دفترِ نخست وزیر رژیم اشغالگر قدس به تازگی در بیانیه ای اعلام کرده که دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا از بنیامین نتانیاهو نخست وزیر روسیاه صهیونیست ها جهت سفر به آمریکا و کاخ سفید دعوت کرده است. این بیانیه تصریح کرده که نتانیاهو نخستین رهبر خارجی خواهد بود که در دوره دوم ریاست جمهوری ترامپ به آمریکا دعوت شده است. این مساله در نوع خود با بازتاب های مختلفی همراه شده و تحلیل و تفسیرهای متنوعی با محوریت آن مطرح میشود.
این اقدام رئیس جمهور آمریکا نشان داد که تا چه اندازه واشنگتن نسبت به اصول و هنجارها و قوانین بین المللی بی اعتنا است و به آن ها دهنکجی می کند. نتانیاهو همان فردی است که به دلیل اعمال جنایت علیه بشریت و نسل کشی در نوار غزه، از سوی دیوان لاهه با صدور حکم بازداشت بینالمللی خود رو به رو شده است.
این بدان معناست که وی به هر کشوری که سفر کند باید از سوی مقام های آن کشور بازداشت شود و با او به مثابه یک مجرم جنایتکار برخورد شود. با این حال، دونالد ترامپ با افتخار این جنایتکار را به عنوان نخستین رهبر خارجی که به دیدار وی خواهد رفت، تعیین کرده است. این اقدام رئیس جمهور آمریکا جلوه ای عینی از رویکردهای نمایشی آمریکا در رابطه با تعهد ادعایی اش به قوانین بین المللی را به نمایش می گذارد.
برخی بر این باورند که ترامپ و نتانیاهو در جریان دیدارهای خود تا حد زیادی معطوف به طرحی خواهند بود که ترامپ در روزهای اخیر آن را مطرح کرده و خوستار فراهم کردن زمینه های لازم برای مهاجرت شهروندان ساکن نوار غزه به دیگر کشورها نظیر مصر، اردن و یا حتی اندونزی شده است. دستورکاری که کاملا در راستای منافع صهیونیست ها است.
البته باید این نکته را مورد اشاره قرار دهیم که نتانیاهو و کلیت مجموعه رژیم اشغالگر قدس با بمباران های سنگین چند ماهه و استفاده از زور و وحشی گری نتوانستند مردم غزه را از خانه و وطن خود اخراج کنند حال اینکه ترامپ می خواهد زمینه را برای مهاجرت اختیاری فلسطینی ها از نوار غزه فراهم سازد، حقیقتا عجیب است.
دعوت ترامپ از نتانیاهو جهت سفر به آمریکا به عنوان نخستین رهبر خارجی که به دیدار وی در واشنگتن می آید، در نوع خود بار دیگر این گزاره را مورد تاکید قرار می دهد که رژیم اشغالگر قدس در جنگ غزه به معنای واقعی کلمه شکست خورده است. زیرا این رژیم با این سطح از حمایت سیاسی از سوی آمریکا و البته ماه ها کمک های تسلیحاتی و مالی واشنگتن از خود، در نهایت محبور شد با میانجیگری قطر و مصر و آمریکا، به توافقی تن بدهد که شروط حماس در قالب آن گنجانده شده بود. از این رو، اگر دولت آمریکا چشمانداز نابودی حماس را مشاهده می کرد، هیچگاه در قالب برقراری آتش بس در جنگ غزه فعالیت نداشت و برای تحقق آن تلاش نمی کرد.
