در طی هفته های اخیر و در بحبوحه حملات گسترده هوایی آمریکایی ها به یمن، شمار قابل توجهی از تئوریسین‌های حوزه روابط بین الملل به ویژه در آمریکا، به این مساله اشاره داشته اند که این کارزار، روز به روز نشانه های شکست خود را بیش از قبل آشکار‌تر می کند. زیرا حملات موشکی-پهپادی حوثی های یمنی به اراضی اشغالی و کشتی های تجاری آمریکایی و صهیونیستی در دریای سرخ و تنگه باب المندب متوقف نشده و در عین حال، اعتبار ادعایی دولت آمریکا نیز در محیط بین المللی با چالش های جدی رو به رو شده است. دولتی که ادعای ابرقدرتی دارد اما حریف یک گروه مقاومت که با هزاران محدودیت رو به رو است، نمی شود.

گزارش های رسمی حاکی از این هستند که ناوهای آمریکایی نظیر هری ترومن در نتیجه حملات مقاومت اسلامی یمن با آسیب های جدی رو به رو شده اند و  انصارالله یمن تاکنون توانسته بیش از 20 پهپاد پیشرفته MQ-9 آمریکایی که هر کدام ارزشی بالغ بر 30 میلیون دلار دارند را هم ساقط کند. 

بگذریم که حجم کلی خسارات برای آمریکا در پی تجاوزات اخیرش به یمن به مراتب بیشتر از این حرف هاست. با این همه، آمریکایی ها که با سیلی از ادعاهای دور و دراز و به ظاهر شیک و موجه به یمن حمله کرده اند، به تازگی یک رسوایی بزرگ را به بار آورده اند که ماهیت حقیقی رویکردهای آن ها را به نمایش گذاشته است. ماجرا از این قرار است که ارتش آمریکا در قالب یک حمله هوایی، اقدام به بمباران یک بازداشتگاه مهاجران آفریقایی در صعده یمن کرده است. به ادعای منابع رسمی، در جریان این بمباران، شماری زن و کودک نیز کشته شده اند. این رویداد در نوع خود از دو منظر برای آمریکایی ها رسواکننده است. 

اول اینکه مقام های ارشد آمریکایی نظیر دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا از زمان تشدید حملات هوایی کشورشان به یمن، به نوعی صحبت می کنند که انگار در قالب حملات مذمور تمامی مراکز راهبردی مقاومت اسلامی یمن، و نه مناطق غیرنظامی را هدف قرار داده و می دهند. 

این در حالی است که بمباران یک بازداشتگاه که در آن مهاجران غیرقانونی آفریقایی نگهداری می شوند، تنها یک پیام را به ذهن متبادر می کند و آن هم این است که بانک اهداف آمریکایی ها عیله مقاومت یمن به شدت ناقص و ضعیف است. موضوعی که انصارالله یمن بارها و بارها به آن اشاره داشته و تاکید کرده که اغلب مناطقی که توسط آمریکایی ها بمباران می شوند یا پیشتر توسط نیروهای مقاومت یمن تخلیه شده بودند، یا جزو اهداف سوخته بوده اند و یا اساسا در زمره اهداف غیرنظامی بوده اند. 

نکته دوم اینکه این قبیل اقدامات آمریکایی ها علیه انسان های بیگناه نشان می دهد که تا چه اندازه شعارهای واشنگتن در حمایت از حقوق بشر و مدنیت بی ربط است. در عین حال، سکوت سنگین رسانه های غربی در مورد رویدادهایی از این نوع نیز حاکی از همدستی پنهان آن ها با رویه های مجرمانه دولت آمریکا است.