میزان نوشت: دوان دوان وارد کلانتری شد و همراه با گریه و زاری از خواب ابدی پسر جوانش گفت و تقاضای اعزام گشت پلیس به خانه اش را داشت.
۲۳ ساله بود. از همان دوران نوجوانی بهش می‌گفتم که با این رفقا ننشین...
گفتم که این دوستا کار دستت می‌دهند.
گفتم که بی خیال رفاقت با این‌ها شو!
ولی گوش به حرفم نداد...
روزگارم وقتی سیاه شد که فهمیدم سروش با دوستانش شیشه مصرف می‌کند. او دیگر فرزند این خانه نبود و گاهی اوقات از حضور در کنارش می‌ترسیدم.
یکی دو روزی ازش خبری نبود و نمی‌دانستم کجاست تا دیشب که آمد خانه و رفت تو اتاق خوابش.
امروز صبح که سراغش رفتم، با جنازه سرد و کبود سروش روبه رو شدم. باور کنید این روز را ۵ سال قبل دیده بودم و می‌دانستم به سرم میاد.
جنازه سروش با حضور بازپرس دادسرا و پزشکی قانونی به سردخانه منتقل شد و پرونده‌ای دیگر تحت عنوان "مرگ مشکوک" به بایگانی "مرگ‌های شیشه ای" اضافه شد.
نکته:
بنابر تحقیقات گسترده اجتماعی، دوستان و گروه‌های دوستانه در ورود افراد به دایره اعتیاد و سوء مصرف موادمخدر نقشی بی بدیل و غیرقابل انکار دارند.
نوجوانان و جوانان خلاء عاطفی موجود در خانواده و خویشاوندان و نزدیکان خود را در چنین گروه‌هایی جست و جو می‌کنند و با توجه به شخصیت آسیب پذیری که حاصل تربیت ناصحیح خانواده است، نمی‌توانند دعوت دوستان معتاد خود را رد کنند و این یعنی نخستین مرحله مصرف موادمخدر، یعنی پا گذاشتن در مردابی که غرق شدن در آن بسیار آسان‌تر از نجات از آن است.
از همین رو ارتباط نزدیک، عاطفی، صحیح و مبتنی بر اعتماد بین والدین و فرزندان مناسب‌ترین سپر دفاعی برای ورود نوجوانان و جوانان به انواع آلودگی‌های اجتماعی است.
