مناسب ضروری است - صنایع فرآوری: تبدیل محصولات خام به فرآورده های باارزش (مثلاً تولید روغن از دانه های گیاهی یا خشکبار) برای افزایش درآمد و کاهش وابستگی به صادرات خام ۵. تنوعبخشی به منابع تأمین غذا - توسعه پرورش ماهی در سیستم های مداربسته (رشدوساز): استفاده از آبهای شور و پساب برای پرورش ماهی - کشت جلبک و پروتئین های جایگزین: جلبکهای دریایی و پروتئین های گیاهی/حشرات به عنوان منابع غذایی پایدار - واردات هدفمند: واردات محصولات پرمصرف آب (مانند گندم و جو) از کشورهای پرآب و تمرکز بر صادرات محصولات باارزش و کم اببر. ۶. سیاستهای حمایتی و حکمرانی - حمایت از کشاورزان خُرده پا: اعطای یارانه برای سیستم های آبیاری نوین، بیمه محصولات، و آموزش روشهای کشت پایدار. - اصلاح قیمت آب و انرژی: حذف یارانه های پنهان آب و برق چاهها برای جلوگیری از برداشت بی رویه - تقویت تعاونیهای کشاورزی: هماهنگی بین کشاورزان برای خرید نهاده ها، بازاریابی، و کاهش هزینه ها. ۷. فناوری و نوآوری - کشاورزی دقیق (Precision Agriculture): استفاده از پهپادها، IoT، و هوش مصنوعی برای نظارت بر خاک، آب، و رشد محصولات - تولید بذرهای مقاوم: همکاری با پژوهشگاه ها برای تولید بذرهای مقاوم به خشکی و شوری (مانند گندم دیم). - استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر**: نیروگاههای خورشیدی برای تأمین برق پمپهای آب و کاهش هزینه ها. ۸. همکاریهای منطقه ای و بین المللی - الگوبرداری از کشورهای پیشرو: اسرائیل (آبیاری قطره ای)، هلند (کشت گلخانه ای)، و سنگاپور (مدیریت آب و غذای پایدار) - همکاری با سازمان های جهانی: جلب حمایت فنی و مالی از سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (FAO) و برنامه محیط زیست سازمان ملل (UNEP) ۹. آموزش و آگاهی رسانی - آموزش کشاورزان: برگزاری کارگاه های عملی برای انتقال دانش فنی در زمینه کشت پایدار و مدیریت آب - فرهنگسازی مصرف: کاهش اسراف غذایی در جامعه و ترویج الگوی مصرف متناسب با منابع ۱۰. امنیت غذایی بلندمدت - تدوین سند راهبردی امنیت غذایی: تعیین اولویت ها بر اساس بحران آب و تغییرات اقلیمی - توسعه پژوهش های کاربردی: ایجاد مراکز تحقیقاتی برای یافتن راه حلهای بومی و سازگار با اقلیم ایران نتیجه گیری: ایران برای تضمین امنیت غذایی در شرایط ورشکستگی آبی، باید ازکشاورزی سنتی پُرمصرف فاصله بگیرد و به سمت نظام کشاورزی هوشمند، پایدار، و مبتنی بر فناوری حرکت کند. این تحول نیازمند اراده سیاسی، مشارکت مردمی، و همکاری بین المللی است. بدون تغییر ساختاری، بحران آب نه تنها امنیت غذایی، بلکه ثبات اجتماعی و اقتصادی را نیز تهدید خواهد کرد.
ناشناس۴۰۱۸۹۲۷۱۹:۴۷:۵۸ ۱۴۰۴/۶/۱۵
ضمنا توجه کنند که قسمتی از گرانی‌ها به صادرات بی روبه مربوط میشه.
ناشناس۴۰۱۸۹۹۳۲۰:۴۵:۱۹ ۱۴۰۴/۶/۱۵
با سلام فرمایشات آقای پزشکیان بسیار ارزشمند و کارشناسی است . فقط بحث انتقال گلخانه‌ها به سواحل جنوبی کشور جای ابهام دارد. اگر فرمایشات آقای پزشکیان از سوی وزارت جهادکشاورزی عملی شود بخش زیادی از مشکلات اقتصادی مردم حل خواهد شد. .. خود آقای رئیس جمهور اذعان دارند که کار با امر و نهی صرف به پیش نمی‌رود و باید خود وارد عمل شوند و قبل از اینکه مشکلات مردم از ناتوانی وزارت جهادکشاورزی در تنظیم امور چند برابر شود، خودشان به داد این مردم برسند و با کنار گذاشتن همشهری خود از وزارت جهادکشاورزی مشکلات مردم را تعدیل نمایند. که قطعا مردم با احساس کاهش مشکلات خود، دعاگوی آقای رئیس جمهور خواهند بود.
ناشناس۴۰۱۹۱۴۲۲۳:۳۴:۰۱ ۱۴۰۴/۶/۱۵
جناب K1404 ! بجای اشغال محل نظرات بهتر است مطالب خود را بصورت مستقل منتشر کنی.
ناشناس۴۰۱۹۲۵۴۰۷:۰۲:۵۹ ۱۴۰۴/۶/۱۶
مسوول محترم دقت کن ؟؟!
yektanetتریبون

آخرین عناوین