به گزارش ایسنا و به نقل از انگجت، شناسایی بیومتریک اکنون دیگر بخشی از زندگی روزمره همه شده است. اکنون فناوری تشخیص چهره در موبایل‌ها، فرودگاه‌ها و خودروهایی که می‌توان آنها را فقط با نگاه کردن باز کرد، به کار گرفته می‌شود. همچنین فناوری شناسایی طرز راه رفتن افراد و البته حسگر اثر انگشت که به شدت تقریباً در همه جا رایج شده است.

اما شناسایی بیومتریک بعدی در دستور کار چیست؟ به نظر می‌رسد پاسخ این سوال "ضربان قلب" است.

پنتاگون یک لیزر را توسعه داده است که می‌تواند افراد را از دور از روی ضربان قلبشان شناسایی کند. این فناوری موسوم به "جتسون"(Jetson) از لیزر ارتعاشی برای شناسایی حرکات سطح پوست که ناشی از ضربان قلب است، استفاده می‌کند و جالب این که از فاصله ۲۰۰ متری هم کار می‌کند.

ضربان قلب هر کس منحصر به فرد است و به عنوان امضای قلب شناخته می‌شود و بر خلاف چهره و اثر انگشت، به هیچ وجه قابل تغییر نیست. با این حال همانطور که برای کارکرد فناوری تشخیص چهره و سایر روش‌های شناسایی بیومتریک شرایط مطلوبی لازم است، "جتسون" نیز با چند چالش مواجه است.

"جتسون" تنها با لباس‌های معمولی مانند پیراهن کار می‌کند و لباس‌های ضخیم‌تر مانند کاپشن مانع از کار آن می‌شوند. این فناوری همچنین برای جمع‌آوری اطلاعات لازم، حدود ۳۰ ثانیه زمان می‌خواهد، بنابراین در حال حاضر فقط در صورتی مفید است که شخص هدف نشسته یا ثابت ایستاده باشد.

البته کارآیی آن نیز به نوعی به پایگاه داده قلب بستگی دارد. با این حال، تحت شرایط مناسب دارای دقت بیش از ۹۵ درصد است.

بدیهی است که این فناوری می‌تواند برای نیروهای نظامی و نظارتی بسیار مفید باشد. ضمن این که می‌تواند کاربردهای دیگری نیز داشته باشد. به عنوان مثال پزشکان می‌توانند ضربان قلب بیمار را بدون نیاز به لمس وی بررسی کنند. بیمارستان‌ها نیز می‌توانند بدون نیاز به دستگاه‌های مراقبت حیاتی، به صورت بی‌سیم علائم حیاتی بیمار را رصد کنند.

شاید این فناوری با پیشرفت‌هایی که خواهد داشت، یک روز حتی فناوری تشخیص چهره را منسوخ کند.