نام محمد امامی با تهیه‌کنندگی سریال شهرزاد در فضای رسانه‌ای مطرح شد. اما آنچه بیش از شهرزاد باعث مشهور شدن نام امامی شد ذکر نام او در پرونده صندوق ذخیره فرهنگیان و بانک سرمایه بود.
در سال ۹۷ و با آغاز دادگاه پرونده‌های متعدد بانک سرمایه نام امامی هم در جلسات این دادگاه‌ها مطرح شد و خبر دستگیری او در مهر ۹۷ منتشر شد. هرچند پیش از آن زمان هم در سال ۹۵ دستگیر شده بود که ظاهرا با وثیقه آزاد شده بود.
آنچه نام امامی را دوباره پس از یک‌سال و نیم در رسانه‌ها مطرح کرده است نامه جمعی از هنرمندان به رئیس قوه قضائیه و درخواست آزادی امامی در شرایط شیوع کرونا بود. انتشار این نامه با واکنش منفی در شبکه‌های اجتماعی روبه‌رو شد که باعث شد برخی از افراد امضای خود را تکذیب کنند یا پس بگیرند.
پس از این نامه، ویدئویی توسط یک خبرنگار منتشر شد که طی آن با مرور اسناد، مدارک و سخنان نماینده دادستان در دادگاه بانک سرمایه به شراکت محمد امامی با داماد مرحوم هاشمی شاهرودی و رفاقت امامی با فرزند مرحوم هاشمی شاهرودی اشاره شده بود.
اتفاق عجیبی که پس از آن رخ داد گفتوگوی تفصیلی روزنامه شرق با محمد امامی بود که در روز یکشنبه بود. خبرنگار شرق مدعی شده است امامی «از زندان» با این روزنامه گفت‌وگو کرده است اما توضیح بیشتری درباره چند و چون این گفت‌وگو ارائه نداده است.
فارغ از محتوای این گفت‌وگو که به آن خواهیم پرداخت اصل چنین مصاحبه‌ای پرسش‌هایی در افکار عمومی مطرح می‌کند. این مصاحبه در چه شرایطی انجام شده است؟ آیا همه زندانیان می‌توانند دو ساعت با تلفن صحبت کنند یا چند ساعت پذیرای ملاقات یک خبرنگار باشند؟ چرا و چگونه این امکان برای امامی مطرح شده است؟
در این مصاحبه امامی تمام اتهاماتی که به او وارد شده است را رد می‌کند و مدعی می‌شود عمده اتهامات صرفا یک اختلاف نظر با نماینده دادستان است. امامی حتی پا را فراتر گذاشته و مدعی می‌شود از بانک سرمایه ۱۰۰ میلیارد تومان طلبکار است.
آنچه باعث می‌شود چنین اتفاقی رخ دهد و یک روزنامه به تریبون یک‌طرفه یک متهم تبدیل شود بدون شک تعلل دستگاه قضایی در تکمیل کیفرخواست و تشکیل دادگاه محمد امامی است. از مهر ۹۵ که امامی برای نخستین بار دستگیر شد حدود سه سال و ۷ ماه می‌گذرد. چرا در طول این مدت کیفرخواست ایشان صادر نشده و دادگاه تشکیل نشده است؟
این وضعیت برای متهم آزاردهنده است؛ چه‌اینکه صراحتا در این مصاحبه از وضعیتش گلایه کرده است. به‌علاوه در افکارعمومی هم اتهامات ایشان مرور می‌شود اما دادگاهی برای رسیدگی به آنها برگزار نمی‌شود. ادامه این وضعیت به اعتبار قوه قضائیه لطمه وارد می‌کند و جایگاه این نهاد بیش از پیش در افکارعمومی تنزل پیدا می‌کند. به‌خصوص اینکه ظاهرا در این پرونده نام دو تن از منسوبین به مرحوم هاشمی شاهرودی هم مطرح است و برخی ممکن است تعلل دستگاه قضایی را به آن مسئله ربط دهند؛ هرچند به نظر نمی‌رسد چنین ربطی وجود داشته باشد.
راهکار هم واضح است؛ باید در اسرع وقت و حتی با گماردن قاضی ویژه کیفرخواست امامی صادر شود و دادگاه ایشان برگزار شود. امری که تاکنون سه‌سال و نیم زمان برای آن مصرف شده که کافی به نظر می‌رسد. قوه قضائیه باید با قاطعیت دادگاه این پرونده را برگزار کند و هرکه را جرمی انجام داده مجازات کند.
اما یک نکته نباید در این میان مغفول بماند و آن هم عملکرد غیرحرفه‌ای روزنامه شرق در پوشش این مصاحبه است. آنچه باعث غیرحرفه‌ای بودن این مصاحبه شده است این است که این گفت‌وگو عملا تریبون یک‌طرفه امامی برای دفاع از خود است.
خبرنگار این روزنامه در مقدمه‌ای که بر این مصاحبه نوشته مدعی شده است: «پیش از گفت‌وگو تلاش کردم با نماینده بانک سرمایه و دیگر افراد مرتبط با پرونده صحبت کنم اما در فرصت کوتاهی که داشتم، موفق به گفت‌وگو با مرتبطان نشدم. با همه اطلاعات اندکی که توانسته بودم از حواشی دادگاه‌ها درباره پرونده امامی به دست آورم، با او صحبت کردم و دغدغه‌هایم را درباره تضییع بیت‌المال که همیشه از زمان برگزاری دادگاه‌های سرمایه در روزنامه پیگیری کردم، پرسیدم.»
این سخنان درحالی بیان شده که تمامی جلسات دادگاه بانک سرمایه علنی بوده و ایشان هم اگر می‌خواستند می‌توانستند با یک جست‌وجوی ساده به گزارش کامل دادگاه‌ها برسند تا ثمره تلاششان «اطلاعات اندک» نباشد و نتیجه گفت‌وگویشان دفاعیات یک متهم اقتصادی نباشد.
