به گزارش ایسنا، پژوهش جدید پژوهشگران «دانشگاه ورمانت»(UVM)، اولین پژوهشی است که نشان می‌دهد تغییرات رخ‌داده در سطوح استرس را می‌توان در داده‌های خواب پیدا کرد.

به نقل از وب‌سایت رسمی دانشگاه ورمانت، شاید به‌زودی بتوان با استفاده از دستگاه‌های پوشیدنی هنگام خواب، تغییرات رخ داده را در سطح استرس افراد تشخیص داد. پژوهشگران دانشگاه ورمانت، یک گام مهم را در جهت شناسایی نشانگرهای زیستی برداشته‌اند که ممکن است به شناسایی افراد نیازمند حمایت کمک کنند.

«لورا بلومفیلد»(Laura Bloomfield)، پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: با توجه به این‌که خواب برای سلامت جسمی و روانی مهم است، گروه ما به وجود نشانه‌هایی در داده‌های خواب مشکوک بودند. تغییرات رخ‌داده در سطح استرس قابل مشاهده هستند.

هنگامی که پژوهشگران به تحلیل داده‌های خواب پرداختند، ارتباطات ثابت را بین نمرات استرس افراد و عواملی مانند کل زمان خواب، ضربان قلب در حالت استراحت و تغییرات ضربان قلب و تعداد تنفس پیدا کردند. جای تعجب نیست که بیشتر شرکت‌کنندگان کمتر از هشت تا ۱۰ ساعت توصیه‌شده برای بزرگسالان جوان خوابیدند، اما دقیقه‌ها هم اهمیت دارند. این بررسی نشان داد به ازای هر ساعت خواب اضافی ثبت‌شده، احتمال گزارش شدن استرس بین متوسط تا زیاد حدود ۳۸ درصد کاهش می‌یابد. ضربان قلب هنگام استراحت شبانه، سرنخ‌های بیشتری را ارائه می‌دهد. به ازای هر دقیقه خواب کمتر، شانس تجربه استرس ۳.۶ درصد افزایش می‌یابد.

بلومفیلد، مسئولیت اصلی پژوهش موسوم به «LEMURS» را بر عهده دارد. این پژوهش در سال ۲۰۲۲ در دانشگاه ورمانت آغاز شد. در این پژوهش، صدها دانشجوی سال اول و دوم به مدت ۲۴ ساعت در روز با استفاده از حلقه پوشیدنی «اورا»(Oura) و از طریق نظرسنجی‌ها، داده‌ها را بررسی می‌کنند. این اولین پژوهش از مجموعه پژوهش‌های LEMURS است و ثابت می‌کند که داده‌های جمع‌آوری‌شده با تجهیزات پوشیدنی می‌توانند تغییراتی را در وضعیت سلامت روان افراد نشان دهند.

بلومفیلد توضیح داد: این پژوهش نشان می‌دهد که بررسی‌های حلقه اورا پیرامون خواب، سطح استرس شرکت‌کنندگان را پیش‌بینی می‌کنند. اگر بتوانیم در لحظه تشخیص دهیم که استرس یک نفر در حال افزایش یافتن است، شاید فرصتی برای ارائه دادن مداخلات سودمند وجود داشته باشد. راه‌های زیادی برای اجرای مداخلات درمانی وجود دارد؛ اما اولین گام، درک ارتباط بین خواب و اقدامات سلامت روان است.

این پژوهش در مجله «PLOS Digital Health» به چاپ رسید.