سلام، من یکی از اهالی بومی ری هستم. می خواستم درد دلم را بگویم که خواسته بحق ومطالبه اصلی مردم ری هست. ریشه اصلی تمام مشکلات و معضلات اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی در ری فقط وفقط نداشتن شورای شهر وشهرداری مستقل از تهران بزرگ هست. درست است که این دو شهر چسبیده ویا دیوار به دیوار هم هستند. ولی این دلیل نمی شود که مسولین شهرکناری حتی اگر مرکزیت کشور هم باشد بخواهد برای شهر کناریش برنامه قانون وتبصره وبودجه تعیین کند ومدیریت کند. متاسفانه مسولین مدیریت شهری تهران ری را با این همه وسعت خدمات استعداد، پتانسیل های گردشگری، زیارتی، مذهبی، بوم گردی، توسعه صنایع دستی، وجود، چندین هزار هکتار زمین کشاورزی مستعد وحاصلخیز، وجود انبارهای متعدد، بنگاهای اقتصادی وجود شاهرراههای مواصلاتی، زمینی، ریلی، وهوایی(فرودگاه امام خمینی ره) پالایشگاه نفت و گاز (البته باوجود آلودگی زیست محیطیش) نیروگاه وچندشهرک صنعتی.این ها همه در حوزه وسیع واستحفاظی وسرزمینی ری قدیم وهمچنین شهرستان ری کنونی هست. وهمچنین این شهر همتراز قم و مشهد وکربلا ونجف سالانه پذیرای خیل عظیمی از زائران اهل بیت علیهم السلام می باشد در مناسبتها و فصل های مختلف سال. که گفته شد با این همه موارد ری را درحد یک محله بسیار کوچک در تهران وبا سایر مناطق دیگر تهران یکی می بینند وفرقی قائل نمی شوند. یعنی نشان می دهد چه مسولین استانداری تهران وچه مسولین مدیریت شهری وشورای شهر تهران تحت هیچ شرایطی هیچ گونه درک ویا اطلاعاتی از موقعیت خاص ری ندارند وهمیشه در اذهان خود فکر می کنند که مشکلات مردم ری همانند مشکلات سایر مناطق و محله های دیگر تهران هست وخیلی راحت ازپسش بر می آیند. درصورتی که چنین نیست وهمیشه در اشتباه بودند وچند نکته دیگر اینکه ری هویتش که مستقل است که هیچ اداره ثبت احوال را سال‌های سال است که دارا می باشد یعنی ثبت هویت افراد در شهرری در شناسنامه اشان مشخص می کند که با وجود دیوار به دیوار بودن با تهران نه خود را شهروند تهرانی ونه ساکن محدوده تهران می دانند. بعد سوال اساسی اینجاست درواقع جان کلام می باشد که چرا مسولین چه اصولگرا وچه اصلاح طلب هر چهار سال یکبار به فکر برای حل این مشکل در این شهرستان می افتند. اونهم فقط وفقط بخاطر رأی یعنی وقتی رأی آوردن وخرشان از پل گذشت وخیالشان راحت شد دیگر شهری به نام ری وجود ندارد.