خبرآنلاین نوشت: همه چیز آنقدر سریع بود که نفهمیدیم چگونه گذشت. حد فاصل روز 22 دی که مسابقه دربی استقلال و پرسپولیس برگزار شد تا چهارشنبه 8 بهمن ماه، مهرداد میناوند پیشکسوت دوست داشتنی فوتبال ایران به کرونا مبتلا شد و نتوانست حریف این ویروس لعنتی بشود. مهردادی که در دوران فوتبالش ستاره ای چون دیوید بکام را ناکام گذاشته بود، مقابل حملات بی امان کرونا تسلیم شد و حالا جز کوهی از خاطره، چیزی از دفاع چپ نسل 1998 به جا نمانده است.

به مناسبت درگذشت تلخ و تکان دهنده میناوند، مروری داشته ایم بر تعدادی از جملات و سخنان جالبی که طی سالیان از او در تریبون های مختلف شنیده بودیم:

*بعد از جام جهانی 1998 فرانسه: پیراهن تیم‌ملی برای من با ارزش‌تر از پیراهن رئال مادرید و منچستر یونایتد است.

*به من گفتند ۴۰میلیون تومان بده و مسافر جام‌جهانی باش. دو سه نفر رفتند.

*یک هفته قبل از بازی اشترومگراتس و منچستر و تقابل با بکام خوابم نمی‌برد. راستش را بگویم ترسیده‌ بودم ولی بعد از بازی که 2-1 باختیم، مربی به من گفت عالی بودی. یکی از بهترین روزهای زندگی‌ام بود.

*بعد از پیوستن به پرسپولیس: به رضا شاهرودی گفتم توی گوشم هم بزنی سرم را بالا نمی‌آورم.

*عدد شانس من در فوتبال ۹ بود.

*نقطه کور زندگی من این بود که خیلی جاها ناخواسته قضاوت شدم.

*قبل از حضور در پرسپولیس: الگوی فنی و اخلاقی من مجتبی محرمی است.

*اگر شاهرودی قبل از جام‌ملت‌های ۹۶ از مایلی‌کهن به‌خاطر دیر آمدن سر تمرین تیم‌ملی عذرخواهی می‌کرد، دوران فوتبال ملی‌ام اینقدر درخشان نمی‌شد.

*به خاطر استرس کورتون زدم. موهایم ریخت. وزنم رفته‌بود بالای ۱۲۰کیلو.

*خیلی از مغازه‌هایم در شمال شهر را جمع کردم تا به قول معروف به اصلم برگردم، یعنی جنوب شهر.

*می‌توانیم به اروپا کارشناس فوتبال صادر کنیم و حتی لژیونر داشته‌باشیم.

*باور نمی‌کنید با این اتفاقاتی که در فوتبال می‌افتد، انگار هر روز یک چیزی از تن من کنده می‌شود.

*در دربی ۳ بر صفر سال ۷۵ یک شوت به تیر دروازه زدم که هنوز دارد می‌لرزد!

*من و منصوریان در دربی مامور مهار هم بودیم. سایه‌به‌سایه هم حرکت می‌کردیم. بین نیمه رفتم دستم را بشویم دیدم علی منصوریان پشت سر من است. بازی که تمام شد دیدم علی ول کن نیست. رفتم خانه دیدم دارد می‌آید. خلاصه سر سفره شام نشستم دیدم علی هنوز دارد من را می‌گیرد! شام را خورد، ۴، ۵ روزی هم خانه ما مهمان بود. هی می‌گفتیم بازی تمام شده برگرد خانه‌ات، مگر ول می‌کرد. یک هفته خانه ما بود، کل برنج‌هایمان را خورد!

*اسیر ترکیب‌چینی علی پروین بودم. فقط می‌گفت، مهاجم برو تو زمین هافبک پشتته، آقای هافبک مدافع هم پشت توئه. آقای مدافع تو هم نگران نباش، گلر هست.

*در فوتبال کره‌جنوبی مگر ۱۱ بازیکن تبانی نکردند؟ کره می‌توانست لاپوشانی کند اما اعلام کرد. آقا در همین فوتبال ما و در همان تیم (ب) پرسپولیس من چیزهایی دیدم که زدم بیرون. از خدای بالای سرم خجالت می‌کشیدم.

*یک فوتبالی ناکاربلد و کج سلیقه هم تأثیر عمده‌ای روی خداحافظی من گذاشت.

*شبکه‌یک اتریش یک روز از زندگی من گزارش تهیه کرد که حتی نماز خواندن من را نشان داد. این جزو اعتقادات من است. متأسفانه در ایران سر همین نمازخواندن به من گفتند ریاکار.

*در ۶۰ صفحه یک‌سری از واقعیت‌ها از جمله ماجرای برکناری ایویچ را نوشته‌ام. بعد از مرگم باید آن را بخوانید.
 

*اسنادی از جام ملت‌های ۲۰۰۰ لبنان دارم که اگر رو کنم فوتبال تکان می‌خورد. یادم هست علنا جلسه می‌گذاشتند کی به کی پاس ندهد!

*من به این فوتبال نچسبیده ام و هیچ منفعتی هم از آن ندارم، اما دلم و پشتم گرم به این هواداران و مردم خونگرم است.

* حجازی ها و پورحیدری ها فرزند خَلف مکتب استقلال هستند.