به گزارش تسنیم، مهرداد بذرپاش وزیر راه و شهرسازی دولت شهید رئیسی در مراسمی که بهمنظور گرامیداشت رئیسجمهور شهید برگزار شد طی سخنانی با اشاره به بیانیه جمعی از این دانشجویان در این مراسم اظهار داشت: قطعاً دولتی که آرایش مسئله حل کردن داشته باشد در مقابل رویکرد، مسئله پاک کردن، رویکرد متفاوتی خواهد داشت.
وی گفت: پس از رویکرد حل مسائل، نگاه کارشناسی ایشان مورد توجه بود زیرا رئیس جمهور بهعنوان کارشناس کارشناسان موضوع برای خودش باید حل میشد تا بعد آن بتواند تصمیمگیری کند.
بذرپاش افزود: شهید رئیسی در کنار این رویکردها در امر پیگیری بسیار فعال بود. برای برخی پروژهها چندین جلسه با همدیگر برگزار میکردیم. موضوعی مانند کریدور ارس را بیش از 40 بار از بنده پیگیری کرد؛ این پروژه بین المللی در 6 ماه پیشرفت خوبی کرد. در سفر آخر با شهدای خدمت و آن عکس معروف که من نیز کنار ایشان هستم مشغول بازدید از این پروژه بودیم که برق شعف و شادی از پیشرفت کار در چشمان شهید رئیسی نمایان بود.
وی با بیان اینکه رفع مشکلات در این دولت در دستورکار بود، گفت: من آن زمان بهعنوان مقام مسئول این آمار را اعلام نکردم ولی امروز میگویم در دولت شهید رئیسی 100 فروند هواپیما در شرایط تحریمی وارد کشور شد.
وی با اشاره به تمهیدات این دولت برای اجرای قانون کشور در حوزه ساخت 4 میلیون مسکن گفت: مسکن موضوع مهمی است و حرکت آن باعث افزایش تولید و رشد سالانه کشور میشود. دولت شهید رئیسی در ابتدای امر احتکار زمین را شکست و زمینهای زیادی را پایکار تولید آورد.
بذرپاش تاکید کرد: کار دوم این دولت این بود که موضوع مسکن را به یک موضوع اجتماعی تبدیل کرد. در جلسات با استانداران آنها نیز باید به این موضوع پاسخ میدادند و دیگر وزارت راه تنها در این حوزه وظیفه نداشت.
وی با اشاره به انتقادات نسبت به عملکرد دولت سیزدهم در حوزه مسکن گفت: اگر رشدی صورت نگرفته بود چطور کشور در سال 1403 آمارها رشد تولید را نشان میدادند؟ در بخش مسکن ما تازه ابتدای کار بودیم و برخی پروژهها تازه تعریف شده بود.
نحوه همکاری باشهید رئیسی
وی گفت: شهید رییسی در ابتدای دولت از من خواست مسئولیت دیگری را بپذیریم که گفتم اجازه دهد در دیوان محاسبات بمانم که الان حسرت میخورم چرا زودتر و بیشتر با او همکاری نکردم. در برخی جلسات و با مشاهده برخی آمارها گفتم آمار فعلی را اعلام کنید تا کار جلو رفت آنها را نقض نکنند که گفت اگر قرار باشد اعلام کنیم باید مدام در حال پاسخ دادن باشیم و فرصتی برای کار باقی نمیماند. دولت سیزدهم وقتی کار را تحویل گرفت ساخت 2 و میلیون و 600 واحد را کلید زد که بخش اعظم آنها روستایی بود.
وزیر راه و شهرسازی دولت سیزدهم با اشاره اینکه در انتخابات برخی کاندیداها شعار میدادند که میخواهند زمین به مردم دهند در حالیکه دولت آقای رئیسی در محدوده شهرها و روستاها 400 هزار قطعه زمین به مردم واگذار کرد، گفت: برنامه ما واگذاری یک میلیون قطعه زمین بود یعنی فقط در چند ماه از عمر این دولت، بیش از 650 هزار قطعه زمین در سامانه تنظیم شد.
وی تاکید کرد: قطعا اگر این روند تا پایان دولت ادامه پیدا میکرد، واگذاری یک میلیون قطعه زمین قطعی بود.
بذرپاش تاکید کرد: با تلاش ایشان سد ذهنی و مسمومی که نسبت به احتکار زمین وجود داشت، شکسته شد. شهید رئیسی به یقین رسیده بود که باید این مسیر را برود. زمین وجود داشت و با مدیریت مشکل حل میشد.
وی با اشاره به اینکه تحلیلهای غلطی وجود داشت مبنی بر اینکه دولت نباید در این حوزه دخالت کند، نیز وجود داشت، گفت: مگر میشود دولت مداخلهگر نداشته باشیم. وظیفه دولت پس چیست. البته مداخله آدابی دارد. در برخی حوزهها باید حتماً مداخله کنیم. مثلاً برای حمایت از مستأجران چطور باید مداخله کرد که قانون فعلی با حمایت شهید رییسی در مجلس وضع شد و امروز دست دولت را در حمایت از مستاجران باز میگذارد لذا با همکاری مجلس، قانون ساماندهی بازار مسکن در تیرماه 1403 تصویب و ابلاغ شد.
وزیر راه و شهرسازی دولت سیزدهم گفت: با پیگیری شخص شهید رئیسی، هزاران هکتار زمین در شهرها و روستاها وارد مدار ساخت مسکن شد. کل مسکن مهر، در هشت سال دولت آقای احمدینژاد حدود 8 هزار هکتار بود در حالیکه در طرح نهضت ملی مسکن، در کمتر از سه سال، بیش از 100 هزار هکتار زمین تأمین و وارد فرایند ساخت می شد. گفتنش راحت است، اما باید زمین تأمین شود، مسیر قانونیاش طی شود، به شهرها الحاق یا در قالب شهرهای جدید تعریف شود، آمادهسازی انجام شود و سپس به مرحله ساخت رسد.
وی گفت: از سوی دیگر، مشکلات شبکه بانکی در تأمین مالی و نیز مسائل متقاضیان، چالشهایی بودند که وجود داشتند. اما شهید رئیسی وارد میدان شد. حتی درباره طرحهای باقیمانده از دولت قبل نیز نگفت چون این طرح متعلق به دولت قبل است، انجام ندهیم. وقتی دولت سیزدهم آغاز شد، 240 هزار واحد مسکن مهر باقیمانده و به دولت رسیده بود. پروژههایی که از سالهای 89 تا 93 روی دست دولت مانده بود و بیش از 10 سال زمان گذشته بود. متقاضیان پول داده بودند و و بانکها هم اعتباری برای تکمیل آن نداشتند. اما ما با استفاده از منابع مولدسازی داراییها در کمتر از سه سال، حدود 140 هزار واحد از آنها را تحویل دادیم. این یک اقدام بزرگ بود.
بذرپاش با اشاره به ویژگی شخصیتی شهید رئیسی گفت: شهید رئیسی همواره می گفتند 80 درصد کار، پیگیری است. کریدور ارس را شاید 40 بار از بنده پیگیری کردند و به ثمر هم نشست.
وی با اشاره به نگاه کلان شهید رئیسی در حوزه سیاستهای همسایگی تاکید کرد: برای ارزیابی توفیق در سیاستهای همسایگی که دولت شهید رئیسی در اولویت سیاست خارجی خود قرار داده بود شاخص هایی داریم که یکی از انها میزان ترانزیت کالاست و مرجع صدور آمار آن گمرک جمهوری اسلامی ایران است.
وزیر دولت سیزدهم افزود: در سال 1393، میزان ترانزیت کالا از کشور به بالاترین حد و حدود یک دهم میلیون تن رسیده بود. پس از آن روند نزولی و بهطور متوسط سالی 10 میلیون تن ترانزیت داشتیم.
وی گفت: این شاخص در سال 1402 به 17.7 میلیون تن رسید و در پنجماهه اول 1403 نیز با رشد 60 درصدی ادامه یافت. برنامهمان رسیدن به 25 میلیون تن در سال 1403 بود که کار ناتمام ماند.
وی با اشاره به اینکه کریدور زنگزور که محل نزاع دو دههای ما با آذربایجان بود با همت و پیگیری شهید به کریدور ارس تبدیل شد، گفت: این پروژهای سخت بود هم از لحاظ تأمین مالی و هم از نظر اجرایی. پروژهای که مستلزم توافقات منطقهای و همکاری با کشورهای خارجی بود و در مدت کوتاهی اجرایی شد.
بذرپاش گفت: شهید در موضوع کریدورها عقب نماند. این یعنی از وضعیت منفعل، به وضعیت مبتکر رسیدیم. دولت شهید میدانست دارد چه میکند. نهتنها منفعل بود بلکه مبتکر. دولت شهید ابتکاری طراحی کرد به نام ایرانراه این ابتکار، نقشه جامع حرکت شهید برای توسعه کریدورها و توافقات منطقهای بود. در هر نشست منطقهای، یا دولت ما میزبان بود یا میهمان. در هر حالت، محور توافقات، ابتکارات جمهوری اسلامی ایران بود. ما میدانستیم چه میخواهیم بکنیم و شهید هم دقیقاً مسیر را میشناخت.
وی با اشاره به خصوصیات اخلاقی شهید رئیسی گفت: حتی در سختترین شرایط عصبانیت در ایشان نمیدیدم. ما مطلع بودیم از فشارها، از نقدهای ناسالم، ولی شهید همیشه مطلع و دقیق بود. در همه جلسات، چه سفرها و چه نشستهای رسمی، حضور فعال داشت و با امید کار می کرد.
وزیر راهوشهرسازی دولت سیزدهم با اشاره به اینکه شهید رئیسی برای حرکت و پیشرفت امور کم فروشی نکرد و حداقل برای وزارت نا از جان و آبروی خود هم گذشت، اضافه کرد: این شهید الگویی ماندگار برای اداره کشور و ظرفیتی ماندگار و الگویی از خواستن و توانستن برای شماست.
بذرپاش در بخش پایانی جلسه با اشاره به اتفاقات تلخ روز حادثه با اشاره به اینکه در هلیکوپتر و از سخنان یکی از محافظان متوجه پاسخ ندادن مسئول تیم محافظت رییس جمهور میشود، گفت: از خلبان خواستیم چند بار بر فراز مه و محلی که هلی کوپترها ارتفاع گرفته بودند پرواز کند اما نه دود و نه آتشی نمایان بود. قرار شد در نزدیکترین محل که معدن بود فرود آمدیم.
وی با اشاره به اینکه از همان جا پیگیریها و تماسها آغاز شد، گفت: موبایل شهید موسوی در دسترس نبود اما تلفن همراه شهید امیر عبدالهیان، شهید رحتمی و شهید آل هاشم زنگ میخورد. بعد از چند بار تماس شهید آل هاشم با صدایی نحیف پاسخ دادن که من هیچ چیز جز درخت نمیبینم و تقاضای کمک داشت. از دوستان خواستیم محل موبایلها را ردیابی کنند که روستای اوزی را نشان میداد اما به دلیل کمبود برخی محدویتها منطقه دقیق را نشان نمیداد.
وی گفت: تا نیرو برسند با چند ماشین معدن راهی روستا شدیم که با مه شدیدی روبرو بودیم از اندک اهالی روستا سوال کردیم که صدای مهیب و یا دود و آتشی را آن حوالی شنیدند یا نه که همه ابراز بی اطلاعی کردند.
بذرپاش با بیان اینکه حال بسیار بدی داشتیم و احساس میکردیم سایر هم مثل شهید آل هاشم ممکن است زنده و به کمک نیاز داشته باشند، گفت: شرایط آب و هوا و محیط و پوشش گیاهی کار را کند کرد و با تاریک شدن هوا امیدها کمتر میشد. تلفن آقای آل هاشم هم خاموش شده بود دیگر. هوا که روشن شد در دقایق ابتدایی صبح مه کمی فروکش کرد و پهپادها مکان را نشان داد. ما شاید اولین گروهی بودیم که کنار پیکر عزیزان رسیدیم. پیکر آقای آل هاشم با فاصله از سایر شهدا میان درختان پیدا شد. به نظر ایشان قبل از انفجار و برخورد از بالگرد به بیرون پرت شده بودند.
وی گفت: بدن سایر شهدا سوخته بود. پیکر شهید امیر عبدالهیان، پیکر شهید رییسی شهید رحتمی و از همه بدتر خلبانان شهید در وضعیت بسیار ناراحت کنندهای بود. تا جایی که بخشهایی از بدن این عزیزان همان جا ماند و امکان جابجایی نداشت.
