به گزارش ایسنا، نشست خبری گزارشگر ویژه سازمان ملل درمورد تاثیر منفی اقدامات یکجانبه قهرآمیز بر بهره‌مندی از حقوق بشر ظهر امروز در تهران برگزار شد.

آلنا دوهان در نشست خبری خود با خبرنگاران گفت: امروز گزارش اولیه از نتایج سفر ۱۲ روزه خود به ایران را منتشر می کنم .
وی گفت: گزارش نهایی این سفر و بررسی های انجام شده در نشست سپتامبر شورای حقوق بشر در سال ۲۰۲۲ منتشر می شود.
این گزارشگر ویژه گفت: در این سفر با تعدادی از نمایندگان دولت و اعضای آن، نمایندگان بخش بهداشت و سلامت، خیرین، نمایندگان نهادهای مدنی، کنش‌گران حقوق بشر، کسب و کار و.. جلساتی داشتم.

وی افزود: بررسی ها نشان می دهد که تحریم ها از سال ۲۰۱۸ تاثیرات بسیار منفی بر اقتصاد ایران داشته است.

دوهان تاکید کرد: این تحریم‌ها مخرب‌ترین تاثیرها را روی قشرهای آسیب پذیر، کم درآمد، افرادی که بیماری خاص دارند، زنان سرپرست خانوار، مهاجران و سالمندان داشته است.

این گزارشگر ویژه تاکید کرد: معتقدم که تحریم‌های یک جانبه، اولیه و ثانویه و تهدید به اعمال تحریم ها، همه این ها بحث وضعیت حقوق بشر را در ایران به خطر انداخته است. ورود دارو به ایران به دلیل تحریم های ثانویه با مشکلاتی روبرو است.

گزارشگر ویژه سازمان ملل گفت: از کشورهایی که اقدام به اعمال تحریم های یک جانبه کرده‌اند از جمله آمریکا می خواهم که این تحریم های اعمال شده علیه ایران را بردارند چرا که بر اساس حقوق بین الملل قابل توجیه نیست به خصوص در مورد تجارت، انتقال پول و همچنین مسائل مربوط به زیر ساخت ها مانند تهیه غذا، دارو، بهداشت، مسائل انسانی و ...

وی تاکید کرد: از دولت ها می خواهیم که درآمدهای بلوکه شده ایران را آزاد کنند که دولت ایران بتواند به تعهدات خود در زمینه حقو ق بشرعمل کند. به دولت ها و شرکت ها توصیه می کنم که تبعیت افراطی از تحریم های یکجانبه را متوقف کنند و مسائل انسانی را در نظر بگیرند به خصوص در زمینه غذا و دارو.

آلنا دوهان در بخشی از صحبت های خود در نشست خبری با خبرنگاران داخلی و خارجی تاکید کرد: من با خودم برای پرداخت پول هتل و هزینه هایم در ایران، پول نقد آوردم چون کارت های بین المللی در ایران به خاطر تحریم ها کار نمی کنند.  
وی تصریح کرد: غالبا دولت ها ی دیگر، نمی دانند که اثرات تحریم ها چیست، و اغلب فکر می کنند که مسایل مربوط به آن و صحبت هایی که در این زمینه مطرح می شود فقط حرف است و فقط در رسانه ها است و تاثیرات حقوق بشری آن مغفول مانده است.