مرگ دلخراش و غیر انسانی جورج فلوید در آمریکا به دست پلیس و در برابر دوربین و برانگیخته شدن احساسات مردم، بار دیگر فریاد و خواسته دیرین انسان ها را به موضوع روز تبدیل کرد.
از گذشته‌های دور، انسان های آزاده و آزاد اندیش، به دنبال تحقق عدالت برای فرزندان بشر بودند و صلح را نتیجه آن می دانستند، ولی زیاده خواهی، عدم تمکین به قانون و دوری از آموزه های وحیانی رسولان گرامی حق، هنوز فرصت رسیدن به صلح مبتنی بر عدالت را به جوامع انسانی نداده است، بنابراین امروز شاهد حضور میلیون‌ها انسان در خیابان های شهرهای مختلف جهان با یک مطالبه مشترک هستیم و آن عدالت مبتنی بر صلح است که به یک واقعیت جهانی تبدیل شده است.
مردم در خیابان‌های واشنگتن، پاریس، برلین و لندن، همگی یک شعار می‌دهند و آن عدالت و صلح است. چیزی که سال ها توسط نخبگان مسلمان و ایرانی در قالب یک گفتمان بین المللی و جهانی بر گرفته از آموزه های اسلامی پیگیری می‌شود و مجمع جهانی صلح اسلامی به عنوان یک سازمان مردم پایه اسلامی، از طریق ارتباط گیری با نخبگان و تبدیل آن به یک گفتمان نخبگی، به تدریج آن را به لایه های فکری و مطالبات عمومی جوامع مختلف مطرح کرده و امروز به عنوان یک مطالبه عمومی در جای جای جهان شاهد تکرار شعار صلح مبتنی بر عدالت در جمع های بزرگ راهپیمایی و اعتراضی علیه تبعیض و نابرابری هستیم و این موجب احیای واژه عدالت در گفتمان های اجتماعی شده است.
واقعیت این است که بدون توجه به عدالت امکان تحقق صلح پایدار و واقعی وجود ندارد، و اگر در مناطقی از جهان شاهد آرامش هستیم، در واقع بی عدالتی ها تبدیل به نارضایتی‌ها و امکان بروز و ظهور پیدا نکرده است.
نمونه این وضعیت، بروز اعتراضات عدالت خواهانه و ضد نژادپرستی و تبعیض در آمریکا است. تا دیروز سران آمریکا گمان می کردند که کشورشان از یک ساحل آرام و توام با صلح پایدار برخوردار است و چشم روی نارضایتی های مردم از بی عدالتی ها و نبود صلح واقعی بر مبنای عدالت بسته بودند، حال آنکه به جرقه ای، خشم و نفرت مردم از ناامنی و بی عدالتی غلیان کرد و شاهد حضور میلیون‌ها انسان معترض در خیابان‌ها علیه، این به اصطلاح صلح پایداری هستیم که غرب مدعیِ بشر دوستی و مهد دموکراسی با آن مواجه شده است. این همان حقوق بشر آمریکایی است که با مرگ جورج فلوید نقاب از چهره انداخت و عریان دیده شد.
این جریان نشان می‌دهد که تا زمانی که عدالت محور و مبنای صلح قرار نگیرد، امکان تحقق صلح وجود نخواهد داشت و آرامش ظاهری نمی‌تواند نشان از یک صلح ماندگار باشد.
نگاهی به شعارهای معترضین به تبعیض نژادی در آمریکا و اروپا، همسانی آنها را با این گفتمان و شعار اسلامی نشان می‌دهد و این یک حقیقت است که با آرام سازی ظاهری، نمی تواند امنیت درونی انسان ها را برآورده ساخت و به آن صلح واقعی را ارزانی کرد، بلکه آنچه مشکل جوامع انسانی را در جهان می تواند به صورت ریشه‌ای حل و فصل نماید، صلح بر محور عدالت است.
حق داشتن یک زندگی صلح آمیز، حق طبیعی همه انسان ها است و به طور کلی حق بر صلح از حقوق فطری و شناخته شده حقوقی در جهان است که حتی به صراحت در منشور ملل متحد و سایر رویه های حقوقی بین المللی مورد توجه جدی قرار نگرفته است، این حق تبعیض پذیر و قابل تفسیر بر اساس جغرافیا نیست، بلکه یک موضوع جهانی و همگانی است و تمامی اقشار جامعه در همه کشورها به آن نیاز دارند.
حق بر صلح همان گمشده جهان انسانی در فلسطین است که زیر چکمه های صلح منفی جان می بازند و به دنبال عدالت می گردند. بنابراین گفتمان اسلامی صلح عادلانه که ریشه در گفتمان رهبر معظم انقلاب نیز دارد، با رهنمون یافتن از آموزه های دین رحمانی اسلام و با تبیین آموزه های صلح‌آمیز دین مبین اسلام به مناسبت های مختلف و در تولیدات علمی با کتاب های متعددی که تاکنون منتشر کرده است از جمله در آثار منتشره شامل«حق بر صلح»، «صلح عادلانه راهکار مبارزه با تروریسم»، «ائتلاف جهانی علیه تروریسم برای صلح عادلانه» و … گام در راه تبیین این گفتمان نهاده و این گفتمان اسلامی امروز به عنوان یک هنجار جهانی مورد توجه بوده و محتاج تبیین و حمایت است تا جایگاه شایسته ای در مسیر نُرم سازی های جهانی باز کند و در مسیر گام دوم انقلاب، قدمی تمدن ساز برداشته شود. ان شاءالله
منبع: تسنیم
