به گزارش خبرآنلاین، رضا مهدوی که پژوهشگر، نوازنده سنتور، منتقد و برنامه‌ساز رادیو و تلویزیون است، در یادداشتی به کاهش مجوز کنسرت‌های موسیقی در بهار امسال به نسبت سال گذشته واکنش نشان داد.
طبق آمار ارائه شده توسط معاونت هنری وزارت ارشاد، در سه ماهه ابتدای امسال، ۱۲۳ عنوان اجرای صحنه‌ای از دفتر موسیقی مجوز گرفته‌اند که ۵۶ مورد پاپ، ۲۴ کنسرت موسیقی سنتی، ۲۶ عنوان موسیقی کلاسیک، ۱۰ عنوان موسیقی تلفیقی و هفت مورد موسیقی نواحی بوده است.
رضا مهدوی درباره کم شدن تعداد مجوزهای موسیقی سنتی نسبت به موسیقی پاپ در بخشی از یادداشت منتشر شده‌اش در خبرآنلاین نوشته است: «موسیقی سنتی مجوز کم‌تری نمی‌گیرد، تقاضا برای این نوع موسیقی کمتر شده است. این موسیقی‌ها دیگر استقبالی در پی ندارد و به نوعی تکراری شده است. به جایش، موسیقی پاپ با فضای شادی که دارد، رقص نورهایی که در سالن‌ها هنگام اجرا پخش می‌شوند، باعث می‌شود مردم در آن‌جا شادتر باشند، همین موضوعات مردم را بیش‌تر تحت‌تاثیر قرار داده و آنها ترجیح می‌دهند بروند چنین کنسرت‌هایی را ببینند که چند منظوره از آن بهره‌برداری کنند ولی موسیقی‌های دستگاهی و کلاسیک حواس جمع‌تری می‌خواهند، باید تمرکز داشت و به شعرها دقت کرد، به همین خاطر به این موسیقی‌ها موسیقی اندیشه‌ورز می‌گویند و تهیه‌کنندگان، اسپانسرها و حمایت‌کننده‌ها وارد این بخش نمی‌شوند. همین مافیایی که تشکیل شده و سرمایه‌گذاری‌ها و پول‌هایی که در این راه خرج می‌شود، یکی از این دلایل است که به موسیقی پاپ بیش‌تر توجه شود.»
این منتقد و برنامه‌ساز ادامه داده: «اکنون مردم دیگر حاضر نیستند مانند موسیقی پاپ برای موسیقی دستگاهی هزینه کنند و فرضا ۱۵۰ هزار تومان یا ۲۰۰ هزارتومان بلیت بخرند، چون هزینه‌اش سنگین است و عموما طبقه متفکر جامعه دنبال این نوع موسیقی دستگاهی هستند. حالا این طبقه متفکر الزاما طبقه پولدار و بالاشهرنشین جامعه نیست، برعکس پولدارها دنبال شادی‌های کاذب و دنبال ستاره‌ها و سلبریتی‌ها هستند و می‌توان گفت بیش‌تر دنبال پُز خودشان هستند که بگویند چندمیلیون تومان هزینه کرده‌ایم و فلان اجرا را دیده‌ایم، چه بسا که این میزان را هزینه هم کرده باشند.»
مهدوی درباره طرفداران موسیقی سنتی هم توضیح داده است: «اساسا طبقه متفکر جامعه دنبال موسیقی سنتی هستند، طبقه متفکر جامعه ممکن است در هر سطحی باشد، ممکن است متوسط باشد، ممکن است کارمند باشد، امکان دارد قشر ضعیف جامعه باشد، حتی امکان هم دارد که جز قشر پولدار باشد، اما مهم این است که دنبال اندیشه و تفکر هستند تا ببینند این موسیقی چه پیامدی برایشان دارد و به دنبال یافتن اصالت‌ها و ریشه‌ها هستند. اما چون موسیقی‌دانان جدی هم سرخورده شده‌اند، شرکت‌های حمایتی باید یک کاریزمای حمایتی برای آنها ایجاد کنند و بهتر است که به ازای چند موسیقی جدی یک موسیقی پاپ مجوز بگیرد چه برای تولید و چه برای اجرای صحنه‌ای، اما یک شرکتی که در سال فقط موسیقی پاپ اجرا می‌کند و سالیانه سالن‌ها را اجاره می‌کند و باعث تشکیل مافیا می‌شود، در پشت پرده هم هزینه‌هایی می‌کند که باعث می‌شود امکانات به طور طبیعی و عادلانه تقسیم نشود، باعث می‌شود که ما روزبه‌روز کمتر شاهد دیدن آثار ناب واقعی و خوب باشیم. در صورتی که مردم تشنه این آثار هستند.»
