در ساعات پایانی شنبه شب، عبدالرضا رحمانی فضلی وزیر کشور در یک برنامه تلویزیونی پس از شش ماه درباره تعداد کشته‌شدگان حوادث آبانماه توضیحاتی ارائه داد.
همه می‌دانیم که در روزهای پایانی آبان ۹۸ و در پی افزایش قیمت بنزین در برخی شهرهای کشور به خصوص شهرهای حاشیه‌ای اعتراضاتی رخ داد. از روزی که این اعتراضات پایان یافت تاکنون هیچ گزارش دقیقی از سیر ماجرا، تعداد کشته‌شدگان و مجروحین، هویت کشته‌شدگان و چگونگی مرگ این افراد برای افکار عمومی منتشر نشده است.
متاسفانه ازابتدای بروز این حوادث سیاست همیشگی در اطلاع‌رسانی اتخاذ شد: ابتدا انکار و سپس دشمن‌پنداری معترضان. اما این‌بار این سیاست به لطف قطع‌شدن اینترنت بین‌المللی تا پایان حوادث قابلیت اجرا داشت اما پس از آن جامعه با موجی از سوالات مواجه شد که متاسفانه برای آن از جانب مسئولین کشورمان پاسخی نیافت.
این سکوت عجیب باعث شد رسانه‌های بین‌المللی که دلِ خوشی از جمهوری اسلامی ندارند و رسانه‌های معاند نظام، میدان را خالی ببینند و در این میدان خالی بتازانند. هر روز هرکدام از اینان یک عدد برای کشته‌شدگان آبان اعلام می‌کرد. مثلا رقم ۱۵۰۰ نفر که توسط رویترز منتشر شد تاثیر بسیار زیادی بر فضای رسانه‌ای گذاشت.
اما اکنون پس از شش‌ماه وزیر کشور وعده داده به‌زودی آمار کشته‌شدگان اعلام میشود. البته ایشان در میان سخنانش ناخواسته آمار را اعلام کرد. رحمانی فضلی گفت ۲۰درصد کشته‌شدگان شهید محسوب میشوند که حدود ۴۰ تا ۴۵ نفر هستند. قاعدتا با این سخن به این نتیجه می رسیم که آمار کلی بین ۲۰۰ تا ۲۲۵ نفر است. البته وزیر کشور مدعی شده به‌دلیل بررسی‌های دقیق، این آمار تاکنون اعلام نشده است.
به نظر می‌رسد عبدالرضا رحمانی فضلی اکنون باید به چند سوال پاسخ دهد:
۱- آیا عدد کشته‌شدگان هم نیاز به بررسی داشت؟ در همان روزها در محافل خصوصی همین عددی که اعلام شد دهن‌به‌دهن می‌چرخید و افرادی که اندکی به اخبار پشت‌پرده دسترسی داشتند همین عدد را اعلام می‌کرند. آیا وزیر کشور در همان روزها نمی‌توانست این عدد را اعلام کند تا افکار عمومی به دست رسانه‌های معاند نیفتد؟
۲- بررسی‌های بیشتر و دقیق‌تر حتما و حتما باید انجام می‌گرفت تا همه مردم بدانند چه تعداد کشته شده‌اند و از این میان چند نفر از عواملی بودند که بیگناه بودند و صرفا به‌دلیل اعتراض ساده کشته شده‌اند و چند نفر از افرادی بودند که بر اثر غلیان احساسات دست به خرابکاری زده‌اند و چند نفر هم اجیر بیگانگان. اما آیا این بررسی در شش‌ماه پایان نمی‌پذیرد؟ ایشان و مجموعه تحت‌نظرشان چند ماه دیگر برای بررسی نیاز دارند؟ بهتر نبود و نیست یک تاریخ برای پایان بررسی‌هایشان اعلام کنند تا همه بدانیم بالاخره چه زمانی از نتایج این بررسی‌ها آگاه می‌شویم.
وزیر کشور باید آمار دقیق تعداد کشته‌شدگان را به‌همراه جزئیات اعلام کند و در فراخوانی از مردم بخواهد هرکس اعتراضی دارد و مدعی کشته‌شدن فردی از خانواده یا نزدیکان خود است اطلاعات و اسنادش را در اختیار این وزارتخانه و رسانه‌ها قرار دهد تا رسیدگی شود. فقط با این اقدام است که میشود این پرونده را در نظام جمهوری اسلامی پایان داد.
۳- رحمانی فضلی در این گفت‌وگوی تلویزیونی تاکید می‌کند حتی اگر یک نفر هم فوت کند از ملت عزیز ایران است. خوب است ایشان درباره نحوه کشته‌شدن افراد توضیح دهند و تدابیر خود برای تلفات کمتر را هم تشریح کنند تا سخن ایشان را بپذیریم.
رحمانی فضلی مطابق آنچه گفته شد مسئول اجرای پروژه افزایش قیمت بنزین بود. ایشان برای اینکه این طرح به‌گونه‌ای اجرا شود که باعث اعتراض مردم نشود چه تدبیری اندیشیده بود؟
۴- مهم‌ترین پرسشی که نه‌فقط رحمانی فضلی بلکه همه مقامات تصمیم‌گیر در این کشور باید برای آن پاسخ روشن داشته باشند این است که آیا درآمد حاصل از افزایش قیمت بنزین ارزش این‌همه هزینه را داشت؟ فارغ از کشته‌شدن افراد، در همان زمان ارقام مختلفی از میزان خسارت مالی واردشده بر کشور در رسانه‌ها بیان شد. ارقامی که در بعضی موارد تا سی‌هزار میلیارد تومان هم تخمین زده شد. با نگاهی به هزینه‌های مادی و جانی اجرای این طرح باید از مسئولینی که این تصمیم را گرفتند بپرسیم «آیا ارزشش را داشت؟»
