به گزارش الف، طی یک هفته، دو حادثه بسیار مهم روسیه و ایران را هدف قرار داد، حادثه اول، مربوط به روسیه بود که جنگنده ایلیوشین ایل آن در آسمان سوریه مورد حمله اسرائیل قرار گرفت و موجب کشته شدن 15 نفر از نیروهای روسی شد و حادثه دوم، حمله تروریست ها به مراسم رژه در اهواز بود که به کشته شدن 25 تن انجامید. این دو حادثه، هم پیمانان سوریه را در برابر چالش بزرگی قرار می دهد و پاسخ دادن به آن را به مسائل دیگری منوط می کند که به اصل درگیری ها در منطقه و جهان و بویژه در میدان سوریه و شکست تجاوز به آن مربوط است.

روزنامه البناء در ادامه می نویسد: در این جا ناگزیر باید به این مساله اشاره کنیم که این حوادث با چنین حجم گسترده ای، در دوره ای اتفاق افتادند که محور مقاومت به پیروزی کامل در سوریه نزدیک شده بود.

از حادثه روسیه شروع می کنیم؛ اسرائیل منطقه ای را مورد تجاوز هوایی قرار داد که می دانست محل عبور جنگنده های نظامی روسیه نیز هست. در این شرایط، رهبری روسیه خود را در موضعی سخت و دردناک یافته است؛ از یک سو، 15 تن از نیروهای خود را از دست داده است و از سوی دیگر، با نقض توافق های پیشین بین روسیه و اسرائیل، از طرف رژیم صهیونیستی مواجه شده است، در حالی که اسرائیل از طریق این توافق ها به دستاوردهای میدانی و استراتژیک زیادی در سوریه دست یافته بود. با این وجود، اسرائیلی ها با این اقدام خود نشان دادند که توجهی به منافع روسیه و جان نیروهای نظامی آن ندارند. حال روسیه با چالش بزرگی در روابط خود با اسرائیل مواجه است. این چالش روسیه را بر آن می دارد طوری به این حادثه پاسخ دهد که آبروی خود را حفظ کند و مانع از تکرار این گونه حوادث در آینده شود.

اما اقدامات احتمالی روسیه برای پاسخ به رفتار اسرائیل، کدام است؟

-ایجاد منطقه هوایی ممنوعه برای پرواز جنگنده های اسرائیلی.

-تعلل در اجرای تفاهم های قبلی با اسرائیل بدون لغو کلی آنها و تجدید نظر در مواضع روسیه در مورد فعالیتهای هم پیمانان سوریه در این کشور.

-تقویت سامانه های دفاع هوایی سوریه از طریق واگذاری اس 300 به ارتش سوریه.

این تدابیر، کمترین کاری است که ممکن است روسها برای پاسخ دادن به نیرنگ های اسرائیل و تقویت هیبت جهانی روسیه انجام دهند.

اما در مورد ایران، اقدام تروریستی که در اهواز اتفاق افتاد، نه تنها امنیت سربازان را هدف گرفت، بلکه آثار استراتژیکی دارد که به وحدت ملی ایران دست درازی کرده و مستقیما به اهداف تحرکات جدایی طلبانه ای مربوط است که توسط دولتهای عربی خلیج {فارس }و دولتهای غربی تغذیه می شوند. بویژه آنکه این حمله در زمانی اتفاق افتاد که ایران در سایه نزدیکی به دور دوم تحریم های آمریکا، در شرایط ویژه ای قرار دارد.

بنابراین، بی پاسخ گذاشتن این جنایت و رها کردن مسببین آن، موجب جری تر شدن آن ها و تکرار اینگونه تجاوزها می شود؛ از این رو، لازم است که پاسخ متجاوزان دردناک و قاطع باشد. این حمله، پاسخ قاطعانه ای را می طلبد تا حامل این پیام باشد که ایران، کشوری قدرتمند است. البته احتمالاً  واکنش ایران منجر به ورود به مقابله ای گسترده با عاملان و حامیان اصلی تروریستها نخواهد شد اما این پاسخ، ترکیبی از عملیات امنیتی و نظامی در دو سطح میدانی و سیاسی خواهد بود تا با صدای بلند به همگان بگوید که در برابر تجاوز، سکوت جایز نیست...

نویسنده: د. امین محمد حطیط/مترجم: مریم نصرالهی