به گزارش ایلنا، بتول امیری بیان کرد: زمانی که اقدامات پیشگیرانه را رعایت نکنیم مقدار زیادی ویروس ما را آلوده و مبتلا می‌کند؛ بنابر این باید اقدام سه گانه پیشگیرانه (رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی، زدن ماسک و شستشوی دست) را تا حد امکان رعایت کنیم تا با تعداد ویروس کمتری آلوده شویم و در نتیجه خطر شدت گرفتن بیماری کمتر شود.
وی عنوان کرد: سئوالی که بیشتر افراد می‌پرسند این است که اگر من مبتلا به کووید ۱۹ شوم شدت این بیماری در من چگونه است و آیا می‌توانم کاری کنم که بیماری از شدت کمتری برخوردار باشد؟ برای پاسخ باید شواهد علمی موجود را مرور کنیم.
متخصص پزشکی اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر گفت: داده‌های همه‌گیری اولیه نشان می‌داد افرادی در معرض شدت بیماری هستند که به دلایل مختلف شبکه ایمنی در آنها تضعیف یا سرکوب شده مانند سالمندان، افراد چاق، دیابتی‌ها، پرفشاری خون، سیگاری‌ها، بیماری‌های قلبی و ریوی، بیماران سرطانی و هر نوع نقص ایمنی مادرزادی یا اکتسابی. اما این طبقه‌بندی همیشه در پیشگویی شدت بیماری درست نبود، از یک طرف همه افراد مبتلا دارای عوامل خطر نیستند و از طرف دیگر همه افراد در معرض خطر علائم و نتایج یکسان ندارند.
پنج متغیر بر شدت بیماری کرونا اثرگذار است
وی با اشاره به تحقیقات صورت گرفته درباره متغیر‌های موثر بر شدت کرونا بیان کرد: نخستین متغیر، دوز ویروسی است؛ به این صورت که اگر شما با تعداد کمی از ذرات ویروسی آلوده شوید ممکن است باعث یک بیماری بدون علامت یا خفیف شوید، اما اگر با مقدار زیادی ذرات ویروسی آلوده شوید آسیب بیشتری به شبکه ایمنی شما وارد می‌شود و در نتیجه بیماری جدی‌تری بوجود می‌آید.
امیری ادامه داد: ژنتیک، دومین متغیر در میزان شدت این بیماری است. پروتئین‌های سطحی روی سلول‌های میزبان اغلب به‌عنوان مسیر ورود ویروس‌ها عمل می‌کنند. این پروتئین‌ها برای هر شخص منحصربه‌فرد است و برای مثال فردی که پروتئین‌های سطحی خاصی ندارد ممکن است در برابر عفونت کرونا مقاومت کند.
وی بیان کرد: سومین متغیر مسیر ورود عفونت ویروس است که ممکن است به دلیل متفاوت بودن پاسخ‌های دفاعی در شبکه ایمنی، بر پیامد‌های بیماری تأثیر بگذارد. اینکه ویروس از طریق بینی یا دهان، از طریق قطرات هوابرد ناشی از سرفه یا عطسه و یا از طریق لمس کردن یک سطح آلوده و سپس لمس چهره فرد وارد بدن شود بر میزان شدت بیماری اثرگذار است.
متخصص پزشکی اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر قدرت ویروس را چهارمین متغیر عنوان کرد و افزود: با گسترش ویروس و تحولات ژنتیکی، تفاوت در بین انواع کرونا ویروس ایجاد می‌شود. جهش‌های ویروسی مهاجم‌تر به‌طور بالقوه می‌توانند آسیب بیشتری به بافت میزبان یا ایمنی بدن وارد کنند و سویه‌های ضعیف‌تر، بیماری خفیف‌تری را ایجاد کنند.
وی گفت: پنجمین متغیر وضعیت ایمنی بدن افراد است که در این زمینه سابقه ابتلا به بیماری‌های عفونی قبلی یک شخص در نحوه واکنش آنها به ویروس یا هرگونه عفونت جدید اساسی است.
امیری عنوان کرد: شبکه ایمنی می‌تواند از بدن در مقابل یک ویروس آشنا به‌خوبی محافظت کند، اما در برخورد با دشمن جدید، چون سازوکار پاسخ سریع شبکه ایمنی وجود ندارد می‌تواند آسیب جدی‌تر وارد کند.
شدت بیماری کرونا در افراد را نمی‌توان پیش‌بینی کرد
وی گفت: از آنجاکه این پنج متغیر در افراد می‌تواند بسیار متفاوت باشد نمی‌توان پیش‌بینی کرد که چه کسی زنده می‌ماند و چه کسی خواهد مرد، اما شواهد نشان می‌دهد بیشتر افرادی که دچار ویروس کرونا می‌شوند دچار بیماری شدید نخواهند شد.
متخصص پزشکی اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر تاکید کرد: تا زمانی که جزئیات و ابهامات این پنج متغیر از نظر علمی مشخص شود تا بتوان مداخلات مؤثرتری برای مقابله با ویروس انجام داد باز هم می‌توان برخی از متغیر‌ها را برای کاهش شدت بیماری دست‌کاری کرد. به عبارتی بر اساس دانش کنونی، می‌توانید خطر شدت بیماری کرونا را در خود کاهش دهید.
وی بیان کرد: به نظر می‌رسد از آنجا که افراد یک خانواده درجه‌هایی از تشابه ژنتیکی با هم دارند در صورت شدید بودن ابتلا یک عضو خانواده، هشداری برای دیگر اعضا خانواده برای رعایت اقدامات پیشگیرانه است. البته باید در نظر داشت در یک خانواده تنوع ژنتیکی وجود دارد و عامل ژنتیک هم تنها عامل پیشنهادی تعیین‌کننده شدت بیماری نیست و این بیماری حاصل تعامل درجات متفاوت ژنتیک، رفتار و اجتماع است.
سبک زندگی سالم داشته باشید
امیری افزود: افراد باید در این دوران خود را مقیدتر به سبک زندگی سالم بدانند، فعالیت بدنی، تغذیه مناسب و مصرف نکردن سیگار و الکل را در برنامه زندگی خود قرار دهند.
وی عنوان کرد: باید عوامل خطر و بیماری‌های زمینه‌ای خود را مدیریت کرد تا وضعیت ایمنی بهتری برای مقابله با ویروس داشته باشیم.
متخصص پزشکی اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر گفت: باید افراد به نفع جامعه، خودخواهی را کنار بگذارند، دگرخواهی را ترویج دهند و در مقابله با فرهنگ برچسب‌زنی و مخفی کردن بیماری، به‌صورت سازمان‌یافته و جمعی اقدام کنند.
