به گزارش الف، دانشمندان با سنجش و انجام آزمایشات بر روی ۱۴ عنصر که از واکنش‌های متابولیک جریان خون جداسازی شده‌اند قادر هستتد که مرگ طبیعی فرد در ۵ تا ۱۰ سال آینده را پیش‌بینی کنند. نتایج این تحقیقات در نشریهNature Communication  منتشر شده است.

این مطالعات توسط تیمی از پژوهشگران و سرپرستی متخصصان روی ۱۴ ماده سرنوشت‌ساز در ۴۴،۱۸۶ نفر میان ۱۸ تا ۱۰۹ سال شروع شد. نتایجی که از این آزمایشات حاصل شد شامل بررسی ۲۶۶ ماده متفاوت در خون و تعداد وقوع مرگ می‌باشد. در ۱۷ سال پژوهش و تحقیقی که انجام گرفت از میان ۴۴،۱۸۶ نفر، ۵،۵۱۲ نفر فوت شدند.

بعد از سپری این ۱۷ سا، محققان تصمیم گرفتند که اطلاعات خود را مورد بررسی قرار دهند. آن‌ها تصمیم گرفتند که در سال ۱۹۹۷ درباره وضعیت و نحوه حیات ۷۶۰۳ نفر از شرکت‌کنندگان فنلاندی تحقیق کنند.

این تحقیقات بر روی ۱۴ عنصر ذکر شده برای پیش‌بینی مرگ بازه سنی پایین ۶۰ سال حدود ۸۳ درصد بوده و برای اشخاص مسن‌تر و بالای ۶۰ سال این دقت ۷۲ درصد می‌رسد.

نویسندگانی که مطالب را مطالعه کردند چنین گفته‌اند:

"تشخیص بازه زمانی مرگ اشخاص با بررسی عناصری که با آن ارتباط مستقیم دارند چندان امر‌ تعجب‌آوری نیست. در این عناصر نشانه‌های مرگ انسان‌ها بر اساس بیماری‌های قلبی،سرطان و دیابت که عامل‌های اصلی کشته شدن مردم در آمریکا و اروپا می‌باشند مشخص شده‌اند.

عنصرهایی که نقش کلیدی در این بیماریها دارند عبارتند از: قندخون، عوامل مرتبط با کلسترول بد خون که شامل گلیکوپروتئین استیل‌ها و اسید‌های اشباع نشده چرب که نشان‌دهنده وجود التهاب هستند و آلبومین که نشانگر مشکلات و اختلالات کلیه و کبد می‌باشد. برخی از عناصر مانند استواستات هستند که مشخص نیست چه ارتباطی با مرگ اشخاص دارند و لازم است که پژوهش‌ها و تحقیقات بیشتری روی آن‌ها انجام شود.

"با تمامی این اوصاف، با بررسی این عناصر می‌توان به طور دقیق‌تری مرگ افراد را در ۵ تا ۱۰ سال آینده پیش‌بینی کرد. اگر مطالعات بعدی به خوبی انجام و نتیجه‌بخش باشند، از این آزمایشات می‌توان برای پرونده‌سازی و بهبود وضعیت سلامت بیماران استفاده کرد."

اینکه افراد از زمان مرگ خود باخبر باشند هم می‌تواند مفید باشد هم ترسناک و از بین برنده امید و آروزو‌ها. بسیاری از اشخاص ممکن است با فهمیدن زمان مرگ خود دست از تلاش برداشته و سعی کنند با سلامت بیشتری مسیر خود را ادامه دهند و برای برخی نیز ممکن است بسیار مفید باشد و با انجام عمل‌های جراحی مناسب بتوان از مرگشان جلوگیری کرد. همچنین پژوهشات مورد نظر به صنعت داروسازی و پزشکی کمک خواهد کرد تا بتوانند از طریق آن مرگ انسان‌ها را به تعویق بیاندازند.

با این‌حال این آزمایشات باید ادامه پیدا کنند و گستره‌ی پژوهشات بیشتر شود تا بتوان به صورت جزئی‌تر و با دقت بیشتری از آن‌ها نتیجه‌گیری و استفاده کرد.