در نیم فصل اول مدام شاهد اعتراض تیم‌ها به اشتباهات داوری بودیم. تقریبا تمامی باشگاه‌ها معتقد بودند که از اشتباه‌هات داوری ضرر کرده‌اند! شما هیچ مربی یا مدیرباشگاهی را نمی‌توانید پیدا کنید که بگوید بله در نیم فصل اول در یک بازی با اشتباه داور برده‌ایم یا امتیاز گرفته‌ایم! باشگاه‌هایی بوده‌اند که حتی قبل از اینکه تیم‌ها از ورزشگاه خارج شوند علیه داوران بیانیه و دردنامه منتشر کرده‌اند! نمی‌خواهیم بگوییم اشتباه داوری جزیی از فوتبال است اما واقعیت این است که خطای انسانی در داوری را نمی‌توان نادیده گرفت. گل مارادونا به انگلیس با دست شاخص‌ترین اشتباه داوری جهان فوتبال است. در یک جام جهانی دیگر توپ نیم متر در داخل دروازه آلمان به زمین خورد و گل شد اما داور این گل را تشخیص نداد بنابراین در بالاترین سطح فوتبال جهان هم شاهد خطای انسانی در داوری بودیم که در نهایت فیفا زیر بار استفاده از کمک داور ویدئویی( VAR) رفت.
پس چه راضی باشیم چه نباشیم داوران در فوتبال ایران هم مرتکب اشتباه می‌شوند اما این همه اعتراض باشگاه‌ها به داوری ها برای چیست؟! سوال بزرگ و مهم این است که این اعتراض ها معنایش این است که یک فساد سیستماتیک در داوری فوتبال شاهد هستیم یا اشتباه سهوی داوران را؟! واقعا تیم‌ها به اینکه می‌گویند اشتباهات سهوی است را قبول دارند و یا این حرف فقط یک تعارف معمول در بیانیه نویسی علیه داوران است!؟
اگر اشتباه داوری را ناشی از فسادی سیستماتیک می‌دانند آیا با انتشار بیانیه می‌توان با آن مقابله کرد یا بهتر است که مسئولان ارشد فدراسیون را مطلع کنند تا از طریق نهادهای نظارتی و ذی ربط با این فساد برخورد کنند. مثل همان اتفاقی که چند سال پیش برای یکی داوران ما پیش آمد و بحث کارت به کارت داوری در فوتبال ما مطرح شد!
متاسفانه به دلیل اینکه مدیران ارشد فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ درگیر مساله قانون منع به کارگیری بازنشستگان شده‌اند اکنون شاهد نوعی هرج و مرج در فوتبال هستیم! انگار مدیریت فضای فوتبال و باشگاه‌ها و مسابقات رها شده است و هیچکس به مساله‌ای به این مهمی و اتهاماتی که به صورت تلویحی در مصاحبه بازیکنان، مربیان و مدیران باشگاه ها و حتی اطلاعیه‌های رسمی باشگاه‌ها دیده می‌شود توجهی ندارد! چرا فضای فوتبال و بخصوص داوری ما اینگونه شده است؟
بحث ورود سیستم کمک داور ویدئویی در فوتبال ایران هم مطرح شده تا شاید کمی از این التهاب‌ها کم شود اما واقعیت این است که چگونه می‌خواهیم برای هر ورزشگاه رقمی در حدود ۳۰۰ هزار دلار هزینه کنیم؟! آیا فدراسیون فوتبال رقمی معادل ۳ میلیارد تومان فقط برای نصب سیستم‌های سخت افزاری در هر ورزشگاه ایران را دارد؟ بر فرض محال که بودجه‌ای در حدود ۱۵ میلیارد تومان همین امروز تامین شود آیا داوران می‌توانند خیلی زود خودشان را با استفاده از این سیستم نوین به روز کنند؟ یکی از داوران می‌گفت حداقل ۳ ماه زمان نیاز است تا داوران بتوانند به خوبی با این سیستم آشنا شوند!
با این شرایط بعید است فعلا خبری از حضور سیستم کمک داور ویدئویی در فوتبال ایران باشد. اما اگر باشگاه ها واقعا قبول دارند که اشتباه‌هات داوری سهوی است چرا این همه قال و قیل به راه می‌اندازند؟! شاید دیوار داوران از همه کوتاه‌تر است. بی انصافی است که بخواهیم بگوییم داوران پاک هستند ولی از آنها از یک تیم خاص حمایت می‌کنند! این جمله سراسر تناقض است.
امیدواریم زودتر تکلیف وضعیت مدیریت ارشد فوتبال و بحث قانون منع به کاری گیری بازنشستگان در فوتبال حل شود تا شاهد یک مدیریت مناسب برای کنترل این فضای پرتنش در فوتبال باشیم.
