به گزارش ایسنا، هائیتی دوباره با یک حادثه تلخ روبرو شد و در یک زلزله سهمگین ۲۰۰ هزار نفر جان خود را در این کشور از دست دادند. این کشور از لحاظ طبیعت یک بهشت محسوب می‌شود اما در آن زمان با مشکلات زیادی روبرو بود. هائیتی در تابستان ۲۰۰۴ در دوران سختی قرار داشت و درگیری‌های خیابانی زیادی در این کشور اتفاق می‌افتاد. لولا دا سیلوا، رئیس جمهور برزیل به عنوان بزرگترین سفیر صلح تصمیم داشت برای بهتر شدن شرایط هائیتی، تیم ملی فوتبال کشورش را به آنجا بفرستد.
این کار برای برزیلی که پنج عنوان قهرمانی در جام جهانی داشت یک ریسک محسوب می‌شد. در سلسائو بازیکنان بزرگی بازی می‌کردند که ارزش زیادی برای تیم‌های باشگاهی‌شان داشتند. حضور چنین بازیکنانی در برخی از کشورها جنبه تبلیغاتی داشت. در نهایت پس از بررسی همه جوانب تصمیم گرفته شد این بازی در پوئرتو پرینسیپه هائیتی برگزار شود.
هائیتی در جام جهانی ۱۹۷۴ حضور داشت و بزرگترین افتخارش گل سانون به دینو زوف بود. بازیکن هائیتی توانست رکورد ۱۱۴۳ دقیقه کلین‌شیت دروازه‌بان ایتالیایی را بشکند. جز آن هائیتی کاری نکرده بود. این تیم با سه شکست، دو گل زده و ۱۴ گل خورده به کشورش بازگشت.
با این حال بازی برابر پرافتخارترین تیم جهان برایشان هیجان انگیز بود. بازی در حضور ۱۵۰۰۰ هوادار در یک جو آشفته با حضور نیروهای امنیتی در سیلویو کاتور برگزار شد. بازیکنان برزیلی چند ساعت پیش از بازی از دومینیکن خود را به هائیتی رساندند و با تانک تا ورزشگاه اسکورت شدند. برزیلی‌ها در حالی وارد زمین چمن مصنوعی شدند که هوا به شدت گرم بود. آنها با یک استقبال پر شور روبرو شدند.
در ترکیب برزیل، جولیو سزار، بلتی، خوان، روکه جونیورز، روبرتو کارلوس، ادو، گیلبرتو سیلوا، جونینیو پرنامبوکانو، رونالدینیو، راجر و رونالدو حضور داشتند. سپس کریس، اف انریکه، پدرینیو، ماگرائو، رناتو، آدریانو و نیلمار به میدان رفتند. برزیل با نتیجه ۶ بر صفر پیروز شد. راجر و رونالدینیو هت‌تریک کردند اما با تحسین تماشاگران روبرو شدند. لولا نیز این بازی را از نزدیک تماشا کرد و خوشحال بود. فوتبال به یک نماد متفاوت در این کشور تبدیل شد و صلح را به هائیتی آورد. لولا جایگاه خود را به عنوان رهبر جهان سوم با یک راه حل فوری برای پایان دادن به مشکلات و تفاوت‌ها مستحکم کرد.
