به گزارش خبرآنلاین، تراکتورسازی که یکی از گران‌ترین تیم های ایران محسوب می‌شود ستاره‌های داخلی و خارجی فراوانی را دور هم جمع کرد تا بتواند طلسم عدم قهرمانی در لیگ برتر را بشکند، اما با نتایجی که این تیم گرفت یک با ردیگر مشخص شد که همه چیز پول نیست و تیمی که می‌خواهد قهرمان شود باید از همه جهات شرایط خوبی داشته باشد.
تراکتورسازی در ابتدا با جان توشاک لیگ برتر را آغاز کرد، اما خیلی زود عذر این مربی خواسته شد تا محمد تقوی هدایت این تیم را بر عهده بگیرد، در حالی که تقوی عملکرد نسبتا موفقی با تراکتورسازی داشت تنها به این خاطر که نام بزرگی نداشت کنار گذاشته شد و این بار جرج لیکنز برای هدایت این تیم به خدمت گرفته شد. مربی که سابقه زیادی در هدایت تیم‌های ملی و همین طور باشگاهی داشت و انتظار می‌رفت تراکتورسازی در نیم‌فصل دوم بتواند به راحتی صدرنشین لیگ برتر شود و در نهایت هم جام قهرمانی را به خانه ببرد، اما دو باخت پیاپی مقابل سپیدرود و پیکان باعث شد این تیم پرطرفدار شانسش برای کسب این عنوان به حداقل برسد.
در خصوص این که چه عواملی باعث شد تا تراکتورسازی نتواند در نتیجه‌گیری ثبات داشته باشد عوامل مختلفی دخیل است. به نظر می‌رسد مهمترین مشکلی که این تیم با آن روبروست نداشتن آرامش است، چرا که از یک طرف هواداران تراکتورسازی از تیم‌شان انتظار قهرمانی دارند و به کمتر از آن هم قانع نیستند و از طرف دیگر اظهارنظرهای حاشیه‌ساز زنوزی باعث شده بازیکنان و هواداران تراکتورسازی این تصور را داشته باشند که مسئولان فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ مخالف قهرمانی آنها هستند در حالی که در حقیقت چنین چیزی محال به نظر می‌رسد.
پرسپولیس تا پیش از قهرمانی در لیگ شانزدهم سال‌ها در حسرت قهرمانی می‌سوخت و اگر قرار بود از این تیم حمایت شود شرایطی مهیا می‌شد تا در این سال‌ها بتواند قهرمان شود. در حال حاضر استقلال این شرایط را دارد و با وجود این که طرفداران استقلال از تیم‌شان توقع قهرمانی در لیگ برتر را دارند، اما استقلالی‌ها سال‌هاست نتوانسته‌اند این عنوان را کسب کنند و اگر از طرف وزارت ورزش یا فدراسیون فوتبال حمایتی از این دو تیم صورت گرفته بود در طول هجده دوره لیگ برتر استقلال و پرسپولیس باید در بیشتر دوره‌های لیگ برتر قهرمان می‌شدند.
صحبت‌های گاه و بیگاه زنوزی باعث شده یک دشمن فرضی برای تراکتورسازی ساخته شود. اگر اشتباهات داوری در برخی بازی‌ها به ضرر تراکتوری‌ها بوده این موضوع تقریبا برای همه تیم‌ها رخ داده و البته به همان اندازه هم اشتباهات داوری به سود آنها بوده است، پس نمی‌توان عدم نتیجه‌گیری تراکتورسازی را در لیگ برتر نتیجه یک پروژه از قبل طراحی شده از سوی وزارت ورزش یا فدراسیون فوتبال دانست. حضور افرادی همچون زنوزی در فوتبال ایران یک موهبت است، اما مشخص است که همه موفقیت‌ها در گرو مسائل مالی نیست.
منچسترسیتی پرهزینه‌ترین تیم جهان است، اما حتی نتوانست به نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا صعود کند و مالکان این تیم هم اتحادیه فوتبال اروپا را متهم به حمایت از تیمی نکردند. تیمی که می‌خواهد قهرمان شود باید در وهله اول دارای یک مدیریت باثبات باشد. اظهارنظرهای غیرفنی زنوزی، تغییرات مداوم مدیران عامل تراکتورسازی و همینطور خریدهای بی‌حساب و کتاب بیشترین سهم را در ناکامی این تیم داشته است. مشکل دیگری که در حال حضر تراکتورسازی با آن روبروست این است که در این تیم همه ستاره هستند و سابقه فوتبال ایران نشان داده که حضور ستاره‌ها در کنار هم نمی‌تواند به تنهایی ضامن موفقیت یک تیم باشد.
مسلم است که تراکتورسازی از تیم‌های بزرگ فوتبال ایران است اما با چنین فضاسازی‌هایی که از طرف مالک این تیم صورت می‌گیرد نباید انتظار داشت بتواند رنگ قهرمانی را ببیند. مدیران تراکتورسازی می‌توانند با درس گرفتن از اشتباهاتی که در این مدت انجام داده‌اند تیمی را برای فصل آینده بسازند که از حاشیه به دور باشد چرا که قهرمانی این تیم در لیگ برتر تنها در این صورت رخ می‌دهد. ساختن دشمن فرضی برای این تیم، آن هم برای این که مسئولیت شکست‌ها را متوجه دیگران کرد باعث می‌شود تراکتورسازی بیشتر به سمت ناکامی نزدیک شود.
