۹۹درصد ایرانیان، بدون توجه به تغییرات در اقتصاد جهانی، رویداد های سیاسی ایران را تفسیر می‌کنند و این باعث نتیجه گیری های نادرست و غلط میشود.
۹۹درصد ایرانیان بدون توجه به تغییرات گسترده در اقتصاد نفت، در یک کشور نفتی، تحلیل سیاسی می‌کنند، تحلیل سیاسی در یک کشور نفتی باید متکی به اقتصاد نفت باشد.
تحریم نفت ایران را باید با توجه به تغییر در بازار مصرف نفت، ارزیابی کرد.نظر به اینکه آمار‌هایی که در این تحلیل طرح میشود نتایج تکان دهنده دارد از پنج منبع معتبر هر آمار، راستی آزمایی شده و صحت آن تایید شده است.
واردات نفت در جهان با ١۵ میلیون بشکه کاهش از ۶۵ میلیون بشکه در سال ٢٠٠۵ به ۵٠ میلیون بشکه در سال جاری رسیده است.
پانزده میلیون بشکه کاهش واردات نفت باید از سهیمه چه کشورهایی کسر شود؟ چه کشورهایی باید کمتر تولید کنند؟
تولید نفت آمریکا از ٧.۶ میلیون بشکه در روز در سال ٢٠٠۵ به ١٢.٣ میلیون بشکه رسیده؛ به عبارت دیگر، نزدیک به ۵ میلیون بشکه تولید نفت آمریکا اضافه شده است.
تولید نفت عراق هم از ٢.١ میلیون بشکه در روز در سال ٢٠٠۵ به ۴.٧ میلیون بشکه در روز افزایش یافته که افزایش تولید نفت عراق ٢.۶ میلیون بشکه در روز بوده است.
جمع بندی
واردات نفت نسبت به سال ٢٠٠۵ بالغ بر ١۵ میلیون بشکه و تولید نفت آمریکا و عراق ٧.۶ میلیون بشکه افرایش داشته است. این دو فقره نزدیک به ٢٣ میلیون بشکه در روز اختلاف ایجاد میکند.
این ٢٣ میلیون بشکه در روز چگونه باید تقسیم شود؟
یک سری کشورها باید کمتر تولید کنند!
آیا کشورهایی که باید کمتر تولید کنند ایران، ونزوئلا نیجریه و لیبی هستند؟
آیا تحریم نفت ایران فقط به این سبب نیست که برای اضافه تولید آمریکا و عراق ظرفیت ایجاد شود؟
تحریم نفت ایران اگر اتفاق نمی‌افتاد باید سهم تولید یک سری از کشورهای دیگر کم میشد
اگر ایران کمتر تولید نکند باید بقیه تولید کنندگان نفت کمتر تولید کنند.
قضیه با ایران هم حل نمی‌شود، خیلی کشور های دیگر هم باید کمتر تولید کنند.
سیاسی کردن حذف ایران از بازار نفت، پاک کردن صورت مسئله است.
غیر از ایران و ونزوئلا خیلی از کشورهای دیگر هم باید تولید خود را کم کنند.
اما چرا اینگونه شد؟
برای مدت ١۵ سال قیمت نفت بالا تعیین شد و کشورهای فاقد نفت به سراغ راه‌های جایگزین برای نفت رفتند و این تقاضا برای نفت را به شدت کاهش داد.
واردات نفت در اتحادیه اروپا از ١٨ میلیون بشکه در روز در سال ٢٠٠١ به ١١.۵ میلیون بشکه در ماه قبل کاهش یافته است کاهش ۶.۵ میلیون بشکه ای مصرف اروپا به حذف نسبی ایران و ونزوئلا و نبجریه از بازار نفت انجامیده است.
مصرف نفت ژاپن هم ٢ میلیون بشکه نسبت به سال ٢٠٠۵ کاهش داشته است
حتی اگر تحریمی هم در کار نبود، ایران بازار صادراتی نفت خود را از دست می‌داد.
حضور ایران در بازار نفت مستلزم کاهش نقش آمریکا، عراق، روسیه و عربستان در بازار نفت است.
آنهایی که تحریم نفت ایران را تنها به روابط سیاسی ایران و آمریکا محدود می‌کنند و از منظر تغییر در باشگاه صادرکنندگان نفت و وارد کنندگان نفت، به مسئله ورود نمی‌کنند، درک درستی از آنچه که روی می دهد ندارند.
حتی اگر تحریم لغو شود، سهم ایران از بازار نفت به رقابت بین این کشور ها مربوط میشود.
اقتصاددانانی که می‌گفتند بالا ماندن طولانی قیمت نفت، مصرف کنندگان را به سمت کالاهای جایگزین و بهینه سازی مصرف می‌برد و بالا ماندن طولانی مدت نفت فقط یک بازنده دارد و آن کشورهای نفتی هستند، اشتباه نمی‌گفتند.
