ویدئویی از یک کودک کار در فضای مجازی دست به دست می شود که نشان می دهد او در حال راهنمایی و نظم بخشیدن به رفت و آمد خودروها در یک تقاطع شهری است. تقاطعی که ظاهرا به دلیل قطع برق، چراغ راهنمایی اش خاموش است و پلیس راهنمایی و رانندگی هم آنجا حضور ندارد.
طبیعتا تعداد ماموران راهنمایی و رانندگی برابر با همه خیابان ها و تقاطع های شهری نیست اما دیدن این قبیل صحنه ها و اشتیاق برخی شهروندان -حتی شهروندان طرد شده و فرودست - به مشارکت در نظم بخشی به جامعه، فرماندهان پلیس را باید به این فکر بیندازد که اولا از این کودک و امثال او به صورت نمادین هم که شده تجلیل کنند و ثانیا برنامه ای را تدارک ببینند که از این دسته افراد با روحیه همکاری و مسوولیت پذیری در چنین مواقعی استفاده شود.
پلیس راهنمایی و رانندگی به دلیل وظیفه خطیری که بر عهده دارد، یعنی برقراری نظم، همیشه نیازمند همیارانی از شهروندان است و به همین دلیل نیز از سال ها پیش در این زمینه استفاده از همیاران پلیس در حوزه های مختلف دیده شده اما ظاهرا این طرح بیشتر معطوف به کودکان و نوجوانان بوده و این همیاران نیز بیشتر در امر فرهنگسازی و پیشگیری فعالند. برخی دیگر از همیاران نیز احتمالا به صورت نامحسوس یاریگر پلیس راهنمایی و رانندگی هستند. اما اینکه در موقعیت هایی که نیازمند مشارکت و مداخله تعریف شده شهروندان است چه استفاده ای از کمک همیاران می توان انجام داد ظاهرا محل توجه نبوده یا نگارنده از آن بی خبر است که در این صورت بهتر است پلیس با اطلاع رسانی و تبلیغات لازم درباره آن عموم مردم را از این امر آگاه و به مشارکت بیشتر دعوت کند و ضمنا برای این دعوت و مشارکت بیشتر شهروندان نیز تمهیداتی را تدارک ببیند.
بر اساس برخی تحقیقات انجام شده از سوی پلیس اثر همکاری همیاران پلیس بر بهبود کیفیت ترافیک قابل اعتنا و توجه است و چنانچه دایره این همیاری برای شهروندان علاقمند گسترده تر شود بهره بیشتری نیز از آن نصیب پلیس و مردم خواهد شد.
البته جدا از این تشویق به روحیه همکاری، پلیس باید برای شهرهای بزرگ مثل تهران که قطع برق علاوه بر تبعات اقتصادی و اجتماعی گره های کور ترافیکی درست میکند و اعصاب و روان مردم را بیشتر بهم می ریزد به فکر منبع تغذیه چراغ های راهنمایی و رانندگی مستقل از سیستم روشنایی شهر هم باشد مثلا با بهره گیری از انرژی خورشیدی.
