اگر از اسنپ و تپسی برای رسیدن به مقصد استفاده می کنید توصیه می کنم با رانندگان ارتباط بر قرار نمایید و از میزان تحصیلات و تجربه کاری آنان مطلع شوید.
اگر قرار بود در جامعه ما افراد با مدارک لیسانس و بالاتر در اینگونه مشاغل بکار گرفته شوند پس چرا هزینه های سنگین مالی و زمانی صرف آموزش در کلاس های کنکور و دانشگاه ها شد؟!
از طرفی وقتی به دستمزد اساتید در دانشگاه نگاه کنیم با فاجعه ای به مراتب دردناک تر روبرو میشویم؛ دستمزدی معادل ساعتی سیزده هزارتومان آنهم تسویه حساب بعد از شش ماه، برای فردی که میلیون ها تومان منابع مالی و سال های زیادی را صرف رسیدن به این مقام نموده!
شاید بهتر باشد به گونه ای دیگر نگاه کنیم؛ یک فارغ التحصیل در رشته های علوم انسانی و فنی مهندسی، در شرایط ایده آل، اگر شغلی بیابد میزان دستمزد او ۱/۲ تا ۱/۳ مخارج زندگیش خواهد بود. بنابراین، باید سطح رفاه اجتماعی خود را کاهش دهد. اما میزان حقوق و دستمزد در برخی کشورها دو تا سه برابر مخارج ماهیانه برای تازه فارغ التحصیلان است.
آگاه باشیم که این موارد؛ افزایش سطح نارضایتی افراد، کاهش کیفیت عملکرد فردی و سازمانی، افزایش میزان فساد اجتماعی و البته افزایش فاصله طبقاتی را در پی خواهد داشت.
